*1. مخالفان عزاداری
الف: کشف انگیزه دشمنی
امام می‌کوشید در اوّلین گام دلیل حساسیت مخالفان را برای مردم تبیین کند و علّت چنین رویکردی را از سوی آنان به تصویر بکشد. از این رو با ظرافتی ویژه می‌فرمود: «آن افکار پوسیده الآن هم در مغزهای بعضی‌ها هست. این‌ها نمی‌خواهند که شما برای یک شهید اسلام گریه کنید. این‌ها نمی‌خواهند شما زنده نگه دارید یک واقعه‌ای را که قدرت‌های بزر گ را... کوبید... مع الاسف تبلیغ می‌کنند این منحرفین... باید توجه بکنید به این که هر یک از این شعائر اسلامی چه چیزی دارد که این‌ها با آن مخالفند.
چی زیر سر عمامه است که این‌ها مخالفند و چی زیر سر مجالس عزاست که این‌ها با آن مخالفند.. اگر یک وقتی خطبایی که در بین این‌ها هستند. و علمایی که در بین این‌ها هستند با هم قرار بدهند که در این روز این‌ها را منسجم بر ضد یک قدرتی بکنند، چه خواهد شد؟ این‌ها از این می‌ترسند با گریه شما، هی بنشینید گریه کنید امّا نفت را به ما بدهید، ما اشکال نداریم. هی مجلس بگیرید، با ما مخالفت نکنید، اشکال ندارد. این‌ها از این مجالس از آن جنبه سیاسی‌اش می‌ترسند.» [6]
«جوانان ما فکر نکنند که مسأله، مسأله ملّت گریه است. این را دیگران القا کردند به شماها که بگویید ملّت گریه. آن‌ها از همین گریه‌ها می‌ترسند. برای این که گریه‌ای است که گریه بر مظلوم است.» [7]
مخالفان عزاداری
21:37 - 1393/10/07