سلام امیدوارم خوب باشین یه مشکلی دارم که میخواستم ازتون درخواست کمک و مشاوره کنم
من یه مشکلی دارم که خودم رو هم داره اذیت میکنه و داره زندگی آینده مو به خطر میندازه
راستش من در حال حاضر نامزد دارم البته فقط خانواده ی خودم و طرفم در جریانن و فامیل و اطرافیا در جریان نیستن اما کاملا جدیه و صد در صد تا 2 سال آینده ازدواج می کنیم
مشکلم اینه که شدیدا رو رفتارای طرفم حساسیت دارم و سر چیزای الکی به شدت ازش ناراحت میشم
من حساسیت بیش از حدی رو توجهش نسبت به خودم دارم وقتی با مامانم صحبت میکنم میگه که زیاده روی میکنم و لازمه یه وقتایی به حال خودش بذارمش اما من شدیدا نسبت بهش احساس مالکیت میکنم و یه وقتایی که به هر دلیلی سرش شلوغه و نمیتونه زیاد واسه من وقت بذاره حتی اگه موجه هم باشه من نمیتونم ناراحت نشم و اگه به روش هم نیارم تا 2 3 روز واقعا از شدت دلخوری مریضم و اگه هم بخوام به روش بیارم شدیدا عکس العمل نشون میدم و تهش به یه دعوای حسابی ختم میشه.خودمم می دونم که این رفتار و حساسیتم درست نیست اما واقعا دست خودم نیست اصلا نمیتونم این حس و کنترل کنم و حس میکنم باید تو هر شرایطی تمام و کمال در اختیار خودم باشه
من باید چیکار کنم این مشکل از ریشه حل شه چون اینکه تظاهر کنم هم کمک نمیکنه و از درون داغون میشم فقط جلوی بحث و دعوا گرفته میشه.من به شدت دوستش دارم و از ته قلبم بهش اعتماد دارم اما وقتی احساس میکنم بهم بی توجهه بهش شک میکنم یه حرفایی میزنم که اذیتش میکنه و فک میکنه من بهش اعتماد ندارم و خیلی ازم ناراحت میشه
واقعا دارم اذیت میشم از دو طرف هم به خاطر اون هم به خاطر رفتارای خودم که نمی تونم کنترلشون کنم
شما پیشنهادتون چیه؟همه ی اینا در حالیه که اون واقعا بهم بی توجه نیست از نظر بقیه،و همه میگن مشکل از حساسیت بیخود و احساس مالکیت منه
لطف میکنید کمکم کنید
بیش از حد حساسم
20:25 - 1394/05/29
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/72017
بدترین نوع دوست داشتن حس مالکیته و بهترین نوع مالکیت دوست داشتنه...
هضم این جمله خیلی زیاد سخته تا اونجایی که اغلب افراد نمیتونن به معنای این جمله برسن. از جمله خودم...
اگه واقعا میخوای مشکلت حل بشه و تو کل مراحل زندگیت موفق باشی برو پیش یه دکتر روانپزشک یا دکتر روانشناس مطمئن باش اگه اصولی درمان بشی یه ارامشی رو تو زندگیت حس میکنی که بعدا به خودت میگی چرا زودتر اقدام نکردم برم پیش دکتر.
امیدوارم شما و خانوادتون با اینطور دکترها مشکل نداشته باشین.
اولا دوستی کار درستی نیست و احتمال اینکه ضربه بخوری در آینده خیلی زیاده
، آخه من خودم شاهد بودم آدمایی که چندین سال با هم بودن و همه سر اینا قسم میخورن یکیشون به هم زده و برا هر 2تاشون مشکلات روحی و جسمی زیادی ایجاد شده
دوما اینکه لطفا از این کلمات که 100% ما مال همیم حرف نزنید که آدم خندش میگیره
سوما : یه نصیحت: تا با یه نفر سر سفره عقد ننشستی و خطبه رو نخوندن دل نبند چون همون موقع هم حتی ممکنه همه چی از دست بره
اینقدر خودتو رنج نده واسه چیزی که تو زندگیت فعلا فقط در حد یه دوستی گناه آلود هست
سلام من تنها چیزی ک میدونم اینه که اون اقا الان داره تحمل میکنه و چیزی نمیگه حتی شاید برخلاف میلش گاهی عکس العل هم نشون نده اما اگه همچان ادامه پیدا کنه متنفر میشه و هیچ جوره حاضر نیست باهات باشه. من دقیقا یه همچین رابطه ای رو دیدم اوایل دختر همش بهش زنگ میزد و .. و اگر جواب نمیداد کلی عصبانی میشد بعد یه مدت به همون نفرت رسید و جالبه بد و بیراهم میگفت به دختره. شما خودت یه مدت رفتار نادرست یکیو به امید حل شدنش تحمل کنی ولی درست نشه پرخاشگر نمیشی؟
سلام
حساسیت اگر زیاد نباشد طبیعی است و چیزی است که در غالب خانم ها وجود دارد. در معمول افراد این حساسیت ها در اوایل زندگی بیشتر است؛ چون هم شناختشان از هم کامل نیست و هم اینکه از هم دور هستند که این دوری زمینه بدبینی را افزایش می دهد. ولی بعد از مدتی کم کم طرفین با شناختی که از هم پیدا می کنند و با شروع زندگی زیر یک سقف این حساسیت ها فروکش می کند؛ چون وقتی همدیگر را بیشتر بشناسند، تفسیر های بدبینانه ای که از رفتار طرف مقابل دارند به حداقل می رسد. مثلا اگر اوایل آقایی جواب پیام همسرش را دیر بدهد، مورد هزار جور سوء ظن قرار خواهد گرفت؛ ولی بعد از این که چند سال از زندگی آنها بگذرد دیگر این سوء ظن ها به حداقل می رسد؛ چون می داند که اگر او جواب نمی دهد حتما نتوانسته. لذا کنترل کردن این گونه حساسیت ها نه تنها بد نیست؛ بلکه خوب هم هست؛ چون هر چه ابراز بدبینی در اوایل زندگی بیشتر باشد، به همان نسبت عشق و علاقه و صمیمیت بین طرفین کمتر خواهد شد. شما الان باید بتوانی کاری کنی ک قلب همسرت را آنطور که باید تسخیر کنی و اگر چنین رفتارهایی را کنترل نکنی، از این کار ریشه و مهم عقب خواهی ماند که عواقبش را در طول یک امر زندگی باید به جان بخری.
با این حال گاهی هم ممکن است حساسیت ها طبیعی نباشد و بیش از حد باشد که در این صورت باید اقدامات درمانی هر چه زودتر انجام شود. حساسیت بیش از حد گاهی ریشه شناختی دارد؛ یعنی علت اینکه شما نسبت به رفتارهای همسرتان حساس هستید این است که مثلا جنس مرد را نمی شناسید و نمی دانید چطور و چه زمان های به شما توجه می کند یا مثلا نمی دانید چه رفتارهایی باعث سردی مرد نسبت همسرش می شود. اگر اینطور باشد شما باید در این زمینه اطلاعات کسب کنید. باید ابتدا با مطالعه کتب و مقالات مرتبط مثل کتاب مردان مریخی و زنان ونوسی و امثال اینها با جنس و روحیات مردانه آشنا شوید و سپس به کشف خصوصیات اخلاقی و رفتاری همسرتان بپردازید. بعلاوه اینکه باید بدانید توجه و ابراز علاقه ای که در حال حاضر همسرتان به شما دارد، در صورتی تداوم پیدا می کند که شما رفتار مناسبی در مقابل او داشته باشید؛ وگرنه بعد از مدتی به خصوص بعد از ازدواج که آتش عشق به طور طبیعی کمی فروکش می کند، رفتارهایی امروز شما موجب سرد شدن فردای همسرتان خواهد شد.
گاهی اوقات هم این حساسیت ها ریشه در بعضی اختلالات روانی مثل وسواس فکری و ... دارد. اگر شما علاوه بر همسرتان نسبت به دیگران هم چنین احساسی دارید و رفتارهای عادی دیگران غالبا بر علیه خودتان تفسیر می کنید، این احتمال تقویت می شود و باید از طریق مشاوره حضوری پیگیری کنید. گاهی اوقات هم کم بودن اعتماد به نفس منجر به این نوع حساسیت هایی می شود. بنابراین شما ابتدا علت اولی که عرض کردم را بررسی کنید و با راهکاری که گفتم برای حل آن بکوشید. اگر باز هم افاقه نکرد، حضورا به یک مشاور مراجعه کنید تا مسئله مورد بررسی قرار بگیرد.
پیروز و سربلند