شک امام یا مأموم

سوال: حکم شک امام یا مأموم در نماز چیست؟

پاسخ: اگر امام جماعت شک کند، ولی کسی که به او اقتدا کرده، شک نداشته باشد (گمان یا یقین داشته باشد) و با گفتن «الله اکبر» و مانند آن، امام را متوجه اشتباهش کند، امام جماعت نباید به شک خود اعتنا کند.[1]
اگر مأموم شک کند، باید همان گونه که امام جماعت نماز می خواند، عمل کند و نمازش صحیح است.[2]

-------------------
پی نوشت:
[1]. توضیح المسائل ده مرجع، م 1192، امام، تحریر الوسیله، ج 1، الشکوک التی لا اعتبار بها، قبل از ص 374، م 4؛ امام و مکارم، العروه الوثقی مع تعلیقات، ج 1، الشکوک التی لا اعتبار بها و لا یلتفت الیها،‌ السادس؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 1144؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج 1، م 856 و المسائل المنتخبه، قبل از م 337؛ صافی، هدایه العباد، ج 1، م 932؛ مکارم، استفتائات جدید، ج 3، س 247.
[2]. توضیح المسائل ده مرجع، م 1192، امام، تحریر الوسیله، ج 1، الشکوک التی لا اعتبار بها، قبل از م 4، ص 374؛ امام و مکارم، العروه الوثقی مع تعلیقات، ج 1، الشکوک التی لا اعتبار بها و لا یلتفت الیها،‌ السادس؛ سبحانی، توضیح المسائل، م 1144؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج 1، م 856 و المسائل المنتخبه، قبل از م 337؛ صافی، هدایه العباد، ج 1، م 932؛ مکارم، استفتائات جدید، ج 3، س 247.
 >>> برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج 2، ص 158.