159 - تعداد پذیرش سخنرانی در هر روز یا هفته و یا ماه باید متناسب با شرایط شما، مانند شرایط جسمانی، مطالعاتی و اجتماعی تان باشد، اگر شرایط جسمانی تان به شما اجازه نمی‌دهد كه در هر روز سه سخنرانی انجام بدهید، نباید به آن تن دهید تا به سردرد و ناراحتی اعصاب و بیماری قلب و حنجره و گرفتگی صدا و مانند آن دچار نشوید. یا چنانچه شرایط مطالعاتی و مسئولیتهای اجرایی و گرفتاریهای اجتماعی تان برای انجام دادن پنج سخنرانی در هفته پاسخگو نیست، نباید آن را بپذیرید تا به سخنرانیهای بی محتوا و سردادن شعارهای فراوان و تكراركردن مطالب كهنه و نخ نما و سرهم بافی آنها گرفتار نیایید. و تا آنجا كه امكان دارد از سخنرانی اجباری و تحمیلی خودداری كنید. به طور مثال، چنانچه بیمار یا عازم مسافرت هستید و یا آرامش روحی و فرصت مطالعه ندارید، و به طور كلی نمی‌توانید سخنرانی خوب و جذابی را ارائه دهید، از پذیرش سخنرانی پرهیز نمایید.
160 - در صورتی كه قرار است اطلاعیه‌ای در مورد سخنرانی شما چاپ شود، از دست اندركاران آن بخواهید كه موضوع سخنرانی تان را نیز در اطلاعیه ذكر كنند. و سعی نمایید كه آن را پیش از چاپ ببینید؛ زیرا گاه نكاتی در اطلاعیه فراموش می‌گردد و یا به صورت اضافه یا اشتباه آورده می‌شود. مثلا فامیل شما آقای «حسینی» است، ولی در اطلاعیه به صورت آقای «حسنی» حروفچینی می‌گردد. یا سخنرانی تان در تاریخ 12 مهر است، اما در تاریخ 13 مهر ذكر می‌شود.
161 - در سخنرانی فقط به «توصیف» وقایع و حوادث نپردازید، بلكه به «تحلیل» آنها نیز بپردازید. به طور مثال، چنانچه بگویید: «امام حسن علیه السلام در سال... و بناچار با معاویه صلح كرد»، فقط این واقعه را توصیف كرده اید؛ اما اگر علتهای صلح حضرت را برای شنوندگان خود تبیین و تفسیر نیز كنید، این واقعه را تحلیل نیز نموده اید. و آیا غالبا «تحلیل» ، بهتر و جذاب‌تر از «توصیف» نیست؟