مطالب دوستان baharee

این موضوع جمع بندی شد: http://www.btid.org/fa/news/87050

سلام به نکاتی خیلی خوبی اشاره کردین؛ اما در مورد نکته آخر باید کمی بیشتر دقت کنید. درسته که چنین دختری ممکنه عذاب وجدان خیلی اذیتش کنه ولی نباید گفت چنین دختری از یک دختر مذهبی و آفتاب مهتاب ندیده بهتره؛ چون قطعا کسی که مرتکب گناه نشده با کسی که شده و توبه کرده فرق داره و هیچ وقت هم مثل اون نمیشه؛ وگرنه نعوذ بالله عدالت خدا زیر سوال میره. عذاب وجدان و سختی هم که تحمل می کنه به خاطر اشتباهی بوده که مرتکب شده و ربطی به قداست نداره. 

سلام من از همه شرایط شما خبر ندارم و برای همین به هیچ وجه نمی خوام بگم که شما مقصرین یا پسر و خونوادش یا هر فرد دیگه؛ چون مطمئنا تا زمانی که صحبت های دو نفر شنیده نشه، ریشه و علل مشکلات مشخص نخواهد شد. با این حال با توجه به همین مطالبی که شما گفتید، اون چیزی که عقل میگه اینه که شما سه راه بیشتر ندارین: راه اول اینه که به همین وضعیت ادامه بدین و دائم حرص بخورین و گریه کنین و تحت فشار باشین که قطعا شما هم این رو نمی خواین. راه دوم اینه که هر طور شده دخترتون رو راضیش کنین که از ایشون جدا بشه و راه سوم اینه که تلاش کنین زندگی دخترتون بهبود پیدا کنه. دو راه آخر هر دوتاش اجراییه؛ ولی به دلیل اینکه دخترتون به همسرش علاقه داره و از طرفی شرایط بعد از طلاق ایشون معلوم نیست چی بشه به خصوص که باردار هم هستند، لذا این راه مال زمانیه که واقعا دیگه کارد به استخوان برسه و هیچ راهی برای اصلاح وجود نداشته باشه. برای همین تنها راه ممکن در این وضعیت اینه که به فکر راه سوم باشین؛ یعنی به جای اینکه دائم حرص بخورین و گریه کنین، بشینین با همسرتون و چهارتا بزرگتر فکراتون رو روی هم بریزین و ببینین چیکار می تونین بکنین که شرایط زندگی دختر و دامادتون نرمال بشه. با مطالبی که شما گفتید به نظر می رسه تنها مشکل دامادتون مشکلات مالیه و علت اینکه دروغگو شده هم فشارهاییه که داره از جانب شما یا دیگر اطرافیان به ایشون وارد میشه؛ چون ترس یکی از علت های اصلی گرایش به سمت دروغگوییه؛ در حالیکه اگه ایشون از همون اول می دونست شما شرایطش رو درک می کنین و دائم به سرش نق نمی زنین، قطعا کار به اینجا کشیده نمی شد که به خاطر دروغگویی ایشون دیگه نتونین بهش اعتماد کنین. حتی شاید زودتر از اینها مشکلات مالیش حل می شد. ببینید اون چیزی که مسلمه اینه که هیچ مردی دوست نداره در چنین وضعیتی زندگی کنه؛ یعنی شما نباید در مورد ایشون اینطور فکر کنین که ایشون می تونه برای حل این مشکلات کاری بکنه و نمی کنه؛ چون در حال حاضر اونی که بیشتر از همه زجر می کشه و دوست داره هر چه زودتر از این اوضاع خلاص بشه خودشه. برای همین باید دستش رو بگیرین و بهش کمک کنین تا هر چه زودتر بتونه خودش رو جمع و جور کنه و زندگی دخترتون به ارامش برسه. بنابراین پیشنهاد من با همین شناختی اندکی که از شرایط شما دارم اینه که: اولا سعی کنین از این به بعد دخالت مستقیمتون رو در زندگی دخترتون به صفر برسونین. لزومی نداره شما برای هر چیزی ایشون رو بازخواست کنید یا در مورد هر چیزی نظر بدین. البته من یقین دارم که کار شما از روی دلسوزیه؛ ولی اگه واقعا دلسوزشون هستین این کار رو نکنین و اجازه بدین خودشون برای زندگیشون تصمیم بگیرن. اگر هم در شرایطی احساس کردید دارن اشتباه می کنن فقط از باب مشاوره بهشون تذکر بدین ولی به هیچ وجه سعی نکنین نظرتون رو به اونها تحمیل کنین. اینکه گفتم مستقیم به خاطر اینه که اگر هم خواستین کمکی بهشون بکنین که مسیر زندگیشون رو اصلاح کنه، بهترین کار ورود غیر مستقیمه. مثلا پیدا کردن یه شغل مناسب و حتی پیشنهاد غیر مستقیم اون یا کمک برای تهیه منزل مستقل اگه ندارد از این موارده. ثانیا چه اشکالی داره که شما به عنوان پدر خانم و مادر خانم دامادتون بهشون کمک مالی کنین؟ البته به شرط اینکه خودش بخواد. مگه شما نمی گین چند ساله که دخترتون پیش شماست و خرجی دخترتون رو نمیده؟ التبه اگه درست متوجه شده باشم. خب چرا طی همین چند سال این خرجی رو به یک نحوی به خودش ندادین که بخواد برای دخترتون خرج کنه؟ شما که دارین هزینه می کنین. حالا اگه یکم دیگه روش می ذاشتین و بهشون می دادین که در این سالها کنار هم باشن و حالا با یکم سختی زندگیشون رو بگذرونین بهتر بود یا اینکه دائم جر و بحث کنین و اعصاب خودتون و دخترتون و همه رو بهم بریزین؟  البته من عرض کردم که بنده شرایط شما رو کامل نمی دونم و این مواردی که عرض می کنم صرفا پیشنهاده و شما باید بررسی کنید ببینید آیا با شرایط شما سازگاه یا نه. مخلص کلام اینکه شما به عنوان بزرگتر باید به دنبال راهکاری برای حل مشکلات اونها باشین؛ نه اینکه خودتون با گریه و اعصاب خوردی، مشکلی به مراتب بزرگتر برای دخترون باشین؛ به خصوص که در حال حاضر شرایط ایشون خاصه و نیاز به محیط آرومی داره. به نظرم شما باید ظرفیت خودتون رو خیلی بیشتر از اینی که هست بالا ببرین؛ تا حدی که دخترتون وقتی میاد پیش شما میگه فلان مشکلات رو دارم، شما تسکین ایشون باشین و بهش دلگرمی بدین؛ نه اینکه همون یک مقدار آرامشی رو هم که داره رو ازش بگیرین. الان هم که خداروشکر داماد شما داره میره سر کار و بهترین کار ممکن اینه که بهش اعتماد کنین و نگین پولارو کجا می بره و ... . شما کمی بزرگواری به خرج بدین و تنش ها رو کم کنین، تا ایشون هم انگیزه پیدا کنه و زندگیش رو بسازه تا هم شما راحت بشین و هم دختر و داماد و نوه آیندتون. من عذرخواهی می کنم اگه یکم تند صحبت کردم؛ ولی به نظرم لازم بود که این نکات خدمت شما عرض بشه. از خداوند متعال می خوام که انشاءالله به حق حضرت زینب سلام الله هر چه زودتر مشکلات همه به خصوص مشکل دختر شما حل بشه و عاقب بخیر بشن. پیروز و سربلند

سلام من هم با اون خیلی های که می گن ایشون به درد شما نمی خوره موافقم؛ چون وقتی جای طالب و مطلوب عوض بشه؛ یعنی به جای اینکه پسر طالب باشه و دختر مطلوب، قضیه بر عکس بشه، مشکلات شروع خواهد شد. اولین مشکلش همینی هست که الان شما درگیر اون هستین و اون اینه که ایشون تمایلش نسبت به شما کم خواهد شد. وقتی تمایلش کم شد، دوست داشتن و ... هم بی معنا میشه و کشیده شدن ایشون به سمت یکی دیگه برای کسی که اعتقاد قوی نداره عادیه. همین روند در طول زندگی (البته بر فرض محال که ایشون برای ازدواج اقدام کنه) هم ادامه خواهد داشت؛ یعنی همیشه به جای اینکه ایشون دنبال شما باشه و ناز شما رو بخره، دائم شما باید نازش رو بکشین. تازه با این کار نه تنها نمی تونین عشق و محبش رو جلب کنین؛ بلکه باعث دور شدن بیشتر اون هم خواهید شد. در اون شرایط، هم شما احساس خلأ دوست داشتن و مورد توجه بودن خواهید داشت و هم ایشون کمبود احساس مالکیت و دوست داشتن یک فرد و توجه کردن به اون رو در خودش احساس خواهد کرد؛ چون این طبیعت زن و مرد است. وقتی این شرایط ایجاد شد دیگه هیچ ضمانتی برای باقی موندن بر تعهدات زناشویی وجود نخواهد داشت و زندگی بی روح و سرد خواهد شد؛ چنانجه همین الان هم ایشون خودش رو نشون داده. با این حال به نظر من بهترین کاری که الان شما می تونید انجام بدید اینه که اولا فارق از عشق و علاقه ای که به ایشون دارید، ببینید ایا اصلا ایشون از لحاظ عقلی به درد شما می خوره یا نه؟ یعنی ببینید آیا از لحاظ های فکری اعتقادی اخلاقی رفتاری خانوادگی و ... بین شما تناسب هست یا خیر؟ اگر این تناسب ها نبود که بدون هیچ تردید تمامش کنید. اما اگه احساس کردید چنین تناسبی وجود داره، در این صورت برای اینکه تکلیف این رابطه رو مشخص کنین و ببینین آیا اصلا ایشون می خواد با شما ازدواج کنه یا نه، بهترین راه اینه که عقب نشینی بکنین و یجورایی رابطه رو قطع کنین. عکس العمل ایشون می تونه تعیین کننده باشد. اگه ایشون با عقب نشینی شما اقدامی نکرد، معلوم میشه که دیگه هیچ انگیزه ای برای به دست آوردن شما نداره و شما چاره ای جز فراموش کردنش ندارین؛ اما اگر به سمت شما اومد دو حالت داره: یا تقاضای ادامه دوستی می کنه که شما تحت هیچ شرایطی نباید قبول کنی؛ چون دوباره روز از نو روزی از نو خواهد شد؛ یا اینکه میگه قصد ازدواج داره. اگه این بود شما هم بهش بگید رابطه ما تا الان اشتباه بوده و نباید از همون اول چنین رابطه ای شکل می گرفت. الان هم ادامه دادن اون به صلاح نیست؛ چون اینده این رابطه مشخص نیست و اگر تقاضای این داری که فعلا ادامه بدیم تا در آینده ببینیم چی میشه بهتره حرفش رو نزنی و همه چیز رو تموم کنیم؛ چون دیگه نمی خوام به اشتباهم ادامه بدم. اگر هم گفت الان اقدام می کنم که بهش بگید رسما اقدام کنه. بعد هم مراحل رسمی رو طی کنید و با کمک مشاور و خانواده تصمیم نهایی رو بگیرید. پیروز و سربلند