اگر امام حسن(علیه‌السلام) با معاویه با سپاهی اندک می‌جنگید، معاویه با تفسیر قرآن و جعل روایات و شاهد آوردن چند صحابی پیامبر، حضرت را باغی و مهدور الدم اعلام می‌کرد.
سوال: ممکن است کسی سوال کند چرا امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) مانند برادر رشید خود امام حسین(علیه‌السلام) نجنگید تا شهید شود، امام حسین(علیه‌السلام) تنها با 72 نفر با سپاه 30 هزار نفری جنگید.
در واقع پاسخ این سوال به شرایط آن زمان بر می‌گردد. در زمان امام حسن(علیه‌السلام)، معاویه خلیفه است و در زمان قیام امام حسین(علیه‌السلام)، یزید(لعنه‌الله‌علیه) خلیفه است و بین این پدر و پسر زمین تا آسمان تفاوت وجود دارد. به همین خاطر است که رفتار امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) نیز متفاوت می‌گردد. معاویه خود را مسلمان جلوه می‌دهد، نماز می‌خواند، قرآن می‌خواند جلسات تفسیر قرآن برگزار می‌کند و خود را دل‌سوز مردم و جامعه و اسلام نشان می‌دهد، لذا ظواهر را رعایت می‌کند اما یزید همین را هم بر نمی‌تابد.
تواریخ مختلف گواهی داده اند یزید(لعنه الله علیه) شخصیتی بی‌دین بود، هیچ قید و بندی نسبت به اسلام و واجیات و محرمات آن نداشت، علنا شراب می‌خورد و سگ بازی می‌کرد و مجالس رقص و آواز تشکیل می‌داد و به می‌گساری و خوش‌گذارنی و... می‌پرداخت. چنین شخصیتی اگر در راس امور قرار می‌گرفت واقعا اسلام و دین به خطر می‌افتاد، چرا که مردم به دید جانشین پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به او نگاه می‌کردند و اعمال و رفتار او را دین و اسلام تلقی می‌کردند. لذا امام حسین(علیه‌السلام) زمانی‌که یزید به عنوان خلیفه اعلام شد فرمودند: «عَلَى الْإِسْلَامِ السَّلَامُ إِذْ قَدْ بُلِيَتِ الْأُمَّةُ بِرَاعٍ مِثْلِ يَزِيد: بر اسلام، سلام باد -بايد فاتحه اسلام را خواند و با اسلام خدا حافظی کرد- آنگاه که والی مسلمانان کسی هم‌چون يزيد باشد.»
اگر امام حسن(علیه‌السلام) با معاویه با سپاهی اندک می‌جنگید، معاویه با تفسیر قرآن و جعل روایات و شاهد آوردن چند صحابی پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) را باغی و مهدور الدم اعلام می‌کرد که کشتنش نه تنها جایز است، بلکه بسیار ثواب هم دارد. لذا شهادتش جز کشته شدن خودش و دیگر اهل بیت، هیچ اثری نداشت و هیچ حرکتی در جامعه ایجاد نمی‌کرد.
اما شهادت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) باعث بیداری مردم شد و همه مردم چهره واقعی یزید را مشاهده کردند و باعث رسوایی او و جدایی دین و دیانت از خلافت شد. شهادت حضرت به مردم فهماند او جانشن پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیست و به ناحق در این جایگاه قرار گرفته است. به همین خاطر است که اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) نیز در زمان معاویه حدود 10 سال سکوت می‌کند، چون می‌داند قیام او سودی ندارد و به هیچ وجه حرکتی در جامعه ایجاد نمی‌کند.
____________________________________________
لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/154628