اثبات امامت

-اگر خداوند بندگانش را بیهوده نیافریده و راه سعادت ایشان را از طریق پیامبرانش مشخص کرده است، برای دوران پس از ختم رسالت نیز بی شک برنامه دارد. این چیزی است که هم قرآن و هم سنت قطعی رسول الله صلی الله علیه و آله بر آن تاکید دارد.

 شیعه تنها یک بعد از امامت را گرفته است در حالی که در امامت پنج مسئله مطرح است، مسئله معرفت، محبت

وجود علم غیب در نزد ائمه اطهار(علیهم‌السلام) امری مفروغ عنه در نزد شیعیان بوده و هر گاه در امامت امام خود شک داشته‌اند، با این کار او را آزموده و نتیجه‌گیری می‌کردند.

امامت؛ تنها را ه بندگی و زندگی بر محور حق است.

اهل‌سنت در پاسخ به این اشکال که خلیفه منتخب توسط مردم، نیابت از مردم دارد و نه از خدا و رسول، می‌گویند که بیعت مردم، نشانه‌ای از آن است که نصّی وجود نداشته و خدا و رسولش از انتخاب مردم راضی بوده و به همین دلیل، چنین خلیفه‌ای نایب خدا و پیامبر نیز خواهد بود. نظر شما چیست؟

این آیه به زیبایی بیان می‌کند که مقام «امامت» غیر از «نبوت» است.

یکی از دلایل اثبات ضرورت وجود امام معصوم در جامعه «قاعده لطف» است.

امام هدايت ‏‌كننده‌ای است كه با امر ملكوتى كه در اختيار دارد، به هدايت مردم مى‏‌پردازد.

نظام امامت و ولايت بايد از جانب خدا قرار داده شود تا حكومت، شرعى و اطاعت از اوامرش واجب باشد.

قرآن مجيد، اهميت خاصى براى امامت قائل است و آن را آخرين مرحله سير تكاملى انسان شمرده است.

در مكتب شيعه فلسفه بعثت پيامبران با فلسفه نصب و تعيين امام، يكى است.

در مكتب اهل تسنن، مقام امامت، يك مقام فرعى و اجتماعى است و دست جامعه اسلامى در گزينش آن، به گونه‏‌هايى باز است.