کودکان، نوگل‌هایی هستند که نزد ما امانت‌اند. بسیاری از اضطراب‌ها و استرس‌های کودکان، در نوع رفتارهای والدین ریشه دارد که امنیت روانی کودک را مختل کرده و به خطر انداخته است.
بسیاری از اضطراب و استرس‌های کودکان به دلیل نداشتن احساس امنیت روانی آن‌ها در خانواده است. یکی از راه‌های افزایش و تقویت اعتماد به نفس و کاهش اضطراب کودکان و درنتیجه بالا بردن عزت نفس آنان، ابراز محبت‌های پیامی و کلامی والدین به آنان است.
در آغوش گرفتن، بوسیدن، بازی کردن و به کار بردن الفاظ عاشقانه (چون «دوستت دارم»، «عزیز دلم»و...)، کلمات دلنشین، سخنان نیکو و محبت‌آمیز منجر به کاهش و از بین رفتن اضطراب و ناهنجاری‌های کودکان می‌شود. ریشه بسیاری از اختلالات رفتاری کودکان از جمله پرخاشگری‌ها، تندخویی‌ها، خشونت‌ها، لجبازی‌ها، زورگویی‌ها و ناامیدی‌ها را می‌توان با ارتباط کلامی صحیح و نیکو خشکاند.
ازاین‌رو امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «قُولُوا لِلنَّاسِ أَحْسَنَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ يُقَالَ لَكُمْ»؛[1] «به زیباترین صورتی که میل دارید مردم با شما سخن بگویند، با آنان سخن بگویید».
پی‌نوشت:
[1]. شیخ صدوق، الأمالی، ج۱، ص۲۵۴.