مطالب دوستان baharee

سلام اگه دیگر شرایط ایشون خوبه، به نظرم این مشکل بر فرض اینکه حدس شما درست هم باشه قابل چشم پوشیه؛ چون باید به این مسئله توجه کرد که هیچ وقت همه خوبی ها با هم یجا جمع نمیشه. لذا اگه از بین خواستگارهایی که تا بحال داشتین، این مورد از هر لحاظ بهترین بوده و تناسب های لازم رو با شما داره، می تونه مورد خوبی برای ازدواج باشه. اما اگه در اینکه ایشون چشم چرانی می کنه، البته به معنای حرام اون نه نگاه های کوتاه در حین صحبت و ... ، و از طرفی خواستگارهایی دارین که با وجود داشتن تمام خوبی های ایشون، این مشکل رو ندارن، طبیعیه که رد کردن ایشون بهتر از جواب مثبت دادنشه.

سلام قبل از اینکه پاسخ سوال شما رو بدم باید عرض کنم شما به یه نکته توجه ندارید و اون اینکه ما در ارتباط دختر و پسر چیزی به نام رابطه سالم نداریم؛ چون ناسالم بودن رابطه فقط به معنای رابطه های جنسی و فیزیکی و ... نیست؛ بلکه هر نوع رابطه ای که به منجر به وابستگی و ایجاد عشق و علاقه و ... شود ناسالم است. علت ناسالم بودن اون هم اینه که چنین روابطی عوارض داره و باعث ایجاد مشکل میشه. مثلا در همین رابطه ای که شما بهش میگی سالم، اگه به هر دلیلی به ازدواج ختم نشه، برای فراموش کردن همدیگه رنج زیادی رو باید متحمل بشین. بعلاوه اینکه این عشق همیشه در قلب شما خواهد ماند و در صورت ازدواج با یکی دیگه، هر چند می تونی دوسش داشته باشی اما اونجور که باید نخواهد بود. سیر نزولی عشق و علاقه به جای سیر سعودی؛ بدبینی طرفین نسبت به همدیگه؛ لذت نبردن از رابطه بعد از ازدواج؛ سرد شدن رابطه و ... دیگر مشکلات چنین روابطی است. تازه این ها بر فرض اینه که رابطه همینطور سالم بمونه؛ در حالی که احتمالش خیلی کمه؛ چون بعد از مدتی این رابطه برای طرف عادی میشه و سعی می کنه هر طور شده شما رو به روابط بیشتر راضی کنه و شما هم به خاطر اینکه عشق اون رو از دست ندی تن به هر رابطه ای خواهی داد!! از این بگذریم در مورد اینکه قبلا رابطه جنسی داشته باید عرض کنم احتمالی که شما مطرح کردی بجاست؛ چون مقایسه کردن چیزیه که دست خود آدم نیست. شما فرض کن یه لباس قشنگی رو یجا دیدی. خب طبیعیه که وقتی میخوای لباس بخری خواسته یا ناخواسته اون لباس در ذهن شما یادآوری میشه و سعی می کنی مدلی رو انتخاب کنی که به اون نزدیک باشه. کسی هم که تجربه رابطه جنسی داشته ممکنه چنین مقایسه هایی رو انجام بده. البته اصل مقایسه در ذهن خودش مشکلی به رابطه شما وارد نمیکنه. زمانی اون مقایسه برای شما مشکل ساز میشه که شما نتونی رضایت همسرت رو جلب کنی. اگه بخوام مثال بزنم مثل اینه که کسی قبلا کباب خورده و میدونه چه کبابی خوشمزه است. حالا شما می خوای کباب درست کنی. خب معلومه که در این شرایط نسبت به زمانی که اون فرد تا به حال کباب نخورده باشه، کباب درست کردن سخت تره و شما باید تلاش بیشتری بکنی تا بتونی رضایت اونی که میخواد این کباب رو بخوره بدست بیاری! بنابراین اگه ایشون از کاری که کرده پشیمون باشه و توبه کرده باشه و شما توبه ایشون مطمئن باشی، ازدواج شما با ایشون مانعی نداره؛ منتها برای رفع مشکلات احتمالی شما باید تلاش بیشتری برای کسب رضایت ایشون انجام بدی. لذا بهترین کاری که شما باید انجام بدی اینه که به طرف بگی رابطه ما تا الان اشتباه بوده و نباید بیشتر از این ادامه پیدا کنه؛ چون به هیچ وجه آینده این رابطه مشخص نیست و معلوم نیست ما بتونیم به هم برسیم یا نه. من از لحاظ های دیگه با تو مشکلی ندارم؛ فقط تنها مشکل اینه که نمی تونم بلاتکلیف بمونم. اگه واقعا قصد ازدواج داری بهتره هر چه زودتر اقدام کنی تا تکلیف هر دوی ما مشخص بشه. ممکنه اصلا خونواده ها قبول نکنن یا مانع دیگه ای وجود داشته باشه. با این کار هم از کش پیدا کردن رابطه و بیشتر شدن مشکلات جلوگیری کردی و هم اینکه با این کار انگیزه و میل ایشون به ازدواج رو تقویت کردی؛ چون هر چه شما بیشتر خودت رو در اختیارش بزاری، به همون نسبت ایشون از شما دورتر و سردتر خواهد شد و احتمال ازدواجش با شما کمتر میشه.

سلام اگه همه این کارها به خاطر علاقه ای باشه که به شما داره، احتمال اینکه بعدا به سمت این کارها بگرده زیاده. اما اگه از روی عقل و منطق به اشتباه بودن کارش پی برده باشه، احتمال برگشت خیلی کم میشه. یکی از راه های اینکه بفهمی اینجوری هست یا نه اینه که یه مدت رهاش کنی و بهش بگی من نمی تونم با تو ازدواج کنم. بعد از یه مدت مثلا دو سه ماه برو آمارش رو یجوری بگیر. اگه دیدی برگشته که خب چاره ای جز اینکه قیدش رو بزنی نداری. اما اگه دیدی برنگشته می تونی به عنوان یه کیس برای ازدواج بررسیش کنی. البته این رو نباید فراموش کنی که شرط خوشبختی در زندگی با این خانوم اینه که شما گذشته ایشون رو فراموش کنی. بعلاوه اینکه خودت رو آماده برگشت به گذشته هم بکنی. چون هر چند با قیدی که گفتم احتمال برگشت کم میشه اما به طور کلی منتفی نمیشه. نکته آخر اینکه نباید بیشتر از این به این رابطه ادامه بدی. هر چه زودتر تکلیف رو روشن کن. اگه قصد ازدواج داری اقدام کن و اگه نداری رهاش کن.

سلام حساسیت اگر زیاد نباشد طبیعی است و چیزی است که در غالب خانم ها وجود دارد. در معمول افراد این حساسیت ها در اوایل زندگی بیشتر است؛ چون هم شناختشان از هم کامل نیست و هم اینکه از هم دور هستند که این دوری زمینه بدبینی را افزایش می دهد. ولی بعد از مدتی کم کم طرفین با شناختی که از هم پیدا می کنند و با شروع زندگی زیر یک سقف این حساسیت ها فروکش می کند؛ چون وقتی همدیگر را بیشتر بشناسند، تفسیر های بدبینانه ای که از رفتار طرف مقابل دارند به حداقل می رسد. مثلا اگر اوایل آقایی جواب پیام همسرش را دیر بدهد، مورد هزار جور سوء ظن قرار خواهد گرفت؛ ولی بعد از این که چند سال از زندگی آنها بگذرد دیگر این سوء ظن ها به حداقل می رسد؛ چون می داند که اگر او جواب نمی دهد حتما نتوانسته. لذا کنترل کردن این گونه حساسیت ها نه تنها بد نیست؛ بلکه خوب هم هست؛ چون هر چه ابراز بدبینی در اوایل زندگی بیشتر باشد، به همان نسبت عشق و علاقه و صمیمیت بین طرفین کمتر خواهد شد. شما الان باید بتوانی کاری کنی ک قلب همسرت را آنطور که باید تسخیر کنی و اگر چنین رفتارهایی را کنترل نکنی، از این کار ریشه و مهم عقب خواهی ماند که عواقبش را در طول یک امر زندگی باید به جان بخری.  با این حال گاهی هم ممکن است حساسیت ها طبیعی نباشد و بیش از حد باشد که در این صورت باید اقدامات درمانی هر چه زودتر انجام شود. حساسیت بیش از حد گاهی ریشه شناختی دارد؛ یعنی علت اینکه شما نسبت به رفتارهای همسرتان حساس هستید این است که مثلا جنس مرد را نمی شناسید و نمی دانید چطور و چه زمان های به شما توجه می کند یا مثلا نمی دانید چه رفتارهایی باعث سردی مرد نسبت همسرش می شود. اگر اینطور باشد شما باید در این زمینه اطلاعات کسب کنید. باید ابتدا با مطالعه کتب و مقالات مرتبط مثل کتاب مردان مریخی و زنان ونوسی و امثال اینها با جنس و روحیات مردانه آشنا شوید و سپس به کشف خصوصیات اخلاقی و رفتاری همسرتان بپردازید. بعلاوه اینکه باید بدانید توجه و ابراز علاقه ای که در حال حاضر همسرتان به شما دارد، در صورتی تداوم پیدا می کند که شما رفتار مناسبی در مقابل او داشته باشید؛ وگرنه بعد از مدتی به خصوص بعد از ازدواج که آتش عشق به طور طبیعی کمی فروکش می کند، رفتارهایی امروز شما موجب سرد شدن فردای همسرتان خواهد شد. گاهی اوقات هم این حساسیت ها ریشه در بعضی اختلالات روانی مثل وسواس فکری و ... دارد. اگر شما علاوه بر همسرتان نسبت به دیگران هم چنین احساسی دارید و رفتارهای عادی دیگران غالبا بر علیه خودتان تفسیر می کنید، این احتمال تقویت می شود و باید از طریق مشاوره حضوری پیگیری کنید. گاهی اوقات هم کم بودن اعتماد به نفس منجر به این نوع حساسیت هایی می شود. بنابراین شما ابتدا علت اولی که عرض کردم را بررسی کنید و با راهکاری که گفتم برای حل آن بکوشید. اگر باز هم افاقه نکرد، حضورا به یک مشاور مراجعه کنید تا مسئله مورد بررسی قرار بگیرد. پیروز و سربلند