تغییر دکترین دریایی ایران از حالت تدافعی به حالت دفاع پیش دستانه نقطه عطفی در بدو تولد نظم نوین جهانی است. تغییر موازنه قوا از جریان مستکبران به سود جریان مقاومت و به چالش کشیده شدن کدخدایان دنیا توسط مستضعفان با محوریت جمهوری اسلامی نوید بخش آینده‌ای روشن خواهد بود.
دوم مردادماه، نیروی دریایی سپاه پاسداران، طی اطلاعیه‌ای از توقیف یک فروند نفت‌کش که بیش از یک و نیم میلیون لیتر سوخت قاچاق با پرچم کشور توگو را حمل میکرد به همراه ۱۲ خدمه‌ی آن در آبهای سرزمینی کشورمان خبر داد؛ سوخت قاچاقی که ظاهرا به مقصد امارات در حال حرکت بود.[1]
گرچه قاچاق سوخت بحث مهمی است اما این نوشتار به بررسی تحولات دیگری خواهد پرداخت.
چندی پیش نشریه آمریکایی "فارن افرز" در گزارشی تحت عنوان "جاه طلبی‌های جدید دریایی ایران"، با تحلیل کنش های رفتاری نیروهای دریایی ایران نوشته است:
سپاه پاسداران با تلفیق مناطق ساحلی و قدرت دریایی اعضای محور مقاومت، می‌تواند قدرت جمهوری اسلامی را فراتر از خلیج‌فارس تا دریای سرخ و شرق مدیترانه گسترش دهد.
اگر پیش از این ایران برای دفاع از خود از موشک ها و پهپادهای مستقر در خشکی بهره میبرد اما امروز با توجه به توان دریایی نیروهای مسلح این کشور و نیروهای مقاومت، موشک، پهپاد را نی توانن در دریا مستقر کنند.
تقویت حضور دریایی ایران منحصر به مصون نگه‌داشتن خود از تهدیدات خارجی نیست، بلکه این قدرت نوظهور به طور دشمنانش و در درجه اول ایالات‌متحده را تهدید می کند.[2]
باید اذعان داشت که این نشریه به خوبی کنش‌های دریایی جمهوری اسلامی را تحلیل کرد اما آنچه شاید مورد غفلت قرار گرفته این است که این حرکت روبه جلوی ایران گرچه مرهون پیشرفت صنایع دریایی و توسعه توانمندی نیروهای مسلح است، اما بخشی از "دکترین امنیتی" ایران بوده که البته امنیت دریایی از اهمیت بالایی در این دکترین برخوردار است.
امنیت دریایی ایران از سال ۱۳۶۶ یعنی سالهای پایانی جنگ تحمیلی با ورود قایق های تندرو به عنوان دفاع رو به جلو آغازشده بود و امروز با عبور از مرزها تا اقیانوس اطلس نیز پیش رفته است.
موفقیت ایران و هم پیماناش در کنترل دریایی منطقه ای و فرامنطقه ای تا جایی است که آمریکایی‌ها با عبور از طرح شکست‌خورده ائتلاف دریایی به دنبال مسیرهای جبرانی دیگری هستند، نمونه آن تخلیه بارکشتی های به مقصد اسرائیل در عربستان و حمل آنها از طریق زمینی به سوی سرزمین های اشغالی است.[3]
از این رو سباستین برونز، کارشناس سیاست امنیتی در دانشگاه کیل آلمان، می‌گوید: نیروهای مقاومت ثابت کردند که نیروی بسیار قدرتمندی هستند، این امر واقعاً نگران‌کننده است.[4]
تعریف زمین بازی جدید توسط "ندسا"(نیروی دریایی سپاه انقلاب) برای دشمنان بدان معناست که سپاه به دنبال شکست تابوهایی است که پیش از این تحت سیطره معدود کشورهای مستکبر و بوده و کسی جرات و توان ورود بدانجا را نداشته است.
این خط‌شکنی جدید در حوزه دریایی با استفاده از طیف متنوعی از تجهیزات مدرن و چند سطحی و همچنین بهره گیری از شناورهای متنوع و سامانه‌های نوین اطلاعاتی ورزمی مانند شناور شهید سلیمانی و ابو مهدی نشان می‌دهد که سپاه از مرز امنیتی تعریف‌شده ائتلاف آمریکایی عبور کرده و اینک در مرز مطرح کردن خود به عنوان یک قدرت جدید دریایی است.
از بُعد اقتصادی،
اقتدار دریایی نیروهای مقاومت با محوریت ندسا موجب افزایش قیمت به علت کمبود کالا در بازارهای رژیم صهیونیستی شده است؛ مضاف بر این جایگزین‌های حمل‌ونقل دریایی بسیار گران است و اقتصاد اسرائیل تاب و تحمل آن را در درازمدت ندارد.
طبق گزارش شرکت "یو پی اس"، نرخ حمل‌ونقل دریایی از آسیا به سرزمین‌های اشغالی با افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی روبرو است.[5]
در بُعد امنیتی نیز اقدامات نیروی دریایی سپاه موجب شده است که طرح ایجاد ائتلاف دریایی نیز عملاً شکست بخورد تا جایی که از صهیونیست‌ها خواسته‌شده تا به‌صورت «۳۶۰ درجه» بر خود نظارت کنند چون «اسرائیل» به‌طور کامل در محاصره است، مجله آمریکایی The Nation طی گزارشی نوشته است که نیروهای مقاومت در شرایطی هستند که هم نیروی دریایی آمریکا و هم ساختار امنیتی جهان را به چالش کشیده‌اند.[6]
حقیقت این است که علی رغم فشارها و ظلم هایی که به محور مقاومت شده است امروز این جبهه توانمندی‌های بسیاری دارند که از حد تصور دشمنان خارج است.
پی‌نوشت:
1. ایسنا https://B2n.ir/r34298
2.https://B2n.ir/n70819 Foreign Affairs
3. https://B2n.ir/f34623 timesofisrael
4. https://B2n.ir/n61620 foreignpolicy
5. https://B2n.ir/e75480 cnbc
6. https://B2n.ir/z82662 Crisisgroup