آخوندی چه فایده ای دارد؟

«هنگامی که من وارد حوزه شده بودم، افرادی که من و استعدادم را می شناختند، می گفتند: اصلا دوره آخوندی گذشته و این کار چه فایده ای داره؟ من خوشحال بودم که مسائل و گرفتاری هایم را از اول برایم می شماردند. بعد از خطبه طولانی آنها می گفتم: این حرف ها را قبول دارم و بهتر از شما هم می دانم و چون اینها را دانسته ام مجبور شدم در این راه بیایم. اگر به اندازه احتیاج روحانی و آخوند داشتیم که به من احتیاج نبود، حال شما هم باید بیایید تا این زمینه پر شود و به اندازه احتیاج و نیاز اجتماع، فقیه در دین تهیه شود و آنگاه به کارهای دیگر بپردازیم؛ چون اجتماعی که مغز و قلبش گرفتار است، فکر و روحش علیل است، نمی توان برایش لباس قشنگ و وسائل قشنگ و مدرن و تکنیک پیشرفته درست کرد؛ چون این تکنیک پیشرفته با این فکر مسموم و قلب آلوده جز به نابودی و هلاکت ما خدمت نمی کنند، جز تیغ دادن در کف زنگی مست نیست.
و در اینجا بود که همان خطبه سرایان زبردست با بیچارگی می گفتند: آخر ما کار داریم و بار داریم و فلان داریم و بهمان داریم و من گفتم وقتی که انسان کارهای زیادی پیش رو دارد، باید به ترتیب الاهم و فالاهم شروع کند و با ملاک اهمیت جلو بیاید. مگر این تربیت و آدم سازی ها و درمان دردها بی کاری است. این بزرگترین نیاز و بزرگترین احتیاج و در نتیجه بالاترین کار است. آخر آدم هایی که از درون پوک و فاسد شده اند، طبیب و مهندس می خواهند چه کار..»[1]
خدا رحمت کند استاد صفایی را که که با این قلم روان و تامل بالا، نکات عمیقی را به مخاطب انتقال داده اند.
چند نکته جالب در کلام ایشان وجود دارد که شاید مرحمی بر این موج رسانه ای غرب بر روحانیت حراسی و آخوند ستیزی باشد.
1- هر کار و هر شغلی حاشیه و مسائل پیرامونی دارد
اینکه ما فکر کنیم در فضای حوزه و طلبگی اشکال و ایراد نیست، یا مشکل بی هدف بودن و یا ...نیست، این خودش یک توهم بزرگ هست. چون کسانی که وارد حوزه می شوند همه انسان های معمولی هستند و هنوز به مرتبه ای از علم و تقوا نرسیده اند تا بتوان چشم و گوش بسته به آنها دل داد و یا اینکه هر کس وارد حوزه شد او حتما موفق می شود. نخیر حوزه یک بستر است برای موفقیت مانند دانشگاه با این تفاوت که علوم انسانی در حوزه اصیل و از منابع اسلامی تهیه شده است.
2- احتیاج و نیاز جامعه به ضرورت
با گذشت زمان و پشرفت علم، بشر با دریایی از وسائل و ابزار جدید آشنا شده است که تجربه نشان داده که هنوز روش استفاده درست از این تکنولوژی را نمی داند، برای همین امام علی (علیه السلام) فرمودند: «اى فرزند آدم! هرگاه ديدى كه گناه مى كنى و با اين حال پروردگار پاك نعمت هايش را پياپى به تو ارزانى مى دارد، از او برحذر باش.»[2] قطعا این علم روز و اینترنت و ماهواره و ... بلای جان خانواده ها شده است، با توجه به آمارهای طلاق و بالارفتن بازدید از سایتهای مستهجن در ایران، قطعا باید به فکر موعظه و انذار مردم در این زمینه باشیم. قطعا اگر با این سبک گناهان مردم پیش بروند باید منتظر بلاهای جدیدی باشیم، زیرا امام رضا (علیه السلام) فرمود: «از امام کاظم (علیه السلام) شنیدم هرگاه مردمان، گناهان جدیدی که پیش از آن انجام نمی‌­دادند ایجاد کنند، خداوند بر ایشان بلاهای تازه‌­ای که آنان نمی‌­شناسند به‌وجود می­‌آورد.»[3]
پس با توجه به شنیدن این همه گناه جدید باید هشداری نسبت به بلاهای وعده داده شده باشد و با توجه به کاهش کتاب خوانی، به جز روحانی و منبر های وعظ، جایی نمی شود این مطالب را پیدا کرد. البته ما منکر نیاز به مهندس و دکتر و اصناف دیگر نیستیم ولی قشری که به نیاز های روحی پرداخته و دنبال درمان و اعتلای روح افراد هست، روحانیت است.
3- جایگاه تربیت در اسلام و نقد نگاه مردم
متاسفانه وقتی روحانی یا طلبه ای دارد برای تربیت نوجوان و مردم وقت صرف می کند، بعضی می گویند فلانی بی کار و الاف است یا اینکه برای خود کیسه دوخته است.
اولا اگر در این کار پول بود چرا این همه روحانی و طلبه داریم که زندگی  آنها در حد زیر متوسط هست. دوما: اگر پول موضوعیت داشت چرا روزانه داریم با افزایش گروه های جهادی مواجه می شویم؟
اما نکته مهمتر ضرورت تربیت است، چرا خداوند گاهی خود را معلم انسانهای با تقوا معرفی کرده و فرموده: «وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ يُعَلِّمُکُمُ اللّهُ [بقره/282] از خدا بترسید و تقوا پیشه کنید، خدا شما را تعلیم می دهد.» قعطا دغدغه خداوند هم در ارسال رسل همین تربیت است که بارها در قران به آن اشاره کرده است. و ضرورت وجود مربی و مُرشد در زندگی آنقدر مهم است که امام سجاد (علیه السلام) فرمود: «هلاك شده كسى كه حكيمى ندارد كه راهنمائيش كند.»[4]
پس وقتی ضرورت بحثی خوب جا نیافتد کسانی که به آن کار مشغول هستند باید از دوست و دشمن طعنه بخورند و محکوم شوند. البته دشمنی رسانه ها با آخوند و روحانیت از قدیم بوده و هست و با پیروزی انقلاب ای نفرت شدت گرفته و با هر ابزاری به سیاه نمایی خدمات روحانیت پرداخته اند.
در همین رابطه مقام معظم رهبری فرمودند:«استکبار جهانی و آمریکا با یک‌یک عمامه به سرها و طلبه‌ها و روحانیون دشمن‌اند؛ چرا؟ چون بنای کار آنها بر ظلمات، بر چشم‌بندی و بر کتمان حقیقت و پرده روی کار کشیدن است.»[5]
------------------------------------------
پی نوشت:
[1]. آیه های سبز (داستان های تربیتی)، علی صفایی حائری (عین_صاد)، انتشارات لیله القدر، ص204.
[2]. «امام على عليه السلام : يابنَ آدمَ ، إذا رَأيتَ ربَّكَ سبحانَهُ يُتابِعُ علَيكَ نِعمَهُ وأنتَ تَعصيهِ فاحذَرْهُ .» نهج البلاغه، سید رضی، حکمت 25.
[3]. بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، تاريخ وفات مؤلف: 1110 ق‏، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، مكان چاپ: بيروت‏، سال چاپ: 1403 ق‏، ج۷، ص۳۵۴.
[4]. «هَلَكَ مَنْ لَيْسَ لَهُ حَكِيمٌ يُرْشِدُه‏» بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، تاريخ وفات مؤلف: 1110 ق‏، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، مكان چاپ: بيروت‏، سال چاپ: 1403 ق‏، ج75، ص 159.
[5]. دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنه ای.