سلام دوستان ببخشید من فقط شماهارو دارم مدتی هست که فکر کنم مشکل فنی بخاطر تعطیلات و انتخابات بوجود اومده چونکه نظراتم تایید نمیشه اشکالی نداره،بگذریم.بچه من بیشتر از یک ساله اینجام و تقریبا همتون منو میشناسید،راستش من با دختر خانمی که به گفته خودشون در تهران ساکن هستند آشنا شدم،ایشون فقط در واتساپ با بنده جهت کار هماهنگ میکردن و فقط پیام رسان واتساپ داشتن عین خودم،من بخاطر سنگینی فایل ها و مشکل اشتراک گذاری مجبور شدم تلگرام نصب کنم.و ایشون هم وادار کردم نصب کنن دقیقا عین من از تلگرام و اینستا گرام بدشون میومد!!!ما هم رشته هستیم اما یک دانشگاه درس نمیخونیم و برای همدیگه کار پیدا میکردیم.والا من آدم ساده ای نیستم ولی بهرحال خوب خیلی سخت گیری هم بده،راستش گاهی اوقات افکاری بهم میگه که ما نیمه تکمیل کننده همیم!!!خودتون منو میشناسید بچه یا ساده لوح یا کودن نیستم.اما مگه میشه دونفر اینقدر وجه اشتراک داشته باشن،مثلا میگم پول من رو بریزید میگه امروز از بابام اجازه گرفتم گفته خق نداری بری بیرون بده خودم فردا براش میریزم!!!یا هزاربار دیدم پیام دادم گفته الان نمیتونم در کارهای دانشجویی کمکتون کنم دارم کار خونه انجام میدم یا دارم با مادرم خونه توونس میکنم این تموم بشه چشم شب انجام میدم!!!یا مثلا یبار قرار بود باهام شب بیدار بمونه نقشه بکشه نقشه ساختمون منظورمه گفت من امشب هرسال ماه رمضون نذر دارم ختم قرآن کنم!!!!!!خواهر بزرگم با اون همه ادعای الهیات و...فک نکنم تو 43 سال عمرش 43 بار قرآن ختم کرده باشه،بعد این با 25 سال سن سالی 10 بار ختم قرآن میکنه اونم پیوسته و بکوب مثل من نه هفته ای 30 صفحه!!!!!!خلاصه من خیلی دلم میخواد با این خانم ازدواج کنم.ولی مشکل اینه خوب از روی چندتا گفتگوی درسی و رد و بدل پول که نمیشه آدما رو شناخت؟؟؟من باید از نزدیک و بصورت زنده این دختر خانم محترم رو ببینم.همینطور باید بدونم چه چهره ای داره؟آیا چهره ایشون مورد سلیقه و پسند من هست؟!منظورم زیبا و ال و بل نیست منظورم سلیقه فکری خودمه،آیا اصلا چهره و رفتار و تیپ من مورد پسند ایشون هست؟!آیا اشکال نداره بروجرد تا تهران 500 کیلومتر راه هست؟!آیا همون شخص پاک و دست نخورده و مخالف با دوستی و بی بندوباری مثل من هست که مدتها تو فکرم بوده؟!از همکلاسشون خانمی به نام (ه)پرسیدم شما ایشون رو دیدید،گفت این چه حرفیه همکلاسیمه خوب خواستم بگم عکسش رو بره من ببینم دوباره گفتم ناموس مردمه من چرا باید فکس نامحرم داشته باشم،ازطرفی اگه دختره بهش بگه چی؟!ترسیدم!!!به پدر و مادر و برادر و خواهر و همه هم گفتم تنها کمکی که میتونن بکنن اینه که بهش زنگ بزنن!!!من نمیخوام اینجوری بشه.میخوام اول خودم روراست بهش بگم.ودرصمن اینم بگم اگر این خانم عصبانی بشه و رابطه کاریشو باهام قطع کنه بدبخت شدم نصف کارهامو ایشون پیدا کرده!!!برای اونم بده،همکلاسش گفت دختر چادری نیست مانتویی هم نیست متعادله و کلا بیرون بیا نیست.پدرش خیلی بهش سخت میگیره یه برادر 15 ساله هم داره،دوستان من نمیتونم زیادتوضیح بدم امیدوارم مسئول محترم نظرات تایید کنه،توصیحات بیشتر رو براتون مینویسم.ما باهم دوستیم تو شادیها و غم ها باهم اینجا درد و دل کردیم کمک کنید خواهش میکنم.
من علیرضا هستم.
----------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe
کارتون چطوریه؟ فقط شما دونفرید؟ خانم یا اقای دیگه ای هم هست؟ من نمیدونم وضعیتت چ شکلیه اگ توضیح بیشتری بدی شاید بتونیم کمکت کنیم. کلا چندوقته اشنا شدی؟ شما حتی ۱ درصد شناخت نداری از طرفی با توجه ب حرفایی هم ک زدین این دخترخانوم دختری نیست ک قرار شما رو قبول کنه و بیاد. عکسش رو هم ببینی چ کمکی بهت میشه؟ اونم شما ک ببخشید ی سری روحیات خاصی دارید.
البته من فکر میکنم شما احساساتتون موقتا درگیر شده و این دوره تموم میشه میره.
ببخشید اینو میگم کلا نخ دادن و شروع رابطه با جنس مخالف کار سختی نیست ی ذره هوش میخاد ک محتاطانه عمل کنی .... سخت ترین ادم ها رو هم میشه نرم کرد منتها باید بلد باشی.
گفتم که ما مهندس معمار هستیم.نقشه،مقطع،نما،شبیه سازی،محاسبه هزینه،شناخت مصالح و...انجام میدیم.نه ما دونفر نیستیم 6نفریم.4آقا و دو خانم،ایشون یکی از اون دو خانم هستند.1.5 سال پیش از قبلش وقتی دانشجوی کارشناسی بودیم برنامه ریزی کردیم که در آینده باهم کار کنیم بصورت مجازی به هم کمک کنیم.نه 1 درصد چیه!!!خوب دقت کنید.اصالتا سمنانی هستن،4ساله مهاجرت کردن به تهران نزدیک میدان آزادی،حالا جاش بمونه،پدرش راننده یک کارخونه بستنی و لبنیات هستش،اسمش بماند تبلیغ میشه،مادرش خونه داره،یه برادر 16 ساله داره،خدا صد هزار مرتبه شکر همسن هستیم این خیلی مهمه،قبلش لبتاب و گوشی ساده داشت،6ماهه گوشی هوشمند خریده واتساپ نصب کرد.بهش گفتم فایل ها سنگینه برو تلگرام یا سیگنالی چیزی نصب بکن برای فایل ها نصب کرد.دوتا از آقا پسر ها کرد هستن ولی تهران ساکنن و چندبار پروژه دستی یعنی روی کاغذ براش پست کردن یا اصلا خودشون بردن دادن بهش یا ازش گرفتن،اونا دوتا گفتن دختر خوبیه،اون یکی خانم هم که اصلا خواهرشه همش باهمن،خونه هم میرن،هم کلاسی هستن،هرچی میگم عکسشو بفرست ببینم میگه نه یا میگه پریسا خانم نمیزاره ازش عکس بندازم.در رابطه با نکته آخر هم خانم من بچه 14 ساله نیستم که شما دارید میگید عزیزم این موقته دوبار بری مدرسه از یادت میره!!!میدونم چطوری رابطه شروع کنم فقط میگم قیافه همو ببینیم نکنه اصلا ازهم چندشمون بشه؟!همین.عکس پیداکردن پدرمنو درآورده!!!
ای جااااان دلم.مبارکا باشه انگار عشق در خونه دل تو هم زده،
اول اول باید ببینیش بهترین راه هم اینکه که تو دانشگاه اوشون (دختر خانم) قرار بزارید و شما هر جور که شده خودتون به اون دانشگاه برسونید و ببینیدشون .
اول کاملا از نظر ظاهری و سلامت جسمیشون و زیباییشون مطمئن بشید که به دلتون نشسته
دوم از خانواده و فرهنگشونم بپرسید(تن صدا ، لحن بیان، زبان بدن و صداقت در کلامشون کامل بسنجید) ادرس و شماره خونشونم بگیرید و برگردید اگه قبول نکردن بگید با مامانشون بیان و سه تایی از دانشگاه برید کافی شاپ .
اگه هم خوشتون نیومد همون جا صادقانه بگید . قصدتون و صداقتتون رو به نمایش بزارید اگه به هیچ وجه دلشون نخاست یا ازدواج راه دور و عیر فامیل دوست ندارند یا کاسه ای زیر نیم کاسه هست که حتی با مادرشون تو مکان عمومی حاضر به دیدن شما نیستن. اگه گفتن دانشگاه بستش بگید ما تو حیاط دانشگاهیم به کلاس که کار نداریم .
ولی علیرضا متاسفانه من پوانی رو ندیدم در چیزایی که ذکر کردید ، که اصل زناشویی و ازدواج هدف قرار بده
اصل ازدواج و زناشویی جسم و زیبایی، جذابیت و فعلیت و توانایی سکسی، خانواده خوب ابرومند کم دردسر و حامی و نزدیک به فرهنگ خانواده شما، شخصیت و سلامت روان(اختلال روانی . خلق ادواری و اختلال شخصیت نداشته باشه) توانایی تعامل انعطاف پذیری و درک زوحیته
که موردایی که تو عنوان کردی به اینها نمی پرداخت باید ازش خیلی بیشتر بدونی . اگه دلت خواست تهران اومدی بیا مطلب پیش ما کمکت کنیم .مسیح
ممنون
.خیلی آدم سرسختیه،هرکاری کردم نشد یه عکس ببینم!!!عمدا عکسمو هی میزارم پروفایل یا استوری توی واتساپ،ولی اون یا عکس یارقیه میزاره یا تسبیح!!!البته خوب دوست نداره عکسشو کسی ببینه،ولی درکل قیافه رو ببینم حله،اونجا معلوم میشه صد در صده یا نه.
سلام بر شما آقا علیرضا
علیرضا به احترام سابقه دوستیت و محبتت می نویسم وگرنه راهکار زیادی نمیدونم.
معمولا زوجین قبل از ازدواج فقط همدیگه رو بررسی می کنند و فقط کفویت همدیگه رو می سنجند. و بعد از ازدواج یک بخش قابل ملاحظه ای از مشکلاتی که باعث اختلاف زوجین میشه اون مواردی بوده که قبل از ازدواج اصلا براشون مهم نبوده که بررسی شه!
بنظر من بعنوان کسی که هیچ شناخت و نظر و سابقه ذهنی در مورد تهران نداره؛ فرهنگ و آداب و رسومات تهرانیها رو یکبار خاصه ازدواج بررسی کن. اگه اصاتا آذری یا شمالی یا ... باشه هم باید در مورد فرهنگشون تحقیق کنی.
و بعد انعطاف پذیری خودت رو بررسی کن. ببین چقدر در تعامل با فرهنگهای غیربومی خودتون موفق هستی؟ نه به این معنی که چقدر تحمل میکنی؛ نه!
ببین چقدر میتونی باهاشون ارتباط بگیری؟چقدر میتونی تفاوت فرهنگها رو بپذیری؟ چقدر با وجود اختلافها، با این افراد مچ میشی طوری که اذیت نشی؟چقدر از بودن در کنار فرهنگهای مختلف احساس راحتی و رضایت داری؟!
خانواده ات و دوستانت میگن انعطاف پذیری یا سر سختی؟
ازدواج ؛ ازدواج دو نفر تنها نیست. پیوند دو خانواده است. از طرف اون دختر که پیوند دو خانواده هم تنها نیست. پیوند ایشون با قوم لر هست. معمولا مردان لر؛ مردان قدی هستند. شما چگونه ای؟
معمولا ارتباط فامیلی در کلان شهرها کم هست. برخلاف فرهنگ روستاها و حتی شهرستانها که همه خونه یکی هستند. این باعث میشه که اونی که از کلان شهر وارد خانواده روستایی یا شهرستانی میشه ؛ خشک، سرد و نچسب قلمداد بشه. در حالیکه روابط زیاد اون خانواده هم برای او مخل آزادی، آسایش و آرامشش هست. و حس اسارت بسیار آزاردهنده است.
حقیقتا گاهی تفاوت فرهنگها واقعا اذیت کننده میشه؛ ولی بازم میگم بستگی به انعطاف پذیری داره. اگر با چشم باز وارد بشیم هم در میزان انعطاف پذیریمون تاثیر داره. چون حداقل میدونی انتخاب خودت بوده! و بعد از ازدواج هم اگر اهل زندگی باشیم باید تا جاییکه خلاف امر خدا نباشه، چشم پوشی کنیم.
خیلی از این زوجینی که بعد از ازدواج حاضر نمیشن خانمشون رو تا خونه پدرش و دید و بازدیدهای فامیلیش همراهی کنند، برای اینه که نمی تونند برای چند ساعت هم که شده فرهنگ اونها را بپذیرند. در روستاها و شهرهای با فرهنگ بومی، قبیله ای اگه خانم نتونه خودش رو با فرهنگ خانواده شوهر وفق بده که کلاهش پس معرکه است. اینها بعدها اختلاف ساز میشه!
گذشت همه یک اندازه نیست. دیدی که نگاه همه هم به مقوله طلاق یکسان نیست. بعضی افراد حاضر نیستند از دنیاشون بگذرند. ایده شون اینه که یکبار به دنیا میاییم چرا سختی بکشیم؟!
با کسی ازدواج کن که به فکر و فرهنگت افتخار کنه؛ نه اینکه از بالا به پایین نگاهت کنه که یک لر را هرگز تاب نمی آورد.خخخخخخ
خلاصه دقت کن که اتفاقا خودتم، هم خیلی حساسی و هم بسیار جساس! خخخخخ
خوشبخت وّشی روله!
یاعلی
سلام.نه بابا کی میره خونه کسی تو این دوره زمونه!!!چایی گرون،میوه گرون،برنج گرون،نون گرون و...اون زمونه مرد.من از آب و هوای تهران بدم میاد نه فرهنگ و آدماش،از گرما و بی آبی و...بدم میاد.تهران هم که مثل شهر فیلم علی بابا و 40 دزد بغداده فوق العاده شلوغ مزخرفه،از طرفی حتی ماهی 100 میلیون درآمدت باشه بازم کم میاری،یه تاکسی سوار شدن 15 تومن!!!!!!چه خبرتونه!!!من با 15 تومن اینجا یه روز مثل پسر شاه زندگی میکنم خخخخ.درضمن اون لحجه هم لحجه من نیست!!!من اینطوری حرف نمیزنم.گزینه بعدی اینکه خیلی تفاهم هست،اصلا خیلی نقطه شباهت هست خداروشکر،پدرش رفتارش عین بابامه،مادرشم عین مادرمه،اصلا کلا مثل قبلنای خواهرام هستش که دانشجو بودن واینا،بعد تو خیلی از چیزا عین منه،البته خدا نکنه مثل من باشه من همه بهم میگن دیوونه خخخ.مثلا میگم پول طراحی پلان منو بریز میگه من نمیرم بیرون کارتمو میدم بابام براتون بریزه!!!خوب این یعنی خانوادش بهش ارزش میدن مثل این دخترا نیست که میرن یکماه گم میشن.خیلی مطالعه میکنه حتی دوتا کتاب رایگان براش پست کردم یک هفته ای هردوتا رو حفظ کرد!!!عاشق حضرت رقیه دختر امام حسینه حالا دیگه نمیدونم چرا اون،فقط تمام تصویر زمینه و وضعیت واتساپش هی درباره رقیه است.بهرحال اینه
ان شاء الله خیره
اون لهجه فاطمه گودرزی در فیلم عمه ماه منیر بود که لری لرستانی صحبت میکرد. وگرنه من لر نیستم که بلد باشم.خخخخخخ
نه اون لری نیست زبون ملایری ها و نهاوندی هاست.زبون ما یه چیز دیگیت لری اصل با اونی که شما دیدی از زمین تا آسمون فرق داره ما لر اصلیم اونا معلوم نیست چه قوم یا زبونی دارن.
با سلام به شما کاربر محترم
درباره فرد موردنظرتون همانطور که خودتون هم اشاره کردید با رد و بدل چند فایل و ارتباط کاری آن هم از راه دور نمی‌توان ارزیابی دقیقی انجام داد. اما نکته دیگری که وجود دارد این است که چه ضرورتی دارد که شما با یک نفر که حدود 500 کیلومتر اختلاف دارید ازدواج کنید، وقتی این امکان وجود دارد که با همشهری و هم استانی خودتان ازدواج کنید. قطعا اختلاف شهری با خود اختلاف در فرهنگ و رسم و رسوم را به دنبال دارد، گرچه نقاط مشترکی هم با دخترخانم داشته باشید ولی اختلاف در فرهنگ و رسوم بیشتر ناظر به خانواده هاست.
به طور کلی در اینگونه موارد بنده توصیه میکنم که افراد از شهر و استان خودشان مورد مناسب رو پیدا کنند تا اینکه بخواهند گزینه دیگری خارج از شهر و استان خودشان را انتخاب کنند؛ چراکه معمولا اینگونه موارد حتی اگر منجر به ازدواج هم شود، مشکلاتی از جمله اختلاف فرهنگی، فاصله دور از خانواده و ... بدنبال دارد. لذا در این زمینه لازم است تأمل کنید.
اما اگر به هردلیلی مصر هستید که ایشان را به عنوان یک مورد ازدواج ارزیابی اولیه داشته باشید، شما می‌توانید برای مشاهده تصویر اولیه ایشان از طریق شرایط کاری، پیش بروید بدین صورت که یا یک ملاقات کاری را با ایشان داشته باشید یا اینکه با دلایل واقعی (نه دروغ) مثلا جهت همکاری با موسسه یا شرکتی یا ... از ایشان درخواست رزومه کاری و مدرک تحصیلی کنید. طبیعتا در قسمت مدرک تحصیلی، تصویر فرد مشخص است و حتی در ادامه می‌توانید درخواست کنید که جهت به روزرسانی مدارک، تصویر اخیر خودشان را برای شما ارسال کنند. البته توصیه می کنم این دلایل را به صورت واقعی فراهم کنید بدین صورت که در صورت امکان بررسی کنید آیا شرکتی یا جایی دورکار نیازمند هستند یا نه تا واقعا این درخواست شما بوی فریب و ... نداشته باشد.
موفق باشید.
سلام.ببینید ما رشتمون معماریه نقشه سازه و مصالح و...ساختمان رو من میکشم ایشون طراح نما و طراح داخلی هستن،یعنی نقشه ها واینا بامن طراحی وزیبایی و...با ایشون،بهشم گفتم یبار کار زنها خوبه چرا نمیرید یه جایی استخدام بشید گفت من تو خونه کار کردن رو با چندتا شریک کاری خوب و خوش حساب کتاب مثل شمارو بیشتر از شرکت ومرکت دوست دارم.خیلی فکرش مثل فکر منه،از روابط آزاد و...خوشش نمیاد.سوال شخصی و خانوادگی نمیپرسه،این چیزام من مثل کنه میچسپیدم بهش که فهمیدم اینجوریه و...چطور میشه وارد رابطه اولیه ازدواج شد؟!چطور ایشون عکس بدن به من نه به مثلا خواهرم یا همکار دیگه خانم که داریم؟!اصلا چطوری سر بحث رو باز کنیم؟!
با سلام مجدد به شما
شما یا می توانید به صورت غیرمستقیم درباره خودتان خودافشایی کنید به عبارتی از ویژگی های خودتون بگید و بعد این رو هم به صورت شفاف بگویید مدتی است که دنبال مورد مناسب و خوبی برای ازدواج هستید بدون اینکه به ایشون اشاره کنید. این کار نوعی مقدمه سازی است و بعد می‌توانید از ایشون بپرسید که آیا مثلا موردی سراغ دارند که معرفی کنند یا نه ... خلاصه با این مقدمه سازی، ذهن طرف مقابل ناخواسته این آمادگی را پیدا می کند که اگر طرف مقابلم دنبال مورد برای ازدواج هست. بعد که این آمادگی اتفاق افتاد، به صورت صادقانه و شفاف درباره این موضوع نظرشان را بپرسید که آیا حاضر هستند در این زمینه شناخت بیشتری برای ازدواج از همدیگر پیدا کنید یا نه؟ اگر در همان قدم اول به شما نه گفت یا تمایلی در این زمینه برای ادامه همکاری نداشت، ادامه ندهید و بحث را عوض کنید. چه بسا نیاز به زمان دارد و در یک وقت دیگری می توان این موضوع را مطرح کرد.
این شیوه بیان تقریبا کم ریسک، شفاف و صادقانه و در بستر یک گفتگوی منطقی است. در ادامه همکاری از نوع واکنش و ارتباط کاری و پیام‌های کلامی و غیرکلامی ایشان می‌توانید تا حدودی حدس بزنید که آیا ایشان در زمینه ازدواج تمایل به آشنایی هست یانه. اگر واقعا ایشان تمایلی به ازدواج با فردی از استان دیگر را نداشته باشد، طبیعتا یکسری دلایل و بهانه‌هایی را بیان خواهد کرد تا کاملا شما را از خودش پشیمان کند و مسئله تمام شود، ولی اگر شفاف و روشن جواب نداد بلکه همواره طفره می رود، چه بسا می توان امیدوار بود که نظر اولیه خودش فعلا منفی نیست و شاید نیاز کمی زمان دارد تا درباره این مسئله فکر کند. لذا بهتر است به او زمان بدهید و در یک وقت مناسب دیگری این موضوع را مطرح کنید.
در هرصورت از دو حال خارج نیست یا نظر اولیه شان برای آشنایی مثبت است یا منفی! اگر کلا نظرشان به دلایلی منفی بود، خب تکلیف شما روشن می شود و در کنارش همکاری خودتان را هم خواهید داشت. اگر هم نظر اولیه شان برای آشنایی مثبت است، در آن صورت می‌توانید برای شناخت بیشتر و بهتر فرایند آشنایی را با نظارت خانواده ها پیش ببرید. بدین صورت که به ایشان پیشنهاد بدهید برای آشنایی بیشتر، شما به اتفاق خواهر یا مادر به تهران رفته و در پارکی یا جایی ایشان هم به اتفاق مادرشان بیاید که یک آشنایی اولیه بین دو طرف اتفاق بیفتد. این کار باعث اعتمادسازی میان طرفین خواهد شد و در کنارش این شناخت رسمیت پیدا می کند. لذا با توافق دو طرف، زمان و وقتی را هم برای آشنایی و در نهایت تصمیم گیری برای جدی تر کردن این موضوع هم می توانید مشخص کنید. اما توصیه اکید می کنم که هیچ گاه و هیچ گاه در مدت آشنایی، فضای ارتباط را هیجانی و عاطفی نکنید که بدترین کار ممکن را انجام داده اید؛ چرا که اولا فضای عاطفی، ارتباط و شناخت را به انحراف می کشاند و چه بسا تحت تاثیر هیجاناتی آنی تصمیم گیری کنید. ثانیا فضای عاطفی باعث ایجاد توقع و انتظار می شود و شما یا طرف مقابل ناخواسته ممکن است تصور کنید که همه چیز تمام شده است درحالی که اینگونه نیست. ثالثا ممکن است در میانه ارتباط و آشنایی نظر شما یا طرف مقابل به هردلیلی منفی شود و این فضای عاطفی یک فشار مضاعفی را ایجاد می کند که چه بسا فضای همکاری در آینده را تحت الشعاع قرار دهد. در حالی که فضای منطقی در ارتباط باعث می شود که طرفین مدیریت این شناخت را برعهده بگیرند و با واقعیت بیشتری می توانند تصمیم گیری کنند و درنهایت هم اگر نظر شما یا طرف مقابل هم منفی بود، فضای همکاری تحت تاثیر این مسئله قرار نمی گیرد.
به علاوه شما می توانید با طرف مقابل یک قرار بگذارید که هرپیشامدی در این آشنایی بنا نیست که فضای همکاری شما و او را در آینده خراب کند. اگر هم در آینده نظر خودتان نسبت به ایشان منفی بود، اگر جواب شما ناظر به رفتار، ویژگی های ظاهری یا ... بود، شما می توانید پاسخ منفی خود را ناظر به اختلاف فرهنگی یا عدم همکاری خانواده خودتان نسبت به این آشنایی و ازدواج مطرح کنید تا تبعات خاصی را بدنبال نداشته باشد.
نکته آخر که نباید از آن غافل شد، توکل برخداست. به خدا توکل کنید و از او بخواهید آنچه خیر و صلاح شماست را رقم بزند. بنابراین بابت نتیجه آن هرگز نگران نباشید. اگر خیر وصلاح شما باشد، خدای متعال به شما کمک خواهد تا به فرد موردنظر برسید. اگر هم به خیر و صلاح شما نبود، شک نکنید که چیزی را از دست نداده اید.
موفق باشید.
نه نه اتفاقا هواسم سر جاشه و با احساسات نمیرم جلو،والا من برای 50 نفر زن گرفتم نمیدونم چرا عرضه ندارم واسه خودم بگیرم!!!هواسم هست و اون یکی ها نمیتونن کاری بکنن،یعنی نمیکنن.بهشون میگم میگن ما انجام نمیدیم بیخیال!!!خیلی نامردن.