خاتم پیامبران

به چه دلیل حضرت محمد آخرین پیامبر است؟

آیه مبارکه "الله اعلم حیث یجعل رسالته؛ خداوند آگاه تر است که کجا رسالت (پیامبری) را قرار دهد" به ما می فهماند که اسرار بسیاری در موضوع رسالت و پیامبری وجود دارد که خداوند از آن آگاهی دارد و ما تنها به بخشی از آن می توانیم دست یابیم.

با توجه خاتم به معنای "رسول" و "نبی" می گوییم: خاتم انبیاء به معنای خاتم رسولان نیز است. بنابراین این بعد از پیامبر گرامی اسلام(ص) نه رسولی وجود دارد و نه پیامبری.

دین اسلام کامل ترین دین بوده و هر نیاز اساسی و هر مشکلی که در فرا راه سعادت بشر قرار داشته باشد، در دین راه حل آن ذکر گردیده است و هیچ گونه بن بستی در فرا راه سعادت بشر نیست.از این رو پیامبر به خاتم پیامبران اطلاق گردیده است.

کارهای خداوند بر مبنای حکمت و مصحلت انجام می گیرد و حساب شده است، مقام والای رسالت و امامت لیاقت و شایستگی می طلبد و هر کسی ظرفیت چنین کاری را ندارد. خداوند در عصر نبی گرامی اسلام(ص) لایق تر و مناسب تر از رسالت ندیدند و او را برگزیدند.

انسان کاملی که به نحو مطلق خلیفة‌الله است و کاملتر از او در جهان نیست، رسالتش آنچنان وسیع و گسترده است که نه در طول تاریخ بعد از او پیامبری خواهد آمد و نه د رعرصه گیتی و همزمان با نبوّت او کسی به پیامبری می رسد. از این جهت او نه نتها از انبیای اولوالعزم به شمار می آید، بلکه خاتم همه پیامبران و پایان بخش اصل نبوّت و رسالت است.

اگر منظور از اعتقاد به عصر عقلانیت این باشد که عقل انسان ها به مراتبی از تکامل رسیده که شایستگی دین خاتم را داشته باشد، می توان آن را پذیرفت نه اینکه بدون نیاز به وحی و راهنمایی اولیا و راهنمایان الهی زندگی کند، عقل انسان در جهات مختلفی دارای محدودیت است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) اختصاصاتی داشته اند که مختص به شخص خود ایشان بوده و حتی شامل دیگر معصومین (علیهم السلام) هم نمی شده است. از آن جمله به وجوب نماز شب بر ایشان و جواز تعدد همسر تا نه نفر در یک زمان می توان اشاره کرد.

همسران‌ پیامبر به‌ منزله مادر برای‌ همه مؤمنان‌ محسوب‌ می‌شوند. البته‌ مادر معنوی‌ و روحانی‌، همان‌ گونه‌ که‌ پیامبر پدر معنوی‌ و روحانی‌ است‌. بنابراین‌ جعل‌ چنین‌ حکمی‌ (حرمت‌ ازدواج‌ با زنان‌ پیامبر) برای‌ احترام‌ به‌ پیامبر است‌، وگرنه‌ از نظر ارث‌ و هم‌ چنین‌ سایر محرمات‌ نسبی‌ و سببی‌ کم‌ترین‌ فرقی ندارند.

از گفتار و سیاست پیامبر و امام علی (ع) استفاده می شود که آنان در سه حوزه سیاست، فرهنگ و اقتصاد فعالیت هایی انجام داده اند. پیامبر(ص) و امام علی(ع) نخست این نگرش را تقویت کردند که دین با سیاست همگرایی دارد. از سوی دیگر از مردم بیعت گرفته و آنان را به حضور در صحنه های سیاسی و اجتماعی فرا خواندند.

بعضی باور دارند که حضرت در دوران رسالت هم می خوانده و هم می نوشته است. برخی مانند سید مرتضی از طرفداران این نظریه است. طرفداران این رویکرد با بهره‏ گیری از آیات و روایات قایل شده ‏اند چگونه ممکن است وحی - که همه چیز را می آموخته است - خواندن و نوشتن را نیاموخته باشد؟!

داشـتـن یـارانِ بـصـیـر و مـجـاهـد، تـعـامـل مـثـبـت بـا ادیـان و آئیـن هـاى عـصـر خـویـش، قـرار دادن عـقـل و دل یـا فـطرت انسان ها و تلاش در بیدار سازى فطرت آدمیان، مبارزه با تحریف، عـوام زدگى و همچنین در پرتو تاءییدهاى الهى توانست تـوحـید و عدالت اسلام را در پهنه روزگار خویش حاكم نماید.