ناامیدی

دنبال این نباشید که یک روز خوب می‌آید که دیگر شبیه این روزها نیست! روزهای خوب هم نهایتاً شبیه همین روزهایند. لذت‌های دنیا دیر می‌آیند و زود هم می‌گذرند. اگر هم زود نگذرند، خیلی زودتر از چیزی که فکرش را بکنید تکراری می‌شوند.

شناخت در هر زمینه‌ای اساس رفتار سالم و سازنده است. در صورتی می‌توان به امید واقعی و پایدار دست یافت که شناخت واقعی از دنیا داشته باشیم.

برای زنده کردن امید در جامعه‌‌ای باید فرهنگ کار و تلاش در آن جامعه نهادینه شود.

هرچه انسان‌ها از دیگران بیشتر نامید می‌شوند، روزنه‌های امید الهی درآنها نمایان‌تر می‌شود.

مواجهه با دارایی و امکانات دیگران می‌تواند دو نوع مقایسه در ما ایجاد کند: 1. مقایسه‌ای که امیدواری را افزایش می‌دهد؛ 2. مقایسه‌ای که ناامیدی را افزایش می‌دهد.

هدف، از پایه‌های اصلی امیدآفرینی است. ساخت زندگی خوب تنها در سایه داشتن هدف تحقق پیدا می‌کند. در انتخاب هدف‌ها باید اولویت‌بندی، و هدف مهم‌تر را انتخاب کرد؛ چراکه رسیدن به همه هدف‌ها برای انسان ممکن نیست.

در این کلیپ کوتاه، حجت الاسلام دکتررفیعی به بیان پنج عامل مهم امید در زندگی می‌پردازند

والدین باید با تربیت صحیح به‌گونه‌ای روح فرزندان را پرورش دهند تا او در تلاطم مبارزه همیشگی زندگی، به سپر امید مجهز باشد.

اگرچه زمانی‌که انسان از چیزی یا کسی ناامید می‌شود دیگر انگیزه‌ای برای پیگیری مطلوب خود ندارد، اما گاهی اوقات برخی از ناامیدی‌ها انگیزه مضاعف و دوچندان در پیگیری هدف را به انسان القا می‌کند.

امید خالصانه و قطع امید از غیر خدا، از مهم‌ترین عوامل امیدساز در زندگی است.

کار و تلاش در زندگی موجب امیدواری انسان می‌شود؛ همان‌گونه که امید، موجب انگیزه برای تلاش می‌گردد.

برای تقویت امید به زندگی باید خودباوری و عزت نفس خود را تقویت کرد.