منشور براندازی برخلاف سروصداهای فراوان ضدانقلاب، یک اقدام توخالی و شتاب‌زده بود که عیار واقعی و وزن کم ضدانقلاب را آشکار کرد و نتوانست مانع روند تدریجی مرگ و حذف ضدانقلاب شود اکنون دنده‌معکوس معدود کشورهایی همانند عربستان در بازگشت از مسیر همراهی با ضدانقلاب شروع شده است.
براندازی جریانی رسانه‌ای و پر سروصدا بود که در میدان اصلی و مورد مناقشه یعنی داخل «ایران»، نتوانست موفقیتی به دست بیاورد و اینک برای ادامه راه به‌جای تلاش برای شوراندن بدنه اجتماعی درونی نظام، به دنبال زنده نگه‌داشتن نمایشی و فانتزی خود با توسل به گعده نشینی و نشست‌وبرخاست با عناصر خارجی و گاه چهره‌های دست چندم سیاسی در کشورهای غربی است.
عجیب اینکه آن‌ها با بی‌اهمیت تلقی کردن ادارک ایرانیان، به دنبال آن هستند که پیوند دادن مسئله درونی و ملی کشور با عناصر بیگانه و غیرمتعهد به منافع ملی ایران همچون فرانسه را به‌عنوان برگ برنده و نشانه پیروزی جلوه دهند درحالی‌که اگر افق روشنی برای آنان متصور بود و آن‌ها امید داشتند که از درون کشور بتوانند حرکتی را سازمان دهند، قطعاً بیشترین اوقات خود را برای دست دادن و هم‌صحبت شدن با مقامات غربی آن‌هم در حاشیه برخی گردهمایی‌های نه‌چندان مهم، سپری نمی‌کردند.
این قبیل کنشگری‌های ضعیف و غوغاسالارانه، در حالی روی می‌دهد که آن‌ها به‌خوبی می‌دانند که نظام اسلامی از ابتدا در تقابل با منافع غرب، ظهور یافته و به زاویه داشتن با تمدن غیرانسانی غرب، شناخته‌شده است؛ لذا ایران هیچ‌گاه همراهانی صادق و شرکایی قابل‌اعتماد از اردوگاه غرب نداشتند، که اینک با تلاش ضدانقلاب آن‌ها صف خود را از انقلاب اسلامی جدا کرده باشند.
بر این اساس، اعلام خبر تدوین منشور همکاری در میان ضدانقلاب برانداز، که با هدف نمایش اتحاد صورت می‌گیرد و امید بسته شده است که بتواند همراهی بیشتر غرب را به دنبال داشته باشد؛ یک اقدام بدون فایده و حتی فاقد ارزش خبری محسوب می‌شود. آن‌چنان‌که این خبر تنها در رسانه‌های وابسته به آن بازتاب داده شد و در کمپانی‌های خبری و اطلاع‌رسانی به‌راحتی از کنار آن عبور شد.
راز این تحویل گرفته نشدن جریان برانداز و سطحی انگاشته شدن سلسله اقدامات کمپینی آن‌ها تنها در یک نکته نهفته است و آن خالی بودن عرصه میدانی، از تبعات این تصمیم‌گیری‌ها و جدایی عمیق میان صحنه داخلی کشور و صحنه تلویزیونی کارگردانان براندازی است. در همین بیانیه، مطابق یکی از بندهای متنی که تحت عنوان منشور از جانب اپوزیسیون منتشر شده، وعده داده شده، که انزوای جهانی ایران از طریق رایزنی با دولت‌های به‌اصطلاح دموکراتیک برای اخراج سفرای جمهوری اسلامی و وابستگان جمهوری اسلامی در کشورهای متبوع مورد پیگیری قرار می‌گیرد.
این وعده در حالی داده می‌شود، که دیپلماسی ایرانی به شدت در حال خبرسازی بوده و سلسله موفقیت‌های ایران در کشاندن موفقیت‌های میدانی به عرصه دیپلماسی، یکی پس از دیگری در حال آشکار شدن است. دیوار واقعیتی که باعث گردیده، مقامات غربی در معادلات غرب و ایران رفتار احتیاط‌آمیزی را در پیش بگیرند و در شرق هم روند عینی حاکم بر معادلات ایران با دیگر کشورها، حرکت جدید خود را با توافق میان ایران و عربستان آغاز و پیش‌بینی‌های رعدآسا از آن صورت گرفته است که هم‌اینک هم باعث شلوغی دالان دیپلماسی مربوط به ایران شده است.