خمینی، بزرگ مردی است که در عصر ننگ آلود شاهنشاهی «بیرق سرخ عاشورا» را برافراشت و با قدرت معنوی سترگ، نسل عاشوراییان را با زلال اشک و صداقت، چون سیل خروشان روانه میدان‌ها کرد... و همه دیدند چگونه اشک‌ها شعر قیام را با چشم‌ها زمزمه کردند. از سر شعور جوشیدند و با شور برگونه‌ها جاری شدند و سرانجام دست‌ها برانگیخته و علیه ستم گره خوردند و شاه جور را به سان یزید از تخت به زیر کشیدند.
آری! تنها آن روز بود که کارآمدی عزاداری، روضه خوانی و مرثیه سرایی جهت ایجاد تغییرات گسترده سیاسی و اجتماعی، در عرصه عمل آزموده شد. در این فرصت تلاش داریم با استفاده از سخنان حضرت امام‌رحمه‌الله‌علیه از زاویه‌ای اجتماعی و سیاسی به عزاداری و سوگواری سید الشهدا علیه‌السلام بنگریم و نقش آن را در اصلاحات همه جانبه جامعه اسلامی بررسی کنیم.
1- نگرش جامع
امام به موضوع عزاداری نگاهی همه جانبه دارد: کارکرد معنوی و سیاسی آن را مد نظر دارد؛ به جذابیت‌های اجتماعی، معنوی آن می‌پردازد؛ وظیفه عزاداران و متولّیان را معین می‌کند؛ ابعاد گریه مطابق با هر عصر و زمان را توضیح می‌دهد؛ به آسیب شناسی عزاداری از سه بعد توطئه گران و توطئه‌ها و دوستان ناآگاه اشاره می‌کند و سرانجام تلاش دارد با تسرّی دادن نهضت عاشورا به مردم، آنان را در معرض یک نظیر سازی تاریخی قرار دهد. این هدف نیز بر آورده شده، انقلاب اسلامی پای می‌گیرد. در این بخش از مقاله ما به نکاتی چند پیرامون بعضی از عناوین یاد شده اشاره می‌کنیم.
جایگاه عزاداری در جامعه اسلامی
20:06 - 1393/10/07