وقتی به عملکرد برخی مداحان معروف می‌نگریم نوعی تمامیت‌خواهی و خودمحوری می‌بینیم که تبعات بسیار منفی فرهنگی و اخلاقی و اعتقادی، در پی داشته است. به عنوان نمونه، بحث اظهار لعن علنی در مجالس و یا فحاشی و تندخویی کردن برخی مداحان، و قمه زنی، چه تبعات منفی سیاسی و اعتقادی و فرهنگی برای جهان تشیع به بار آورده است. شیعه را با نماد قمه‌زنی به جهان معرفی کردند و با لعن علنی به برخی صحابه، دستاویز و بهانه‌ای به دست وهابیت و اهل سنت متعصب دادند که خون شیعیان را در دیگر نقاط جهان حلال بشمارند و جنایت‌ها در حق شیعیان صورت دهند.
بارها در شبکه‌های وهابی دیدیم و شنیدیم که تصاویر و کلیپهای مختلفی از همین مجالس را برای جهان تسنن، نشان داده‌اند تا احساسات آنها را بر علیه شیعیان برانگیزند. اگر چنین بهانه‌هایی به دستشان داده نمی‌شد دیگر چه توجیه و چه بهانه‌ای را بر قتل و کشتار شیعیان می‌خواستند بیاورند؟! این اعمال برخی مداحان، بهانه‌ای شد برای شرعی جلوه داده کشتار شیعیان.
اما جالب آنجاست که وقتی در نقد برخی از آنان، می‌پرسی که چرا فحاشی و لعن می‌کنید؟ در جواب، این بد عملی و بد اخلاقی خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند ما در این عمل به اهل بیت(علیهم‌السلام) اقتداء می‌کنیم و از آنان پیروی می‌کنیم. به عنوان نمونه، چندی پیش در ایام محرم، برنامه‌ای از بخش خبری 20:30 در مصاحبه با مداح معروف حاج منصور ارضی پخش شد که وقتی مصاحبه‌گر می‌گوید: «گاهی انتقادهای حاج منصور آنچنان تند است که در واقع، انتقاد نیست بلکه ناسزاست» او در مواجهه با این سخن، این‌چنین موضع می‌گیرد که امام حسین(علیه‌السلام) در جایی به ابن زیاد فرمود: «الدعی ابن الدعی»؛ برید از امام حسین(علیه‌السلام) ایراد بگیرید چرا از من ایراد می‌گیرید؟!
از فردای همان شبی که این مصاحبه در صدا وسیما پخش شد، در واکنش به این اظهارات، موج عظیمی از انتقادها از جانب علماء و بزرگان مذهبی و سیاسی، به‌سوی این مداح و مداحان دیگر و نیز به سوی صداوسیما و دست‌اندرکارانش، روانه شد.
آیه الله غروی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، علاوه بر انتقاد شدید از این اظهارات، به انتقاد از صداوسیما نیز پرداخت و گفت: «پخش این برنامه از رسانه ملی را نمی‌پسندم و رسانه ملی باید این بیانات را اصلاح کند».
او تاکید کرد: «باید به آقایان مداح تذکر داد و آقایان هم باید توجه کنند؛ هرچند تاکنون توجهی به تذکرها نداشته‌اند و امپراتوری برای خود به راه انداخته‌اند».
بله! بسی جای تاسف فراوان وجود دارد که این مداح با این تفسیر سطحی و غیر عالمانه، چگونه امام حسین(علیه‌السلام) که امام ادب است را به فحاشی و دشنام‌دهی متهم می‌کند!!
این جز این نیست که می‌خواهند بد عملی و بد اخلاقی خود را توجیه کنند و به آن، قالب شرعی بدهند. توجیه عمل خود به چه قیمتی؟! به قیمت فحاش معرفی کردن امامی که مصداق آیه تطهیر است و سراسر ادب و احترام است؟!
در جای جای احادیث شیعه، احادیث فراوانی وجود دارد که فحش و ناسزا را به‌شدت نهی کردند و حتی در برخورد با دشمنان نیز از فحاشی منع کردند.
به عنوان نمونه، وقتی پیروان امام علی(علیه‌السلام) در جنگ صفین، بر علیه معاویه و سپاهیان معاویه، لب به دشنام‌گویی گشودند امام آنها را منع فرمود. حال، چگونه شما کسانی که ما را اکیدا از فحاشی نهی کرده‌اند را به فحاشی و بدزبانی متهم می‌کنید؟! آیا ذره‌ای به لغت عرب آگاهی دارید که کلمه «الدعی» را به عنوان فحش تلقی کرده‌اید؟! قطعا این تعبیر امام، هرگز فحش محسوب نمی‌شود. دشمنان امام، این تعبیر امام را فحش تلقی نکرده‌اند حال، شما که دوست اهل بیت و شیعه امام حسین(علیه‌السلام) هستید چگونه این را فحش قلمداد می‌کنید؟!
بی شک، این‌گونه توجیهات واهی، برای تئوریزه کردن فحاشی و بد اخلاقی در مجالس مداحی است که به دور از روح ادب است.
کاش اعمال و رفتار مداحان، نیز در زیر ذره‌بین نظارت قرار می‌گرفت تا مانعی برای پیش‌گیری چنین رویه‌های ناشایست باشد.