مکاتب اهل سنت

ابن صباغ مالکی می‌گوید: «برخی اهل علم گفته‌اند کاظم، آن امام بزرگ منزلت است، که یگانه حجت و بزرگ بود. شب را به قیام و روز را به روزه سپری می‌کرد. به او کاظم گفتند، چون بسیار بردبار و برخطاکاران اهل گذشت بود. در نزد اهل عراق معروف به باب حوائج الی الله است. زیرا نیاز و درخواست نیازمندان را برآورده می‌سازد.

ایران با بهره‌گیری از توانمندی‌های داخلی و بدون وابستگی به شرق و غرب، چنان قدمی در زمینه نظامی و فناوری هسته‌ای برداشته که جهانیان را بهت‌زده کرده و سال‌هاست که دنیا در زمینه برنامه اتمی با ایران سرگرم مذاکره است و این حقیقتی است درخور احترام نه محکومیت، هرچند که برخی با ایران اختلاف سیاسی داشته باشند.

قاطبه‌ی مسلمانان خصوصاً شیعیان، اعتقاد بر عدم تحریف به کم و زیاد شدن کلام الهی دارند و سخن اهل تسنن هم همین است و هرگونه تحریف در قرآن را ردّ می‌کنند؛ اما تعجب از نوشتار برخی مطالب غیر مستند در کتابهای معتبرشان است که باعث سؤال برای دیگران شده، که چگونه این مطالب در کتب آنها راه پیدا کرده بدون اینکه جواب قانع کننده‌ای بدهند.

چرا بعضی از یاران حضرت علی تقیه نکردند؟ میثم تمار وحجر بن عدى پس از شهادت امیرمؤمنان در میان شیعیان، سمبل تشیع بودند و سکوت و سازش آن‌ها  با حکومت معاویه، تشیع را با خطر جدى روبه رو مى‌ساخت، از این رو تقیه و سکوت چنین شخصیت‌هایى جایز نبود، ولى افرادى که هم سطح آن‌ها نبودند، چنین وضعى نداشتند و مى‌توانستند تقیه کنند.

برخی از اهل سنت، نوک پیکان روایتی را که خشم حضرت فاطمه(علیها السلام) را مساوی با خشم خدا و رسولش می‌داند به سوی امیرالمومنین(علیه‌ السلام) منحرف کردند و با ساختن و جعل روایات متعدد، خواستند علی(علیه‌ السلام) را خشمگین کننده‌ی حضرت زهرا و پیامبر(علیهما السلام) و مخاطب حدیث «فاطمة بضعة منی من اغضبها فقد اغضبنی» جلوه دهند.

کسانی می‌توانند به عمق معانی آیات قرآن پی ببرند که تفسیر و تاویل آن را بدانند، و اهل بیت پیامبر، خود قرآن ناطق و مفسر و مبین قرآن هستند. لذا می‌توان آن را از ایشان فرا گرفت، بدون آنکه خطا کنند و یا اشتباهی مرتکب شوند. هرچند برخی ادعای دانستن آن را کردند، اما خیلی زود در ورطه گمراهی و هلاکت افتاده، رسوا شدند

روز غدیر در سال دهم هجری قمری، به لحاظ زمانی، مقارن با عید نوروز اتفاق افتاده است؛ یعنی در این روز، امیرالمومنین(ع) از جانب خدا و رسولش به خلافت و امامت و ولایت منصوب گشت که بدین جهت نوروز در نزد ائمه اطهار و شیعیانشان، مورد تعظیم واقع شده و تقدسی خاصی یافته است و به عنوان یکی از اعیاد اسلامی مورد توجه قرار گرفته است.

خداوند در قرآن کریم می‌فرماید ای پیامبر تو منذر و بیم دهنده هستی و جانشین تو هادی و نگه دارنده. لذا از این آیه شریفه فهمیده می‌شود که هدف مهم و نیاز یک جامعه انسانی، خصوصاً در دین اسلام، بودن فردی است که راهنما و هدایت گر بعد از رحلت پیامبر اکرم باشد و این درست همان چیزی است که تعبیر به امام و جانشین می‌باشد.

ابوالفرج اصفهانی درباره متوکل می‌گوید: «متوکل بر آل ابی طالب بسیار سخت‌گیر بود و با آنان با خشونت برخورد می‌کرد.» اما با توجه به جنایات و مواضع خصمانه متوکل در برابر اهل‌بیت، احمد بن حنبل نسبت به چنین فردی ارادت ویژه‌ای ابراز داشته و در حق وی دعا کرده است. احمد بن حنبل در حق متوکل می‌گوید: «هر روز برای سلامتی متوکل دعا می‌کنم.»

ابن روزبهان از علمای اهل سنت در توصیف امام صادق (علیه السلام) می‌نویسد: پروردگارا! درود فرست بر امام ششم. او که به خدا تقرب یافته بود، در اعمال خیر سبقت گرفته بود، ادب یافته و موافق با پیامبر بود. فریادرس ضعیفان هنگام حوادث و بلیات بود. حجت خداوند نزد هر زندیق و منافق، آگاه بر رازهای غیب با تعلیم خدای خالق.

اهل سنت به جهل یا جدی به برخی از خلفا و صحابه پیامبر، القابی را نسبت دادند که شایستگی آن را نداشتند؛ لذا افرادی مثل خالد بن ولید را که در فسق و فجور، معروف و مشهور است را به سیف الله ملقب کردند و این در حالی است که نه رسول خدا و نه در تاریخ اسلام می‌توان گواهی بر این قضیه یافت، بلکه همه این القاب از امیرالمؤمنین اخذ شده است.

معجزه جاودانی و بی بدیل پیامبر اکرم، قرآن کریم است که حقانیت پیامبر برای همگان روشن شود، و این در حالی است که پیامبر در طول 23 سال که در میان مردم زندگی کرد مشغول نشر و معارف قرآن گردید و در این مدت خصوصاً در 10 سال آخر حیات خود قطعاً مشغول به جمع آوری آن بوده است منتها برخی افراد مغرض عقیده دارند که در زمان عثمان جمع آوری گردید