سلام، من 27 سالمه و بیماری شارکو دارم، البته از بچگی داشتم و تو تمام زندگیم تلاش کردم تا این بیماری مانع پیشرفت زندگی من نشه وتا مقطع ارشد تحصیل کردم و مدارک متفرقه زیادی گرفتم، دوستام با همین شرایط هم خیلی بهم حسادت میکردند و میکنند ولی مشکل من اینا نیست، من همیشه به خاطر خودم تلاش کردم، من به خاطر شرایطم خیلی از ازدواج میترسم، از لحاظ خانوادگی و مالی و زیبایی خدا لطفش رو ازم دریغ نکرده و ممنونم بخاطر همین خواستگار های زیادی دارم ولی نمیتونم اعتماد کنم، از طرفی ام ترس از تنهایی تو آینده آزارم میده، خواستگار هایی که دارم دارم از شرایطم مطلع هستن و قبول دارن ولی من میترسم که این فقط اوایل زندگی باشه و حرف مردم یا... روی رفتار و خواستن شون تاثیر بذاره، وقتی اتفاقی پیام بچه های شارکو رو خوندم نگرانیم بیشتر شد، بچه ها ممنون میشم از تجربیاتتون بگید و منو راهنمایی کنید، چون الان هم خواستگاری دارم که چندین بار اومدن ولی من واقعا نمیتونم اعتماد کنم واگه در رابطه با درمان یا کنترل این بیماری راهکاری دارین به اشتراک بذارین، تشکر
مشاور محترم بهترین راهنمایی رو کردن ... کامل و جامع
وا تو داری همه رو رد میکنی که چیه؟؟ ممکنه در آینده بهونه بیارند؟؟؟؟؟خب تو اگه سالم هم باشی اون بخواد بهونه بیاره میاره
سلام. اولا شما با پزشک متخصص صحبت کنید و ازش بخواید که بگه این بیماری تا چه حد در کیفیت زندگیتون تاثیر داره...
دوما شما مامور به وظیفه هستین نه نتیجه . وقتی میگید که خواستگارتون شرایط خوبی داره و با بیماریتون هم مشکلی نداره دیگه بهونه ای نیست ...
شما بدور از احساس و کاملا منطقی به خواستگارهاتون فکر کنید و بقیه اش رو بسپارید دست خدا . اینکه بعدا ممکنه چه اتفاقی بیفته رو بهونه ی برای ازدواج نکردن کنید عقلانی و خداپسندانه نیست...
ان شاالله که زندگی خوبی داشته باشین..
سلام خواهرگرامی
بهترین کسی که درمورد بیماریتون میتونه کمک کنه پزشک تون هست که ازشرایط باخبرهست وهمه جانبه میتونه توضیح بده واگاه بشید وتصمیم بگیرید
با سلام به شما کاربر گرامی
شرایط و احساسی که دارید قابل درک است. درباره بیماریتان چون اطلاع کارشناسی ندارم، نمی‌توانم در زمینه درمان و کنترل آن کمکتان کنم، ولی درباره خواستگارهایی که دارید باید عرض کنم که اگر خواستگاران شما با علم به این قضیه از شما خواستگاری میکنند و می‌دانند که این بیماری چیست و چه تبعاتی دارد، بسیار جای شکر دارد؛ زیرا دیگر جای نگرانی نیست که ترس از این داشته باشید که آیا در زندگی مشترک چگونه با شما رفتار می‌شود و ... ؛ چرا که طرف مقابل با علم به بیماری شما پیشنهاد ازدواج را داده است؛ لذا از این بابت جای نگرانی نیست.
امّا اگر همچنان نگران هستید که در آینده ممکن است که طرف مقابلتان نظرش تغییر کند، توصیه می‌کنم که در حد یک جلسه در زمینه بیماریتان با خواستگارتان صحبت کنید و از آنان بخواهید که با کارشناس این بیماری صحبت بکند و بعد تصمیم قطعی خود را برای ازدواج با شما بگیرد.
شما نیز باتوجه به بیماریتان می‌توانید از بعضی ملاکهای ترجیحی خود بگذرید یا حداقل از آن بکاهید. منظور از ملاکهای ترجیحی، این است که بودنش بهتر است؛ به دلیل اینکه وجودش در پایدارتر کردن و نیز موفقیت بیشتر و رشد و بالندگی خانواده موثر است، ولی نبود آن قابل تحمل بوده؛ مثل تناسب سن، تحصیلات و تفاوت کم در زمینه فرهنگ.
با آرزوی موفقیت