سلام
پسرم 8سالشه موقعیکه داره حرف میزنه خیلی خودشو لوس میکنه وسرزبونی حرف میزنه که طرف مقابلش وقتی حرفاشوگوش میده هیچی نمی‌فهمه
بهش میگم چرا اینجوری حرف میزنی، میگه آخه خجالت میکشم
وازاین بابت هم دیگران اصلا خوششون نمیاد که پسرم اینطور حرف میزنه
نمیدونم چیکارکنم وچطوراین عادت
لوس حرف زدن وبه همراه خجالت روازش دورکنم واین حالت حرف زدن روکلا فراموش کنه
ممنون ازراهنماییتون.
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام، عرض ادب و احترام خدمت شما کاربر گرامی
از توجه و دقت شما نسبت به امر تربیت اجتماعی فرزندتان تقدیر و تشکر می‌کنیم. حضور و اعتماد شما به مجموعه‌ی ما را سپاس گفته و امیدواریم بتوانیم همراه و مشاور خوبی برای شما باشیم.
سؤال اول این است که فرزندتان همیشه و به صورت پیوسته این‌گونه صحبت می‌کند یا در مواقع خاصی لحن و نوع سخن گفتنش تغییر می‌کند؟ برخورد شما هنگام رویکرد ایشان چگونه است؟ یعنی وقتی سر زبانی و یا به قول خودمانی‌تر لوس حرف می‌زند شما چه برخوردی داشته و واکنش شما چگونه است؟ مطمئناً هیچ بچه‌ای لوس به دنیا نمی‌آید و این رفتار اطرافیان است که راه و روش در رفتار و گفتار را ترسیم می‌کند.
روش تربیتی والدین بسیار مهم بوده و در این سنین غالباً به سمت و سوی مستقل شدن و دادن مسئولیت به فرزند باید حرکت کنند. القای نتوانستن و توان نداشتن به بچه‌ها کار را برای رشد اجتماعی آنان سخت می‌کند. پس از همین امروز برای رشد فردی و اجتماعی فرزندتان برنامه ریزی کرده و در این راستا اگر نیاز به همراهی داشته باشید یادداشت بگذارید تا کارشناسان ما شما را همراهی کنند.
یکی از کارهایی که باید انجام بدهید در این راستا، برخورد منطقی و قاطعانه با خواسته‌ها و ابراز نیازهای او می‌باشد. به نوعی لازم است در خیلی مواقع با بچه‌ها جدی برخورد کرد و اگر توان برآورده کردن نیازهایشان را ندارید و یا صلاح نیست، سعی نشود با تمنا و التماس قانع کنید. اختیار خودتان را از دست نداده و نگذارید فرزندتان حس کند شما را مغلوب کرده است. ضعف و سستی والدین اصلاً قابل قبول نیست.
اگر بخواهیم متن بالا را بهتر بیان کنیم باید بگوییم داشتن قانون و حد و مرز در خانه یکی از ضروریات هست. اینکه بچه‌ها بداند تحت یک برنامه ای در حرکت هستند و کارهایی که می‌خواهند انجام دهند یا قبلاً مرتکب شده‌اند، تحت کنترل و نظارت و در پایان ارزیابی خواهد شد.
اصلاً لزومی ندارد وقتی خودش را لوس کرده و با سستی و نوک زبانی صحبت می‌کند شما توجه کرده و در این مورد دقت کنید، بی توجهی و حتی تذکر ندادن یکی از اولین و مهم‌ترین کارهایی است که در قبال فرزندتان باید انجام بدهید. در این بین بگذارید بیشتر کارهای شخصی‌اش که از عهده‌ی آنها بر می‌آید را خودش انجام داده و شما فقط در کنارش باشید. اصلاً احساساتی نشده و عواطف خودتان را کنترل و مدیریت کنید.
بله دقیقاً آنچه که برای شروع تغییر نیاز است، تغییر سبک برخوردهای خودتان است. اگر بخواهیم در یک جمله این تغییر را تعریف کنیم، مقتدر بودن والدین را خواهیم گفت. هر چه شما بتوانید قاطع، درست و به جا عمل و برخورد کنید فرزندتان نیز به سبک شما رشد کرده و از این رفتار فاصله خواهد گرفت.
ناگفته نماند مطالب فوق صرفاً به خاطر لوس بودن یا نوک زبانی صحبت کردن فرزندتان درج نشد؛ بلکه بسیار بالاتر و مهم‌تر از مشکلی که الان با ایشان دارید، سعی کردیم نکاتی را با شما در میان گذاشته تا مقدمات رشد و موفقیت روز افزون فرزندتان را با مهارت‌ها و دلسوزی‌های شما رقم بزنیم.افزایش اعتماد به نفس در فرزند، عنوان جلسه ی بعدی ما است.
موفق باشید.