چطورازاین حس آزاردهنده رها شویم...؟؟؟

با سلام مجدد به شما کاربر محترم

حسی که الآن درگیرش هستید، بیشتر تحت تأثیر نوع نگاهتان به همسرتان و رفتارهای او می‌باشد. به گونه‌ای که حس می‌کنید اگر برای خودتان وقت نگذارید و روی خود کار نکنید، ممکن است همسرتان را در آینده از دست بدهید، درحالی که باید فارغ از این موضوع روی شخصیت، اخلاق و رفتار خودتان کار کنید تا حس ارزشمندی و رضایتمندی درونی را تجربه کنید.

سعی نکنید در زندگی از کسی انتظار داشته باشید؛ چراکه بسیاری از خوشی‌های و لذت‌های شما مشروط خواهد شد، در حالی که اگر خانواده شما به اندازه خانواده همسرتان از شما حمایت نمی‌کنند، دلیل نمی‌شود که شما دست از تلاش برای بهترین خودتان نکنید. اتفاقاً این یک تجربه است که بتوانید روی پا خودتان بایستید و رشد کنید. آنچه باعث رشد شخصیت می‌شود، میزان دغدغه مندی و تلاشی است که فرد برای موفقیت می‌کند وگرنه حمایت بی‌چون و چرای دیگران بدون تلاش، هیچ ارزشی ندارد و هیچ گاه باعث رشد شخصیت آدمی نمی‌شود. درنتیجه از فرصت به وجود آمده نهایت استفاده را بکنید و بدون اینکه در این مسیر چقدر دیگران از شما حمایت می‌کنند برای رشد شخصیت خود تا می‌توانید تلاش کنید.

بنابراین اگر واقعاً ادامه تحصیل باعث می‌شود که حال شما را خوب کند و همسرتان هم با این موضوع مخالفتی ندارد، بهتر است در این زمینه برنامه ریزی کنید. درست است که فرزند کوچکی دارید و فرصت و زمان زیادی برای تحصیل و درس خواندن ندارید، ولی افراد زیادی بودند که علاوه بر اینکه نقش همسری و مادری را ایفا می‌کردند، هم‌زمان به درس و تحصیل هم می‌پرداختند. از طرفی شما می‌توانید از دانشگاه‌هایی که به صورت غیرحضوری یا مجازی آموزش می‌دهند نیز بهره مند شوید. لزومی ندارد که حتماً دانشگاه‌های حضوری را انتخاب کنید. جهت اطلاعات بیشتر می‌توانید از مشاوره تحصیلی کمک بگیرید.

اینکه همسرتان بارها به شما گفته است که از شما سر هست و ...، گرچه از جهت اخلاقی، رفتار درستی با شما نکرده است، ولی این موضوع به خود شما نیز ‌بستگی دارد؛ نشان دادن احساس ضعف و درماندگی، خودش عاملی می‌شود تا طرف مقابل چنین حسی پیدا کند که از شما برتر و بهتر است. لذا نباید اولاً این احساس ضعف را در خودتان داشته باشید و ثانیاً نباید چنین حسی را هم بروز دهید. اینکه همسرتان از جهت تحصیلی پیشرفت داشته است، دلیل نمی‌شود که شما احساس ضعف در برابرش داشته باشید. به علاوه شما یکی از مهم‌ترین نقش زندگی‌تان را در حال ایفا کردن هستید و آن نقش مادری و پرورش دادن یک انسان و یک نسل است و این خیلی بزرگ‌تر و پر اهمیت‌تر از دانشگاه و چند ترم تحصیلی است. لذا اگر به داشته‌های و موقعیت‌های خودتان واقف باشید، متوجه می‌شوید که در چه موقعیت بسیار مهمی و خطیری قرار دارید که می‌توانید یک نسلی را در آینده پرورش دهید. کافی است کمی روی خودتان کار کنید تا آثار و تبعاتش را در پرورش موفق یک نسل آدمی ببینید. 

نکته:
مهم نیست که انسان در کجای این جهان زندگی می‌کند یا به چه چیزی مشغول است، مهم این است که با این پیش فرض به زندگی نگاه کنیم که هرجایی که هستیم، مهم‌ترین جای جهان و مهم‌ترین کار و رسالت را جهان را داریم، آن وقت حس تعلق و جدیت بیشتری به آن کار و زندگی خواهیم داشت.

اگر واقعاً چنین باوری در هر انسانی شکل بگیرد که هرجایی که هست مهم‌ترین کار و رسالتی است که در این جهان انجام می‌دهد، می‌تواند به صورت جهشی به موفقیت و پیشرفت و هدایت برسد و گرنه در بهترین جای جهان باشیم و بهترین شرایط و امکانات زندگی را هم به ما بدهند، ولی سبک زندگی یک انسان ضعیف و شکست خورده را داشته باشیم، بی‌شک طولی نخواهد کشید که تمام آنچه داریم را از دست خواهیم داد. 

درنتیجه آنچه در موفقیت و پیشرفت اهمیت دارد، سبک و روش زندگی یا همان شخصیت یک انسان موفق را داشته باشیم، آن وقت در بدترین جای جهان هم که قرار بگیریم، احساس لذت، مفید بودن و ارزشمندی را در زندگی تجربه خواهیم کرد.

موفق باشید.