آن چه در اينجا می‌خوانید، برگرفته از پندها و نصايح مقام معظم رهبري به زوج‌های جواني است كه توفيق یافته‌اند پيوند ازدواج را با آهنگ كلام معظم له هماهنگ كنند و در آغاز زندگي مشتركشان از سرچشمه فيض و حكمت آن عالم عارف بهره‌مند شوند:
تقسيم كار
وقتي دو نفر در كنار هم قرار می‌گیرند و همسر می‌شوند، بعضي از وظايف وجود دارد كه بين این‌ها مشترك است. مانند كشيدن بارهاي خانواده، همکاری‌های گوناگوني كه در راه بردن خانواده مؤثر است. این‌ها بايد با هم همكاري كنند. اين كارها بين زن و مرد مشترك است. حداكثر اين است كه تقسيم كار شود. گاهي تقسيم كار هم نمی‌کنند، امّا بهترش اين است كه تقسيم كار هم بشود. بخشي از كارها را زن انجام می‌دهد، بخشي از كارها را مرد انجام می‌دهد؛ مثل همه همکاری‌هایی كه وجود دارد؛ مثل همه هم سنگری‌ها.[1]
در محيط خانواده، زن و شوهر با هم همكاري كنند. اگر شوهر يك مشكلي يا مضيقه اي دارد، زن با او بسازد، اگر زن داخل خانه يا در محيط كار يا هر جور كه هست، دشواري دارد، شوهر بايد به او كمك كند. خود را در سرنوشت همسر بايد شريك بدانند، هر دوي آن‌ها اين را براي خاطر خدا انجام دهند.[2]
به هم روحيّه بدهيد
همكاري و كمك گاهي به اين نيست كه وارد حجم كار يكديگر بشوند، نه، بلكه يكديگر را روحاً تدارك كنند. مردها معمولاً با مسايل مشکل‌تری در جامعه برخورد دارند، زن‌ها می‌توانند به آن‌ها روحيّه بدهند. می‌توانند خستگيِ آن‌ها را از تنشان بيرون كنند. به آن‌ها تبسّم كنند و به آن‌ها دل خوشي دهند. اگر چنانچه خانم‌ها هم كاري بيرون از خانه دارند، باز مرد به آن‌ها كمك كند و او را تقويت نمايد.[3]
مراد از همكاري، همكاريِ روحي است. اين كه زن ضرورت‌های مرد را درك كند، فشار اخلاقي روي او وارد نياورد، كاري نكند كه او در امر زندگي مستأصل شود و خداي نكرده به راه هاي نادرست متوسّل بشود. او را به ايستادگي و مقاومت در میدان‌های زندگي تشويق كند و تحريص نمايد. اگر چنانچه كار او مستلزم اين است كه يك مقداري به وضع خانوادگي مثلاً رسيدگي كافي نداشته باشد، اين را به رخ او نكشد، این‌ها مهم است. این‌ها وظیفه‌هایی است از طرف زن، از طرف مرد هم وظيفه است كه ضرورت‌های زن را درك كند، احساسات او را بفهمد و نسبت به حال او غافل نباشد.[4]
زمينه سازي براي موفقيّت
پسر اگر می‌بیند دختر در راه انجام تكاليف اسلاميِ خودش، يك قدم خيري می‌خواهد بردارد، وسايل را برايش فراهم بكند و مانع تراشي نكند. بعضي دخترها هستند می‌خواهند فرض كنيد ادامه تحصيل بدهند، درس دين بخوانند، با قرآن آشنا بشوند، كارهاي خير بكنند و در بعضي از امور خيريه شركت داشته باشند. شوهرانشان گاهي نسبت به این‌ها بداخلاقي می‌کنند كه ما حوصله اين كارها را نداريم! ما زن گرفته‌ایم كه زندگي كنيم. نمی‌گذارند اين دختر به كار خير برسد. به عكس بعضي از مردها می‌خواهند صدقات جاريه بدهند، می‌خواهند شركت در مسايل گوناگون داشته باشند، دختر مانع می‌شود.[5]
منابع:
[1]. خطبه عقد، 22/12/1378.
[2]. خطبه عقد، 15/1/1378.
[3]. خطبه عقد، 15/1/1378.
[4]. خطبه عقد، 10/2/1375.
[5]. خطبه عقد، 5/8/1375.
ماهنامه نامه جامعه، شماره سي و هشتم.