مداحی، سخنرانی و سرودن شعر در مجالس عزاداری در سیره معصومان علیهم‌السلام و یارانشان دیده می‌شود. پرداخت پول هرچند به مقدار بسیار زیاد در این راه به نیت رونق‌بخشیدن به مجالس اهل‌بیت علیهم‌السلام هیچ اشکالی ندارد.
یکی از انتقادها و اشکالات دشمن به مجالس عزاداری آن است که مداحان و سخنرانان برای بیان مصیبت و اجرای مراسم عزا، پول‌های بسیار زیاد دریافت کرده و این‌گونه مجالس، به یک تجارت و کاسبی تبدیل شده است.
در پاسخ باید چنین گفت:
الف- احادیث و تاریخ اهل‌بیت علیهم‌السلام نشان می‌دهد که استخدام مداح و روضه‌خوان چه در عزای امام حسین علیه‌السلام و چه در عزای دیگر معصومان علیهم‌السلام هیچ اشکالی ندارد؛ امام صادق علیه‌السلام فرمود: «پدرم امام باقر علیه‌السلام به من وصیت فرمود که مقداری از اموالشان را وقف مصیبت‌خوانی کردند تا مداحان به مدت ده سال در مکه در منطقه مِنی در مصیبت آن حضرت نوحه‌سرایی کنند».[1]
ب- پرداخت پول، هدیه و یا «صِله» به مداحان و شاعران آئینی، در سیره معصومان علیهم‌السلام دیده می‌شود. نمونه معروف و مشهور آن، هدیه با ارزش امام رضا علیه‌السلام به دعبل خزاعی است که شعر زیبایی را در وصف اهل‌بیت علیهم‌السلام خواند.[2]
همچنین در برخی احادیث به انفاق مال و ثروت در راه ترویج شعار حسینی و بیان مظلومیت سیدالشهدا علیه‌السلام توصیه شده است.[3]
ج- بی‌تردید مهارت و هنر برخی مداحان و سخنرانان در برپایی مجالس عزا از دیگران برتر و بهتر است و مخاطبان بیشتری را به خود جذب می‌کنند. گرچه ممکن است شیطان باعث فریب شده و اخلاص مجلس روضه با تجارت به نام «اهل‌بیت» کاسته شود، اما هیچ اشکالی ندارد که بانیان هیئت‌ها تلاش کنند برای رونق گرفتن و شلوغ شدن مجلس روضه و استفاده بهتر از معارف حسینی، مداحان و سخنوران زبردست و ماهر را دعوت کرده و در مقابل، هزینه‌ای به آنها پرداخت کنند.
پی‌نوشت:
[1]. کلینی، محمد، الکافی، ج5، ص117، اسلامیة.
[2]. صدوق، محمد، عيون أخبار الرضا عليه‌السلام، ج2، ص264، جهان.
[3]. نوری، حسین، مستدرك الوسائل، ج10، ص319، آل‌البیت علیهم‌السلام.