شیعیان در جهت گسترش علم و دانش گام‌های بزرگی برداشته‌اند و پیشرفت‌های بزرگ و غیرقابل انکار جمهوری اسلامی ایران در عرصه تولید علم گواه این ادعا هستند.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌فرماید: «العِلمُ سُلطانٌ، مَن وَجَدَهُ صالَ بِهِ، ومَن لَم يَجِدهُ صيلَ عَلَيهِ»؛[1] «علم سلطه و برتری است، کسی که دانش را بیابد به وسیله آن غلبه می‌کند و هر کس دانش نداشته باشد بر او غالب می‌شوند». یکی از نقاط روشن و امیدبخش در کارنامه جمهوری اسلامی ایران، توجه ویژه حکومت و مردم به علم و دانش است. دشمنان اسلام و انقلاب که از هر تبلیغ و دروغی بر ضد اسلام دریغ نمی‌کنند، همواره در طول تاریخ تلاش می‌کردند تا القاء کنند علمای دین اسلام با علم و دانش مخالف است و بی‌سوادی مردم را می‌خواهد، اما بررسی و نگاه کوتاه به کارنامه 43 ساله انقلاب اسلامی به‌خوبی دروغ‌پردازی دشمنان را رسوا می‌کند. به‌راستی چرا برخلاف تصورات منفی برخی افراد نسبت به روحانیت شیعه، علم و دانش در ایران به این سطح از شکوفایی رسید؟!
دفاع مقدس و تحریم
اگر به تاریخچه اختراعات و پیشرفت‌های صنعتی جهان مراجعه کنید، تعداد بسیار زیادی از اختراعات مهم را خواهید یافت که ابتدا باانگیزه‌های نظامی تولیدشده‌اند، اما به مرور زمان در اختیار عموم مردم قرار گرفتند و امکان زندگی راحت‌تر را فراهم کردند. انقلاب اسلامی ایران در همان ابتدای راه با جنگی ناجوانمردانه و تحریم نظامی مواجه شد، این شرایط اضطراری و شور انقلابی در تلاش برای خودکفایی و مراجعه به دانش تأثیر بسزایی داشت.
توجه علماء شیعه به علم و دانش
برخلاف کلیسای قرون‌وسطی که دین و آموزه‌های دینی را در برابر تحقیقات علمی قرار می‌داد و با دانش برخورد بسیار محتاطانه‌ای داشت، علمای تشیع با توجه به تأکیدات فراوان دین اسلام به کسب علم و دانش، از همان ابتدای انقلاب اسلامی با راه‌اندازی نهضت سوادآموزی و گسترش آموزش عمومی وضعیت اسفناک سواد خواندن و نوشتن در دوران پهلوی را به جایگاهی موردقبول ارتقاء دادند، سهیم کردن بانوان در رشد علمی کشور، ایجاد پارک‌های علم و فناوری، توجه به تولیدات دانش‌بنیان و موفقیت‌های چشمگیر در المپیادهای علمی جهان همگی در عصر حکومت دینی و در پرتوی حمایت علماء خصوصاً مقام معظم رهبری به‌دست‌آمده‌اند.
دین اسلام و به‌طور ویژه مذهب حق شیعه دوازده امامی بر دانش‌آموزی و جایگاه علم تأکید فراوان دارد. برخلاف مسیحیت تحریف‌شده و وهابیت که درراه تخریب علم و آموزش عمومی اقداماتی را انجام می‌دهند،[2] جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک حکومت دینی در عرصه علم و دانش از بسیاری از کشورهای دارای حکومت سکولار مانند مصر و ترکیه، کارنامه درخشان‌تری دارد.
پی‌نوشت:
[1]. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، چاپ اول، مکتبه آیت‌الله مرعشی نجفی، بیتا، ج20، ص319.
[2]. ایسنا، رنجی که دختران افغان برای دانستن می برند: yun.ir/ktu116.