خداوند امکان توبه برای هر گناهی را قرار داده است و می فرماید: «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ؛ بگو اى بندگانم كه بر خويشتن ستم روا داشته ايد، از رحمت الهى نوميد نباشيد، چرا كه خداوند همه گناهان را مىبخشد، كه او آمرزنده ی مهربان است.»[1] چنان چه شخص زنا کار از کرده خود پشیمان شد و توبه کرد، در زمره ی عفیفان و پاکان قرار می گیرد. و حکم آیه از او ساقط می شود. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در باره آیه ی مذکور می‌گوید: «حاصل معنای آیه با کمک روایات وارد شده از سوی اهل بیت علیهم السلام این است که مرد زناکار وقتی در جامعه مشهور به این کار شود، و حد زنا بر وی جاری شود، و در عین حال توبه نکرد، دیگر حرام است که با زن پاک و مسلمان ازدواج کند. او باید یا با زنِ زناکار و یا مشرک ازدواج نماید. هم‌چنین زن زناکار اگر زنایش شهرت یافت، و حد هم بر او جاری شد، ولی توبه‌اش آشکار نگشت، دیگر ازدواج با مردِ مسلمان و پاک بر او حرام می‌شود، او نیز باید با مردی مشرک، یا زناکار ازدواج کند.[2] پس با آشکار شدن توبه شخص زنا کار این حکم برای توبه کننده جاری نمی شود.
پی نوشت
[1] در سوره زمر، آیه 53.
[2] ویکی فقه، آیه 3 نور، دیدگاه علامه طباطبائی.
خداوند امکان توبه برای هر گناهی را قرار داده است و می فرماید: «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ؛ بگو اى بندگانم كه بر خويشتن ستم روا داشته ايد، از رحمت الهى نوميد نباشيد، چرا كه خداوند همه گناهان را مىبخشد، كه او آمرزنده ی مهربان است.»[1] چنان چه شخص زنا کار از کرده خود پشیمان شد و توبه کرد، در زمره ی عفیفان و پاکان قرار می گیرد. و حکم آیه از او ساقط می شود. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در باره آیه ی مذکور می‌گوید: «حاصل معنای آیه با کمک روایات وارد شده از سوی اهل بیت علیهم السلام این است که مرد زناکار وقتی در جامعه مشهور به این کار شود، و حد زنا بر وی جاری شود، و در عین حال توبه نکرد، دیگر حرام است که با زن پاک و مسلمان ازدواج کند. او باید یا با زنِ زناکار و یا مشرک ازدواج نماید. هم‌چنین زن زناکار اگر زنایش شهرت یافت، و حد هم بر او جاری شد، ولی توبه‌اش آشکار نگشت، دیگر ازدواج با مردِ مسلمان و پاک بر او حرام می‌شود، او نیز باید با مردی مشرک، یا زناکار ازدواج کند.[2] پس با آشکار شدن توبه شخص زنا کار این حکم برای توبه کننده جاری نمی شود.
پی نوشت
[1] در سوره زمر، آیه 53.
[2] ویکی فقه، آیه 3 نور، دیدگاه علامه طباطبائی.