فعالان فضای رسانه‌ای باید در نقد عملکرد افراد در حکومت اسلامی، انصاف را رعایت نموده و سیاه‌نمایی نکنند.
برخورد منصفانه در هر رویدادی لازم است و فرد منصف حتی در برابر دشمنانش نیز باید جانب انصاف را رعایت نماید. این نوع رفتار در روایات ائمه علیهم‌السلام نیز تأکید شده است: «الإنصافُ أفضَلُ الفَضائلِ»؛[1] «انصاف، برترين فضايل است».
بااین‌وجود، برخی از فعالان فضای مجازی در برخورد انتقادی خویش با جمهوری اسلامی، انصاف را رعایت نمی‌کنند و برای انعکاس مشکلات اقتصادی مردم در انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت، عباراتی را به کار می‌برند که حقیقتاً منصفانه نیست.
اگر کسی در نقد چنین بیان کند که «ای لعنت خدا بر آنان که برخلاف منافع ملی و به نام دین، فقر و فلاکت بر این ملت مظلوم تحمیل می‌کنند»، به‌راستی با بی‌انصافی سخن رانده است و با توجه به دشمنی اربابان رسانه با جمهوری اسلامی، بهترین محتوا و خوراک را به دست دشمنان داده است.
البته کسی منکر این مطلب نیست که شرایط اقتصادی مردم باید سامان یابد و برخی سیاست‌های غلط اقتصادی در این وضعیت تأثیر داشته، ولی انعکاس این مطلب باید باانصاف همراه باشد، در مورد نقد بالا می‌توان گفت:
1. استفاده از عباراتی مانند «ای لعنت خدا، برخلاف منافع ملی و به نام دین»، علاوه بر مبالغه در استفاده از تعابیر منفی، این مطلب را به مخاطب القا می‌کند که انگار مسئولین با قصد ضربه زدن به مردم دست به سیاست ورزی زده و به دنبال حرکت در جهت خلاف منافع ملی هستند، بااینکه مسئولان بارها بیان کرده‌اند که در جهت منافع ملی و سامان‌دهی خدمات به مردم، مسئولیت پذیرفته‌اند، البته روشن است که ما از نیت افراد خبر نداریم و نمی‌توانیم صدق حرف هرکسی با نیتش را احراز کنیم، اما از طرفی حق نداریم نسبت نادرست هم بدهیم.
2. نکته دوم اینکه اگر حکومتی دینی باشد و در متن جامعه، اختلالی رخ دهد، نباید به پای دین تمام شود و گفته شود به نام دین این اختلال رخ داده است؛ چراکه حکومت، از این لحاظ که دین را مبنای قانون‌گذاری قرار داده، حکومت دینی است ولی این به معنای دینی و اسلامی بودن تمام رویدادها در نظام اسلامی نیست. ازاین‌رو نباید هر اشکالی را به دین نسبت داد.
پی‌نوشت:
[1]. محمدی ری‌شهری، محمد، ميزان الحكمة، ج3، ص2433.