چجوری میگید خدا روح ندارد؟

خدایشش اینو که باید همه مسلمونااا بدونن خداوند مجرده مرکب نیست خدا نه جسم داره نه روح .خداوند یک روحی را افریده که روح کلی بعد از اون روح در همه حیوانات و انسانها دمیده و چون خداوند این روح رو خودش افریده میگه روح من صفت مالکیت روحی که از ان خداست نه این که خدا روحی داره و ما قسمتی از اون روحیم . اوکیه؟؟

اشاره شما به این قسمت آیه است که می فرماید : «نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» 

خدا چون میخواست یک انسانی بیافرینه که اشرف مخلوقات باشه پس باید زمینه و استعداد اشرف مخلوقات شدن رو بهش می داد. وگرنه انسانی با وجود صرفا بعد مادی و جسمانی که نمی توانست به خدا برسد و اشرف خلائق بشه و مسجود فرشتگان. چون خدا در قسمتی از ایه دیگری می فرماید :" إِنِّي خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِينٍ" مجموع این دو ایه ، یعنی انسان هم دارای بعد مادی و جسمانیه(من طین) هم داری بعد روحانیه (من روحی).

ولی اینکه شما بپندارید خدا روح داشته و از روح خودش به انسان داده اشتباه هست؛ بلکه ایه میخواد بگه منشاء روح انسان از بالاست. از عالم بالا؛ نه این عالم خاکی.

علامه طباطبایی میگه اینکه خدا گفته (روحی) منظورش این نیست که روح انسان رو به خودش نسبت بده، و بگه من یک جزیی از روح خودم رو به انسان میدم؛ بلکه اضافه (ی) به (روح) اضافه تشریفی هست. منظورش احترام هست. چون ادامه ایه میخواد بگه "فقعوا له ساجدین" و بالاخره این روح شایستگی این رو میخواد پیدا کنه که مسجود فرشتگان بشه. وگرنه که این بدن جسمانی لیاقت سجده ملائکه رو نداره.

علامه جوادی املی میگه : اضافه (ی) به (روح) اضافه اشراقیه است. (یعنی معلول عین تعلق به علت است)و این یای موجود در " نَفَخْتُ فيهِ مِنْ رُوحي " معلوم مي‌کند که درونِ ما نزد ما امانت است و براي ما نيست که حق داشته باشیم به او ظلم کنیم؛ اگر انسان به طور مطلق مالک خودش بود ديگر ظلم معنا نداشت. برای همین خودکشی حرام هست.

موفق باشید