پسرم توی مدرسه شلوغی و شیطنت می کنه...

11:34 - 1401/09/06

سلام و عرض ادب
پسر ۷ ساله ای دارم که توی خونه خیلی خوبه و اصلا کار خاصی انجام نمیده و از نظر درسی هم عالیه ، الان دوسه دفعه از مدرسه تماس گرفتن و گفتند که خیلی شیطنت میکنه یا کار خطرناک مثلا مداد میزنه تو چشم دوستش و....
نمیدونم دلیل این تضاد رفتاریش چیه و چرا توی مدرسه انقدر شلوغ میکنه

 

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/226451
تصویر mostafavi
نویسنده mostafavi در

با سلام به شما کاربر محترم

اینکه نسبت به تربیت فرزند 7 ساله تان دغدغه مند هستید، بسیار ارزشمند و قابل درک است. اینکه از مدرسه با شما درباره رفتارهای آقاپسرتان تماس گرفته شد، باید در ابتدا با آقاپسرتان صحبت کنید و دلیل کارهایش را بررسی کنید. گفتگو با آقاپسرتان بهترین راه برای تشخیص علت رفتارش است.

گاهی اینگونه رفتارهای خطرناک از سوی بچه ها به دلیل یادگیری غلط از رفتارهای دیگران می باشد که معمولا بچه ها این نوع رفتارها را با مشاهده از دیگران یاد می گیرند و آن ها را در کلاس و مدرسه اجرا می کنند، غافل از اینکه نمی دانند که این کارشان چقدر می تواند خطرناک باشد.

گاهی بخاطر بروز هیجانات منفی و پرخاشگری خودشان است که وقتی کسی آنها را آزار می دهد، شروع به رفتارهای پرخاشگرانه می کنند که لازم است مهارت کنترل خشم را به آن ها یاد داد؛ اینکه وقتی از کسی ناراحت یا عصبانی می شوند، چگونه باید برخورد کنند یا چگونه از خودشان دفاع کنند.

گاهی هم بخاطر عدم بروز مناسب هیجانات و انرژی درونی خودشان در خانه، به سمت بروز رفتارهای هیجانی و شیطنت آمیز در بیرون خانه می روند که لازم است در خانه پدر و مادر وقتی را برای بازی های فیزیکی –حرکتی مانند دویدن و و فوتبال بازی کردن با فرزندشان اختصاص بدهند.

تشخیص هریک از این احتمالات همانطور که گفته شد از طریق گفتگو و صحبت کردن با او مشخص می شود. بنابراین به جای نگرانی با او صحبت کنید و علت رفتارهایش را جویا شوید. اگر فکر می کنید مهارت کنترل خشم را ندارد، سعی کنید او را متوجه عواقب رفتارهایش بکنید و یک راه حل جایگزین به او پیشنهاد بدهید؛ مثلا به او بگویید که هرگاه بخاطر اذیت و آزار دیگری، عصبانی شدی، به جای اینکه بخواهی با دیگری درگیر شوی، به معلم کلاس یا ناظم مدرسه اطلاع بده تا با آن فرد تذکر یا برخورد لازم را داشته باشند.

معمولا بچه های کلاس اولی بخاطر کم تجربه گی و عدم شناخت فضای مدرسه و مناسبات و تعاملات آن، نمی دانند که در مواجهه با مسائل مختلف در مدرسه چه عکس العمل مناسبی را از خودشان بروز دهند، لذا به محض اینکه تحت فشار قرار می گیرند، براساس غریزه عمل می کنند. درنتیجه دست به رفتارهایی می زنند که برای شما به عنوان مادر قابل درک نیست. بهتر است پیش بینی کنید که بچه ها در مدرسه با چه مسائلی مواجه می شوند و از آن طریق درباره آن مسائل با فرزندتان صحبت کنید و به او یاد بدهید که چگونه رفتار درستی داشته باشد.

برخی از بچه های کلاس اولی و دومی حتی از بیان رفتن به دستشویی به معلمشان عاجز هستند و همین تبدیل به یک مسئله برای آنها می شود و بالطبع روی رفتارهایشان تاثیر منفی می گذارد و مستعد رفتارهای بد می شوند. اما با پیش بینی این قبیل مسائل و گفتگو با فرزندتان هم آگاهی او را بیشتر می کنید و هم جلوی رفتارهای خطرناک او را در آینده خواهید گرفت.

اگر اطلاعات دیگری از فرزندتان دارید، می توانید همین جا مطرح کنید تا در این زمینه راهنمایی بیشتری دریافت نمایید.

موفق باشید.