در مورد حسین بن علی بحق میشود گفت که به اصل امر به معروف و نهی از منکر ارزش و اعتبار داد؛ آبرو داد به این اصلی که آبروی مسلمین است. اینکه میگویم این اصل آبروی مسلمین است و به مسلمین ارزش میدهد از خودم نمیگویم، عین تعبیر آیه قرآن است «كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ المُنْكَرِ» . . ببینید قرآن چه تعبیرهایی دارد به خدا انسان حیرت میکند از این تعبیرهای قرآن: «كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ» شما چنین بوده اید «بوده اید» در قرآن در اینگونه موارد یعنی هستید شما با ارزش ترین ملتها و امتهایی هستید که برای مردم به وجود آمده اند ولی چه چیز به شما ارزش داده است و میدهد، که اگر آن را داشته باشید با ارزش ترین امتها هستید؟ «تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَن المنکر» اگر امر به معروف و نهی از منکر در میان شما باشد، این اصل به شما امت مسلمان ارزش میدهد شما به این دلیل با ارزشترین امتها هستید که این اصل را دارید (که در صدر اول هم چنین بوده است؛ این اصل به شما ارزش داده است. پس آیا آن روزی که این اصل در میان ما نیست یک ملت بی ارزش میشویم؟ بله همین طور است ولی حسین به این اصل ارزش داد.
