«ثارالله» یکی از القاب امام حسین علیه‌السلام است که گویای انتقام خدا از قاتلان آن امام مظلوم می‌باشد. در احادیث تفسیری آیات قرآن، اهل‌بیت علیهم‌السلام توضیح داده‌اند که «رجعت» یکی از هنگامه‌های انتقام خون مقدس سیدالشهداء علیه‌السلام می‌باشد.
این ندای قرآن است که فرمود: «إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمينَ مُنْتَقِمُون»؛[1] «به‌راستی که ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت». چه جنایتی بالاتر و بزرگتر از کشتن امام حسین علیه‌السلام سبط پیامبر معظم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله؟ او را در زیارت عاشورا به خون خدا و «ثارالله» توصیف کرده‌اند. پس این خداوند است که در قرآن وعده انتقام از جانیان و قاتلان عاشورا را داده است.[2]
انتقام گرفته نشده
نقل شده امام باقر علیه‌السلام آیه «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ»؛[3] «به يقين که ما پيامبران خود و كسانى را كه ايمان آورده‌اند، در زندگى دنيا و در روزى كه گواهان به پا میخيزند، يارى میدهيم»، را تلاوت کرده و در توضیح آن دو بار فرمودند: «به خدا قسم که حسین‌بن‌علی علیهماالسلام کشته شد و هنوز کسی به یاری و خونخواهی او برنخواسته است».[4]
نخستین رجعت‌کننده
رجعت یکی از باورهای عمیق و اصیل شیعه می‌باشد که آیات و احادیث بسیاری در این زمینه وجود دارد. امام صادق علیه‌السلام در توضیح و تفسیر آیات «يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ * تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ»؛[5] «آن روز كه زلزله‌هاى وحشتناک همه چيز را به لرزه درمی‌آورد و به دنبال آن، حادثه دوم رخ می‌دهد» فرمودند: «مراد از راجفه و لرزاننده، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام است و منظور از حادثه دوم، علی‌بن‌ابی‌طالب علیهماالسلام است. نخستین فردی که قبرش در هنگام رجعت شکافته شده و بیرون می‌آید و سپس خاک را از سر مبارک خویش می‌زداید، حسین‌بن‌علی علیه‌السلام است».[6]
رجعت برای انتقام
بر اساس باورهای شیعی، دو گروه رجعت می‌کنند؛ برخی از مؤمنان واقعی و گروهی از سران کفر و ستم‌پیشه. ازاین‌رو امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «به راستی که نخستین کسی که به هنگام رجعت به دنیا بازمی‌گردد، امام حسین علیه‌السلام و یاران ایشان هستند. سپس یزید و یارانش لعنةالله‌علیهم هستند که به دنیا رجعت می‌کنند. آنگاه امام حسین علیه‌السلام یکایک آنان را از دم تیغ می‌گذراند، همانگونه که آنها سیدالشهداء و اصحابش علیهم‌السلام را کشتند». سپس امام صادق علیه‌السلام این آیه را تلاوت کردند: «ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَ أَمْدَدْناكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ جَعَلْناكُمْ أَكْثَرَ نَفيراً»؛[7] «سپس شما را بر آنها چيره میكنيم؛ و شما را به وسيله دارایی‌ها و فرزندانى یاری خواهیم داد و نفرات شما را بيشتر از دشمن قرار میدهيم».[8]
پی نوشت:
[1]. سجده/22.
[2]. قلندری، حمید، سومین امام علیه‌السلام، فراگفت، ص: 107-110.
[3]. غافر/51.
[4]. این‌قولویه، جعفر، كامل الزيارات، دار المرتضوية، ص: 63.
[5]. نازعات/6-7.
[6]. کوفی، فرات، تفسير فرات الكوفي، وزارت ارشاد ایران، ص: 537.
[7]. اسراء/6.
[8]. عیاشی، محمد، تفسير العياشي، المطبعة العلمية، ج2، ص: 282.