با سلام و تشکر از شما بابت اعتمادتان به گروه مشاوران «رهروان ولایت».
یقینا ارتباط نامشروع و زنا، یکی از بدترین گناهان کبیره می‌باشد که عامل آن، راه سختی را خواهد داشت.
رسول مکرم اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: «زِنا، شش پيامد دارد: سه در دنيا و سه در آخرت. سه پيامد دنيائی‌اش اين است كه: آبرو را می‌بَرد، مرگ را شتاب می‌بخشد و روزى را قطع می‌کند و سه پيامد آخرتى آن: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است».[1]
البته این که فرد، مدعی شده که از کار گذشته خود پشیمان است و ابراز ندامت می‌کند؛ اگر واقعا حقیقت داشته باشد، امید است که مورد رحمت خداوند متعال قرار بگیرد و در مورد مسئله آمرزش و عدم آمرزش قاضی فقط خداوند خواهد بود و ما در این رابطه صحبتی نخواهیم داشت؛ اما در مورد بحث مشاوره‌ای و این که آیا ازدواج با این فرد صحیح است یا خیر، در اینجا مطالبی را بر اساس آنچه مرقوم داشته‌اید، خدمت‌تان تقدیم می‌نمائیم.
فرمودید: «من خودم دانشجوی فوق لیسانس از یکی از بهترین دانشگاه‌ها هستم و می‌خواهم ادامه تحصیل بدهم»؛ اولین نکته‌ای که در نوشته شما مغفول مانده و باید به آن اشاره داشته باشید، سنّ شما است و دومین نکته که شاید اگر به آن اشاره می‌داشتید خوب بود، رشته تحصیلی و موقعیت اجتماعی فردی و خانوادگی شما است که اهمیتش در جامعه‌ی ما به مراتب از نام و برند(Brand) دانشگاه محل تحصیل، مهمتر می‌باشد.
فرمودید: «نامزدم در شهر دیگری ساکن است»؛ در این رابطه باید عرض شود، برفرض اینکه اصل این ازدواج را صحیح بدانیم، دوری مسیر، به خودی خود سختی‌های متعددی را به همراه خواهد داشت که می‌تواند برای آینده و حتی ادامه تحصیلات شما مشکلاتی را ایجاد نماید؛ منتها بازهم نوشته شما مجمل است و ظاهرا در آن ملاک را مکان دانشگاه‌تان درنظر گرفته‌اید؛ لطفا بفرمائید که خود شما اهل کدام شهر می‌باشید و آیا با نامزدتان هم‌شهری بوده و باید بعد از تحصیلات، به همان شهر برگردید یا خیر؟
همچنین بیان نداشتید که روش آشنائی شما با ایشان به چه صورت بوده است؛ آیا با شما نیز از طریق دوستی و روابط مجازی و... آشنا شده‌اند یا خیر؟
فرمودید: «من خیلی دوستش داشتم؛ ولی الان نمی‌دانم، می‌توانم در آینده اعتماد کنم؟ می‌توانم تنهایش بزارم؟»؛ اگر بخواهید با این وضعیت وارد برنامه عقد شوید و مدام به این فرد شک داشته باشید؛ یقینا آینده خود را خراب خواهید کرد؛ چنانکه امیرالمومنین علی(علیه‌السلام) زیبا فرمودند: «أهلَكُ شَيءٍ الشَّكُّ و الارتِيابُ[2] تباه كننده‌ترين چيز، شكّ و ترديد است».
فرمودید: «اگه نظرتون به بخشش هست، لطفا بگید چطور باید با قضیه کنار بیام و اینقدر ذهنمو مشغول و اذیت نکنه؟ اگه نظر به بهم زدن نامزدی است، چطور بتوانم راحت فراموشش کنم؟ خواهش میکنم فقط زود جواب بدید من پنج شنبه ای که میاد قرار عقد دارم...»؛ بنده پیشنهاد می‌دهم با این وضعیت، عقد خود را رسمی نکرده و برنامه پنج‌شنبه را کنسل و برای اطرافیان بهانه بی‌آورید که مشکلی ایجاد شده؛ اما از شرح آن جدّاً خودداری نمائید؛ از آن سو نه به ایشان جواب ردّ و نه جواب مثبت بدهید؛ بلکه از ایشان بخواهید طی چند جلسه حتما با هم به صورت حضوری به یک مشاور باسواد و متدیّن مراجعه داشته باشید تا مشاور از نزدیک، ایشان را دیده و مورد ارزیابی قرار دهد و در صورت امکان، اسباب برطرف شدن شک و تردید را در شما به وجود آورد.
به هر حال چیزی که به نظر یقینی می‌رسد این است که اگر با این تردید، عقد خود را رسمی کرده و در شناسنامه‌ها وارد نمائید ممکن است کار برای‌تان به مراتب سخت‌تر شود؛ پس عجله کردن، یقینا صلاح نخواهد بود. خواهش میکنم به این جمله دقت داشته باشید که «دیر عقد کردن، بهتر از سیاه بخت شدن است».
با سلام و تشکر از شما بابت اعتمادتان به گروه مشاوران «رهروان ولایت».
یقینا ارتباط نامشروع و زنا، یکی از بدترین گناهان کبیره می‌باشد که عامل آن، راه سختی را خواهد داشت.
رسول مکرم اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمایند: «زِنا، شش پيامد دارد: سه در دنيا و سه در آخرت. سه پيامد دنيائی‌اش اين است كه: آبرو را می‌بَرد، مرگ را شتاب می‌بخشد و روزى را قطع می‌کند و سه پيامد آخرتى آن: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است».[1]
البته این که فرد، مدعی شده که از کار گذشته خود پشیمان است و ابراز ندامت می‌کند؛ اگر واقعا حقیقت داشته باشد، امید است که مورد رحمت خداوند متعال قرار بگیرد و در مورد مسئله آمرزش و عدم آمرزش قاضی فقط خداوند خواهد بود و ما در این رابطه صحبتی نخواهیم داشت؛ اما در مورد بحث مشاوره‌ای و این که آیا ازدواج با این فرد صحیح است یا خیر، در اینجا مطالبی را بر اساس آنچه مرقوم داشته‌اید، خدمت‌تان تقدیم می‌نمائیم.
فرمودید: «من خودم دانشجوی فوق لیسانس از یکی از بهترین دانشگاه‌ها هستم و می‌خواهم ادامه تحصیل بدهم»؛ اولین نکته‌ای که در نوشته شما مغفول مانده و باید به آن اشاره داشته باشید، سنّ شما است و دومین نکته که شاید اگر به آن اشاره می‌داشتید خوب بود، رشته تحصیلی و موقعیت اجتماعی فردی و خانوادگی شما است که اهمیتش در جامعه‌ی ما به مراتب از نام و برند(Brand) دانشگاه محل تحصیل، مهمتر می‌باشد.
فرمودید: «نامزدم در شهر دیگری ساکن است»؛ در این رابطه باید عرض شود، برفرض اینکه اصل این ازدواج را صحیح بدانیم، دوری مسیر، به خودی خود سختی‌های متعددی را به همراه خواهد داشت که می‌تواند برای آینده و حتی ادامه تحصیلات شما مشکلاتی را ایجاد نماید؛ منتها بازهم نوشته شما مجمل است و ظاهرا در آن ملاک را مکان دانشگاه‌تان درنظر گرفته‌اید؛ لطفا بفرمائید که خود شما اهل کدام شهر می‌باشید و آیا با نامزدتان هم‌شهری بوده و باید بعد از تحصیلات، به همان شهر برگردید یا خیر؟
همچنین بیان نداشتید که روش آشنائی شما با ایشان به چه صورت بوده است؛ آیا با شما نیز از طریق دوستی و روابط مجازی و... آشنا شده‌اند یا خیر؟
فرمودید: «من خیلی دوستش داشتم؛ ولی الان نمی‌دانم، می‌توانم در آینده اعتماد کنم؟ می‌توانم تنهایش بزارم؟»؛ اگر بخواهید با این وضعیت وارد برنامه عقد شوید و مدام به این فرد شک داشته باشید؛ یقینا آینده خود را خراب خواهید کرد؛ چنانکه امیرالمومنین علی(علیه‌السلام) زیبا فرمودند: «أهلَكُ شَيءٍ الشَّكُّ و الارتِيابُ[2] تباه كننده‌ترين چيز، شكّ و ترديد است».
فرمودید: «اگه نظرتون به بخشش هست، لطفا بگید چطور باید با قضیه کنار بیام و اینقدر ذهنمو مشغول و اذیت نکنه؟ اگه نظر به بهم زدن نامزدی است، چطور بتوانم راحت فراموشش کنم؟ خواهش میکنم فقط زود جواب بدید من پنج شنبه ای که میاد قرار عقد دارم...»؛ بنده پیشنهاد می‌دهم با این وضعیت، عقد خود را رسمی نکرده و برنامه پنج‌شنبه را کنسل و برای اطرافیان بهانه بی‌آورید که مشکلی ایجاد شده؛ اما از شرح آن جدّاً خودداری نمائید؛ از آن سو نه به ایشان جواب ردّ و نه جواب مثبت بدهید؛ بلکه از ایشان بخواهید طی چند جلسه حتما با هم به صورت حضوری به یک مشاور باسواد و متدیّن مراجعه داشته باشید تا مشاور از نزدیک، ایشان را دیده و مورد ارزیابی قرار دهد و در صورت امکان، اسباب برطرف شدن شک و تردید را در شما به وجود آورد.
به هر حال چیزی که به نظر یقینی می‌رسد این است که اگر با این تردید، عقد خود را رسمی کرده و در شناسنامه‌ها وارد نمائید ممکن است کار برای‌تان به مراتب سخت‌تر شود؛ پس عجله کردن، یقینا صلاح نخواهد بود. خواهش میکنم به این جمله دقت داشته باشید که «دیر عقد کردن، بهتر از سیاه بخت شدن است».
امیدوارم موفق باشید.
---------------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. ابن بابویه، خصال، ص321، ح3
[2]. آمدی، غررالحکم، ح1039