برای منظم کردن افکارمان بهتر است در فضایی آرام و منطقی بنشینیم و تمام دغدغه‌هایی که در زمینه‌های مختلف داریم، روی کاغذ بنویسیم تا بتوانیم نسبت به آنها اشراف داشته باشیم و برای آنها جواب پیدا کنیم؛ جواب‌هایی که بر اساس ارزش‌ها و باورها، مشاوره گرفتن‌ها و مطالعه باشد.
نمی‌دانم که الان وقتش شده تا بچه بعدی را بیاوریم یا نه، ولی هزار جور فکر به ذهنمان می‌آید؛ مثلاً اینکه آیا از پس آن بر می‌آییم یا نه، تربیتش چه می‌شود، می‌توانیم به همه بچه‌ها رسیدگی کنیم و... . ذهنمان مدام درگیر است و اذیت می‌شویم و درنهایت هم به نتیجه‌ای نمی‌رسیم. لطفا راهنمایی کنید.
راه حل این قضیه آن است که در فضایی آرام و منطقی بنشینیم و تمام دغدغه‌هایی که در زمینه فرزندآوری داریم، روی کاغذ بنویسیم تا بتوانیم نسبت به آنها اشراف داشته باشیم و برای آنها جواب پیدا کنیم؛ جواب‌هایی که بر اساس ارزش‌ها و باورها، مشاوره گرفتن‌ها و مطالعه باشد.
مهم این است که این سؤالات و افکار سرگردان را جمع کنیم و برای آنها پاسخ داشته باشیم تا خودمان هم از سرگردانی خارج شویم. گاهی اوقات ما هدف و نخ تسبیح زندگیمان را گم می‌کنیم و نمی‌دانیم اصلاً هدفمان از کارهایمان چیست! مثلاً نمی‌دانیم چرا درس می‌خوانیم، با چه نیتی قرآن حفظ می‌کنیم، چرا باید یک بچه دیگر بیاوریم و بسیاری از موضوعات دیگر که اگر سعی کنیم روی کاغذ بیاوریم، از این بهم ریختگی ذهنی خارج شده، بهتر می‌توانیم تصمیم‌گیری کنیم.
حالا که به چرایی تصمیممان پاسخ دادیم، راحت‌تر می‌توانیم بسنجیم و ببینیم چه شرایطی داریم و چطور می‌توانیم تصمیم خود را عملی کنیم. گاهی اوقات دست و بالمان باز است و با سرعت خرگوشی جلو می‌رویم و گاهی باید سرعت را کم کنیم و لاک‌پشتی حرکت کنیم. مهم این است که متوقف نشویم و حرکت کنیم.