دشمنی‌شان با اهل بیت حتی تا صلوات هم پیش رفته است

با اینکه سفارش اکید پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در مورد صلوات، آن است که در صلوات حتما «آل محمد» هم ذکر شود اما با این حال، چرا مخالفین شیعه به این سفارش حضرت عمل نکرده و به هنگام صلوات فرستادن، به گفتن «صلی الله علیه و سلم» و یا «اللهم صل علی محمد» اکتفا کرده و لفظ "آل محمد" را از صلوات حذف می‌کنند و اگر هم بر "آل محمد" صلوات بفرستند، پس از آن، لفظ "صحبه اجمعین" را هم به آن اضافه می‌کنند در حالیکه اصلا در صلواتی که حضرت آن را سفارش فرمود درود بر صحابه وجود نداشت.
کعب بن عجزة می‌گوید: در محضر رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نشسته بودم که مردی آمد از حضرت پرسید: ای رسول خدا! ما می‌دانیم چگونه به شما سلام کنیم؛ ولی [نمی‌داینم چگونه به شما صلوات بفرستیم. به ما بگویید که] صلوات بر شما چگونه است؟ حضرت فرمود اینگونه بگویید: «اللّهمّ صَلِّ على مُحمُدٍ و على آلِ مُحمّدٍ كَمَا صَلَّیتَ عَلى آلِ اِبراهیمَ اِنَّكَ حَمیدٌ مجیدٌ اللّهمّ بارِك علَى مُحَمّدٍ و على آل محمد كما باركتَ على آل ابراهیمَ اِنّكَ حمیدٌ مجیدٌ».[1]
ابن حجر هیثمی حدیثی از پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) آورده است که ‌فرمودند: «صلوات بتراء و ناقص بر من نفرستید». سوال کردند یا رسول الله! صلوات بتراء و ناقص چگونه است؟ پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند این که بگویید "اللهم صل علی محمد" و ساکت بمانید و چیزی نگویید بلکه بگویید "اللهم صل علی محمد و علی آل محمد"».[2]
و حدیثی نزدیک به این حدیث، در مقدمه مسند امام زید از دارقطنی و بیهقی نقل شده است: «کسی که بر من صلوات فرستد و بر اهل بیتم صلوات نفرستد از او پذیرفته نمی‌شود»[3]
اما ببینید مخالفان صلوات بر "آل محمد" چه می‌گویند:
صالح بن فوزان عالم وهابی نیز می‌گوید: بهتر است بر "آل محمد" صلوات نفرستید! و بهتر است این کار ترک شود!
او می‌نویسد: «خداوند در آیه‌ی "صلوا علیه وسلموا تسلیما" تنها به صلوات بر پیامبر امر کرده است پس اگر این زیاده [یعنی آل محمد] ترک شود بهتر است چرا که [این زیاده] تنها در تشهد وارد شده است».[4]
زمخشری مفسر بزرگ اهل سنت در ذیل آیه: «هُوَ الَّذِی یصَلِّی عَلَیکمْ وَ مَلاَئِکتُهُ[احزاب/42] اوست كه با فرشتگان خود بر شما صلوات مى‏فرستد» می‌نویسد: «طبق این آيه قرآن صلوات بر همه افراد مسلمين روا است ولی چون شيعيان پای امامان [آل محمد] خودشان را در صلوات به ميان كشيده‌اند ما آنرا منع كرده‌ايم!!!»[5]
با این سخن زمخشری روشن می‌شود که حذف كلمه "آل محمد" در صلوات در نزد اهل سنت جنبه سياسی دارد. سخن یکی از محشین کتاب "نبراس" این جنبه سیاسی را روشن‌تر می‌سازد. محشی کتاب نبراس می‌گوید: «برخی ازمحققین فرموده‌اند: علت اینکه محدثین لفظ "آل" را از صلوات حذف نمودند، غلبه أموی‌ها و عباسی‌ها و ممانعت آنان بود. آنها به جای درود، آل پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را سب و لعن می‌کردند. وسیعلم الذین ظلموا أیّ منقلب ینقلبون».[6]
واضح است که بغضشان به "آل محمد" سبب گشته که به صلوات هم رحم نکرده و در آن، تحریف روا دارند و آن‌را ناقص یا زیاده کنند و بر صحابه‌ای که نفاقشان در دشمنی با علی و آل علی(علیهم‌السلام) آشکار است نیز درود فرستند!!! و حتی برخی از آنان به بهانه و دستاویز دفاع از حریم نبوت، مدعی شوند که کسی اگر بر غیر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) [یعنی آل او] صلوات بفرستد خونش مباح است چراکه در قرآن فقط و فقط به صلوات بر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) دستور داده شده و لاغیر؛ بر اساس همین طرز تفکر بود که وقتی قاضی نورالله شوشتری بر از ذکر نام علی(علیه‌السلام) گفت: «علیه الصلاة و السلام» بر ضد او بسیج شده و فتوا به مباح بودن خونش دادند[7]
فخر رازی می‌نویسد: «علمای ما [اهل سنت] ذکر "صلوات اللّه علیه" و "علیه الصلاة و السلام" را جز در حق رسول خدا جایز ندانسته و از غیر آن منع می‌کنند در حالی که شیعه آن را برای علی و اولاد علی هم به کار می‌برد».[8]
قاضی عیاض می‌نویسد: «سلام و صلوات مخصوص رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وسلم) و سایر انبیاء است و کس در این امر با آنها شریک نیست؛ چنانچه خداوند متعال در قرآن دستور داده است: «صلّوا علیه و سلّموا تسلیماً[احزاب/56]». اما در مورد دیگران باید [تنها] برایشان غفران و رضای الهی را طلب کرد همانگونه که خداوند متعال فرمود: «یقولون ربّنا اغفر لنا ولإخواننا الذین سبقونا بالإیمان[حشر/10] ای پروردگار ما، ما و برادران ما را که پيش از ما ايمان آورده‌اند بيامرز» و نیز: فرمود: «والذین اتّبعوهم بإحسان رضی اللَّه عنهم[توبه/100] کسانی که به نيکی از آنها پيروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت». او ادامه می‌دهد: اما این نوع صلوات که غیر پیامبر [منظورش آله و یا آل محمد] را هم اضافه می‌کنند ساخته و پرداخته شیعه است که باید با آن مخالفت کرد.[9]
نمی‌دانیم چرا اینان در مورد آن‌ همه روایات بسیاری که در مورد کیفیت صلوات آمده _ و در آن پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وسلم) بر ذکر "آل محمد" در صلوات تاکید کرده و حتی آنان را از حذف "آل محمد" بر حذر داشته است _ خود را به تغافل و تجاهل می‌زنند؟!!! مگر تنها منبع اسلام فقط قرآن است؟!!!! آیا در جایی که قرآن حکمی نداده است و در آن مورد، روایت معتبری وجود دارد مگر آن روایت حجت نیست؟!!! چرا روایات باب صلوات را که در منابع خودتان در همه و همه آن روایات "آل محمد" ذکر شده است نادیده می‌انگارید و به آنها توجه نمی‌کنید؟!!!!  
اما با این حال، اگر کسی پیدا شد و باز بر این جمله باطل اصرار ورزید و گفت «حسبنا کتاب الله»؛ فقط از قرآن برای من دلیل بیاورید که به غیر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز می‌شود صلوات فرستاد این آیات را برای او می‌خوانیم:
﴿یَأَ أیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اذْكُرُواْ اللَّهَ ذِكْرًا كَثِیرًا * وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِیلاً * هُوَ الَّذِى یُصَلىّ‏ِ عَلَیْكُمْ وَ مَلاَئكَتُهُ لِیُخْرِجَكمُ مِّنَ الظُّلُمَتِ إِلىَ النُّورِ وَ كَانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا﴾[احزاب/41_43]«اى کسانی که ایمان آورده‌اید! خدا را بسیار یاد كنید و صبح و شام او را تسبیح گویید. اوست كه با فرشتگان خود بر شما صلوات مى‏فرستد تا شما را از تاریكى‏ها به سوى نور بیرون آورد، و او به مؤمنان مهربان است».
همانگونه که ملاحظه می‌کنید در این آیات صلوات خدا و ملائکه‌اش انحصاری به رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نداشته و تمام مومنینی را که اهل ذکر کثیر و تسبیح صبح و شامند را شامل می‌شود. و جالب‌تر آنکه همان زمخشری که می‌گفت: "ما چون شيعيان پای امامان [آل محمد] خودشان را در صلوات به ميان كشيده‌اند ما ذکر "آل محمد" را در صلوات منع كرده‌ايم" همان او در ذیل تفسیر همین آیه می‌گوید: «بر اساس همین آیه، صلوات و درود بر آحاد مسلمین جایز است»[10] حال، چگونه صلوات و درود بر "آل محمد" ممنوع باشد در حالیکه آنان بارزترین مومنان پس از پیامبرند؟!!!
با استناد به این آیات و آن روایات است که ما خطاب به اهل بیت عصمت و طهارت عرض کنیم: «صلوات الله علیکم»[11] و یا دل رو به کربلا کرده و با دیده اشکبار چنین می گوییم: «صلی الله علیک یا ابا عبدالله».[12]
________________________________
[1]. صحیح البخاری، طبع دار طوق النجاة، ج۶، ص۱۲۰و۱۲۱، ح۴۷۹۷
[2]. أبو العباس أحمد بن محمد بن علی ابن حجر الهیثمی، الصواعق المحرقة علی أهل الرفض والضلال والزندقة، تحقیق: عبد الرحمن بن عبد الله الترکی - کامل محمد الخراط، لبنان، موسسه الرسالة، 1417هـ - 1997م، چاپ اول، ج2، ص430 ؛/ و حافظ شمس الدین محمد بن عبدالرحمن سخاوی، القول البدیع، عربستان، طائف، ط مکتبة الموید؛ سوریه، دمشق، مکتبه دارالبیان، ص70؛/ و ابی سعد عبدالملک بن ابی عثمان محمد بن ابراهیم خرکوشی نیشابوری، شرف المصطفی، طبع دار البشائر الاسلامیة، ج5، ص107؛/ و ابونعيم اصفهانی، تاريخ اصبهان [اصفهان]، ج1، ص131، در بحث «الصلاة على النبى».
[3]. مسند زید بن علی، زید بن علی، بیروت، منشورات دار مکتبة الحیاة، بی‌تا، ص 33
[4]. سیف الله على من کذب على أولیاء الله، مولف: صنع الله بن صنع الله الحلبی المکی الحنفی، تقریظ: دکتر صالح بن فوزان بن عبدالله آل فوزان، طبع دار الکتاب والسنة، ص۴۵
[5]. زمخشری، تفسیرکشاف، دارالکتب العربی، ج3، ص546، ذیل آیه 43 سوره احزاب
[6]. نبـراس شرح لشرح العقائد النسفیه، مولانا حافظ عبد العزیز فرهاری، کتب خانه اکرمیه،پیشاور، پاکستان1318 ق،  ص10، هامش1
[7]. سوالات ما، دكتر حسين تهرانی، ص865 الی 872؛/ و تفسير نمونه، ج17، در رابطه با آيه 56 سوره احزاب
[8]. مفاتیح الغیب، ج‏16، ص، 136
[9]. الشفا بتعریف حقوق المصطفى، ج2، ص191- 192
[10]. تفسیرکشاف، دارالکتب العربی، ج3، ص546، ذیل آیه 43 سوره احزاب
[11]. مفاتیح الجنان، زیارت جامعه ائمة المومنین
[12]. همان، زیارت امام حسین(علیه‌السلام)، زیارت اول