مسئولانی که به زبان می‌گفتند اما واقعاً به آمریکا بی‌اعتماد نبودند!

برجام به بن‌بست رسید و البته این موضوع برای افراد واقع‌بین، موضوع عجیبی نبود؛ چراکه آمریکا دشمن کینه‌توزی است که تابه‌حال هر جنایتی که از دستش برآمده علیه ملت ما انجام داده است و انتظار اینکه چنین دشمنی به ما خیر برساند واقعاً منطبق با هیچ قاعده‌ی عقلی نبوده و نیست!
برخی اما نخواستند زیر بار این حرف معقول بروند که نمونه‌هایش در چند سال اخیر، فراوان بود. مثلاً وقتی شیطان بزرگ حاضر نبود به سند مکتوب و امضاشده‌ای -که برای طرفین مذاکرات، تعهداتی را بیان نموده و ایران هم تمامی آن‌ها را اجرایی کرد- عمل کند آیا روا بود به سخن شفاهی او اعتماد کرد؟ قطعاً پاسخ، منفی است اما باکمال تعجب، رئیس‌جمهور کشورمان پس از بازگشت از سفری به نیویورک و در وعده‌ای جدید گفته بود: «آمریکا قول داد به تعهداتش عمل کند!»[۱]
همین رویکرد جناب روحانی یکی از دلایل بدعهدی‌ دولت ایالات‌متحده بود؛ چون اگر دولت ما در همان نقض عهد ابتدایی، با آمریکا رفتاری قاطع داشت دیگر کار به اینجا نمی‌کشید! اساس رفتار رئیس دولت روحانی را باید در تضعیف یا فقدانِ «بی‌اعتمادی به آمریکا» دانست؛ وگرنه چه کسی را سراغ دارید که تا این حد، به دشمن خود اجازه‌ی تخلف از پیمان بدهد و هیچ هزینه‌ای را هم بر او تحمیل نکند! به تعبیر رهبر انقلاب «متأسفانه برخی این بی‌اعتمادی را قبول ندارند، به زبان می‌گویند اما واقعاً بی‌اعتماد نیستند. اگر انسان واقعاً به آمریکا بی‌اعتماد باشد، در مذاکرات به حرف‌هایشان مطلقاً اعتماد نمی‌کند.»[۲]

پی‌نوشت:
[۱] دوم مهر ۱۳۹۵، فرودگاه مهرآباد
[۲] ۲۸ شهریور ۱۳۹۵