یه بنده خدایی میگفت اگه خواستی با کسی دعوا کنی برو با کسی دعوا کن که سرش به تنش بیارزه چون اگه اون رو بزنی میگن فلانی رو زدی یه افتخار بزرگه اگه ازش هم بخوری میگن بابا فلانی زدت هیچ کسی جرأت نداره به فلانی بگه بالا چشت ابروه چه برسه بره تو شکمش و باهش درگیر بشه.
اگه جرأت داری بزن
یکی میگفت اگه خواستی دعوا کنی، برو با کسی دعوا کن که ارزشش رو داشته باشه. آخه اگه اون رو بزنی، یه افتخار بزرگ برات باشه، اگرم شکست خوردی، میگن هیچ کسی جرأت نداره با فلانی درگیر بشه.
فکر کن یه ابرقدرت توی محله هست که کسی جرأت نداره چیزی بهش بگه. اما تو به خاطر زورگویی که داره، شاخش رو شکوندی، چه حسی داری؟
در واقع تو تمام قدرت و عزتش رو به باد دادی. لذت بالاتر اونجاست که سرش رو پایین بندازه و نتونه کاری کنه.
جریان حمله‌ی موشکی ایران به پایگاه عین الاسد آمریکا دقیقا همین‌طور بود. دنیا از آمریکا قلدری ساخته بود که هیچ کس جرأت نداشت چیزی بهش بگه، ولی ایران با حمله به پایگاه عین الاسد زد تو گوش آمریکا و اون ابهت و قلدری آمریکا رو شکست. آخرین کسی که تونسته بود بزنه تو گوش آمریکا ژاپن بود. اون در سال 1320 با جنگنده‌هاش به پایگاه‌های آمریکا در مجمع الجزایر هاوایی حمله کرد. ولی آمریکا چنان بلایی سر ژاپن آورد که دیگه کسی جرأت نکنه به آمریکا حمله کنه. آنقدر بمب معمولی و شیمیای به ژاپن زد که اون رو تسلیم خودش کرد. اما بعد از 80 سال ایران این قدرت آمریکا رو شکست و با حمله به پایگاه نظامی آمریکا در عین‌الاسد قدرت پوشالی اون رو به باد داد. جالب اینجا بود که وقتی ایران پایگاه آمریکا رو زد، آمریکا هیچ عکس‌العملی نشون نداد. آمریکایی‌ها تنها کاری که کردن، گفتن حمله به عین الاسد خسارت زیادی نداشته، در حالیکه بین 200 تا 1500 نفر خسارات عین الاسد گفته شده است. علاوه بر این صدها ماشین جنگی، هلی‌کوپتر و جنگنده آمریکایی خسارت دیده بودند. این قدرت جمهوری اسلامی ایران در برابر افرادیه که تا دیروز برای ایران تصمیم می‌گرفتن.