آنچه هر جوانی به آن نیاز دارد

هرچه از دوران جوانی می‌گذرد، انسان به‌ سوی عافیت‌طلبی پیش می‌رود. این مسئله برای خودم که در اواسط جوانی قرار دارم، بسیار روشن است. در ابتدای جوانی بسیار بیشتر به درست بودن کار می‌اندیشیدم تا به دردسرهای آن؛ اما اکنون بیشتر به عواقب یک تصمیم فکر می‌کنم تا درستی آن. به نظر همچون سایر هم سن و سال‌هایم به‌ سوی عافیت‌طلبی پیش می‌روم.

برای همین وقتی درباره حضرت علی‌اکبر مطالعه می‌کنم، یک جمله از او کافی است تا تفاوت را دریابم: «آیا ما بر حق نیستیم؟»

آن‌گونه که در تاریخ آمده است، هنگامی‌که کاروان امام حسین علیه‌السلام به مکانی به نام ثعلبیه می‌رسد، برای استراحت توقف می‌کند. در آنجا گویا حضرت برای مدت کوتاهی به خواب می‌روند و سپس با حالتی گریان از خواب برمی‌خیزند. هنگامی‌که فرزند دلبندشان، حضرت علی‌اکبر از علت گریه ایشان می‌پرسد، پاسخ می‌شنود: «فرزندم! این زمان، ساعتى است که خواب آن دروغ نیست. در خواب دیدم اسب‌سواری در برابرم ایستاد و گفت: «اى حسین! شما شتابان مى‌روید و مرگ با شتاب شما را به بهشت مى‌برد!»، پس دانستم که از مرگ ما خبر مى‌دهد». واکنش حضرت علی‌اکبر همان یک جمله است که در ابتدا آمد: «پدر جان، آیا ما بر حق نیستیم؟» حضرت فرمودند: «آرى، فرزندم! سوگند به خدایى که بازگشت همه بندگان به‌ سوی اوست، بر حقّیم» و از فرزندشان پاسخ شنیدند که: «پس از مردن باکی نداریم».[1]

حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام، این شبیه‌ترین به پیامبر، تنها به‌ درستی و حقانیت مسیر می‌اندیشد و از آن می‌پرسد و پس از شنیدن پاسخ، بی‌آنکه به هیچ‌چیز دیگر اشاره کند، تصمیمش را می‌گیرد: در این مسیر تا انتها هستیم؛ حتی اگر جان بدهیم.

من و امثال من باید بکوشیم تا چنین روحیه‌ای را در خود زنده نگاه داریم؛ زیرا این روحیه است که به انقلاب می‌انجامد و باعث پیروزی نهضت امام مستضعفین می‌شود و همین روحیه است که می‌تواند کشور را از شرایط کنونی خارج کند و به سرمنزلی بهتر برساند.

حضرت علی‌اکبر باید الگوی ما جوانان باشد؛ از همین روست که ولادتش روز جوان است. مبارکمان باد این روز خجسته!

پی‌نوشت:
[1]. اخطب خوارزم، مقتل الحسین، ج1، ص324.