پرتاب کردن کفش توسط پیامبر ص به سمت امام علی ع یعنی چه؟

آنجا که می فرماید «فَجَلَسَ إِلَيْهِمْ فَانْقَطَعَ شِسْعُهُ فَرَمَى بِنَعْلِهِ إِلَى عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ» ، که بعضی به اشتباه ترجمه کرده اند به «ناگاه بند كفش آن جناب كنده شد حضرت كفش خود را بسوى على بن ابى طالب عليه السّلام افكند» و از این عبارت معنای منفی به ذهن خطور می کند که انگار پیامبر صلی الله علیه و آله از ایشان ناراحت بوده که کفش را به سمت ایشان پرتاب کرده است. در حالی که این ترجمه از بیخ و بن اشتباه است. و در داخل متن قرائن متعددی است که خلاف این را ثابت می کند.
ترجمه صحیح این است که، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله داشتند می رفتند و بند کفش پاره شد در این هنگام کفش به سمت امام علی علیه السلام پرتاب شد. این قضیه پرتاب زمانی قابل ملموس است که حرکت تند باشد، و بند کفش پاره شود. هر کسی هم می تواند این امر را امتحان کند و با چشم خود ببیند.
اما قرائن درون متنی این ترجمه این است که، این حدیث تماما مدح امام علی علیه السلام است، آنجا که می فرماید: عمر پرسید پیامبر جواب نداد. ابوبکر پرسید پیامبر جواب نداد. «تا حضرت على عليه السّلام سؤال كرد، فرمود آنها كسانى هستند كه برحمت خدا با هم دوستى كنند و دوستيشان بر پايه نژاد و مال نباشد، يا على آنها شيعيان تواند و تو پيشواى آنهائى‏» این مهربانی و توجه به امام علی علیه السلام با ترجمه اول نمی سازد اما با ترجمه دوم می سازد.

مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، 111جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق. ج‏65، ص: 139