با سلام، ابتدا از اینکه گروه مشاوره رهروان ولایت را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.
چند نکته را متذکر می‌شوم، امیدوارم مفید واقع شود.
1. یکی از ملاکهای اصلی ازدواج پسند ظاهر و قلبی طرف مقابل است. مراد از پسند قلبی این است که پس از بررسی وجود تناسب و شایستگی و پاکی در طرف مقابل او را برای ازدواج مناسب ببینید و قلبا تمایل به ازدواج با او پیدا کنید و این علاقه تدریجا با دیدن عملی تناسبها و شایستگی‌های طرف رو به تزاید می‌رود و به عشق پایدار مبدل می‌شود.
این مقدار علاقه، حداقل مقدار لازم برای ازدواج است؛ چون اگر علی رغم دیدن نقاط مثبت در طرف مقابل این پسند و علاقه حداقلی در شما ایجاد نشود احتمال دارد که در طول زندگی هم به وجود نیاید و زندگی به شکست منجر شود.
بنابراین اگر این علاقه حداقلی(یعنی بپذیرید که با او ازدواج کنید) در شما وجود داشته باشد، می‌توان در ادامه زندگی امید به بیشتر شدن این علاقه در شما داشت.
2. داشتن برادر معلول منافاتی و ارتابطی با اصل ازدواج شما ندارد، پس دلیلی برای نگرانی از این بابت نیست.(از طرفی اگر فرد موردنظر، شما را به دلیل داشتن برادر معلول رد کند، همان بهتر که این ازدواج صورت نگیرد؛ زیرا این موضوع دلیل قانع کننده‌ای برای رد کردن نیست.)
3. در مورد جهیزیه و اینکه اوضاع اقتصادی خانواده درحال حاضر به گونه‌ای نیست که بتوانند به شما کمک کنند، باید عرض کنم که باتوافق طرفین، می‌توان خرید جهیزیه و آماده کردن آن را توافق کرد بدین صورت که خرید برخی از اجناس به عهده آقا داماد باشد و از طرفی می‌توان عقد کرد ولی برای ورود به زندگی مشترک زمانی را قرار داد که تا آن زمان، شما بتوانید اجناس ضروری زندگی را مهیا کنید. یا اینکه توافق کنید که صرفا اجناس ضروری زندگی را هردو مهیا کنید و به مرور دیگر اجناس زندگی را طی زندگی مشترک، باهمدیگر مهیا کنید.
اما رد کردن خواستگار آن هم برای چند سال دیگر، کار عاقلانه‌ای نیست و از طرفی با گذشت زمان و بالارفتن سن شما، معلوم نیست که باردیگر خواستگار مناسب داشته باشید. بنابراین بهتر است به طرف مقابلتان اجازه خواستگاری را بدهید اما در همان جلسات خواستگاری، در مورد مشکلاتتان با او صحبت کنید، که در اینصورت یا با مشکل شما کنار می‌آید و یا کنار نمی‌آید، اما دراینصورت دیگر حسرت این را نخواهید خورد که چرا به او اجازه خواستگاری را نداده‌اید.
با سلام، ابتدا از اینکه گروه مشاوره رهروان ولایت را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.
چند نکته را متذکر می‌شوم، امیدوارم مفید واقع شود.
1. یکی از ملاکهای اصلی ازدواج پسند ظاهر و قلبی طرف مقابل است. مراد از پسند قلبی این است که پس از بررسی وجود تناسب و شایستگی و پاکی در طرف مقابل او را برای ازدواج مناسب ببینید و قلبا تمایل به ازدواج با او پیدا کنید و این علاقه تدریجا با دیدن عملی تناسبها و شایستگی‌های طرف رو به تزاید می‌رود و به عشق پایدار مبدل می‌شود.
این مقدار علاقه، حداقل مقدار لازم برای ازدواج است؛ چون اگر علی رغم دیدن نقاط مثبت در طرف مقابل این پسند و علاقه حداقلی در شما ایجاد نشود احتمال دارد که در طول زندگی هم به وجود نیاید و زندگی به شکست منجر شود.
بنابراین اگر این علاقه حداقلی(یعنی بپذیرید که با او ازدواج کنید) در شما وجود داشته باشد، می‌توان در ادامه زندگی امید به بیشتر شدن این علاقه در شما داشت.
2. داشتن برادر معلول منافاتی و ارتابطی با اصل ازدواج شما ندارد، پس دلیلی برای نگرانی از این بابت نیست.(از طرفی اگر فرد موردنظر، شما را به دلیل داشتن برادر معلول رد کند، همان بهتر که این ازدواج صورت نگیرد؛ زیرا این موضوع دلیل قانع کننده‌ای برای رد کردن نیست.)
3. در مورد جهیزیه و اینکه اوضاع اقتصادی خانواده درحال حاضر به گونه‌ای نیست که بتوانند به شما کمک کنند، باید عرض کنم که باتوافق طرفین، می‌توان خرید جهیزیه و آماده کردن آن را توافق کرد بدین صورت که خرید برخی از اجناس به عهده آقا داماد باشد و از طرفی می‌توان عقد کرد ولی برای ورود به زندگی مشترک زمانی را قرار داد که تا آن زمان، شما بتوانید اجناس ضروری زندگی را مهیا کنید. یا اینکه توافق کنید که صرفا اجناس ضروری زندگی را هردو مهیا کنید و به مرور دیگر اجناس زندگی را طی زندگی مشترک، باهمدیگر مهیا کنید.
اما رد کردن خواستگار آن هم برای چند سال دیگر، کار عاقلانه‌ای نیست و از طرفی با گذشت زمان و بالارفتن سن شما، معلوم نیست که باردیگر خواستگار مناسب داشته باشید. بنابراین بهتر است به طرف مقابلتان اجازه خواستگاری را بدهید اما در همان جلسات خواستگاری، در مورد مشکلاتتان با او صحبت کنید، که در اینصورت یا با مشکل شما کنار می‌آید و یا کنار نمی‌آید، اما دراینصورت دیگر حسرت این را نخواهید خورد که چرا به او اجازه خواستگاری را نداده‌اید.
با آرزوی موفقیت