آیا امیدی هست ایشان جزو رجعت کننده گان باشند

09:42 - 1400/06/28

سلام من اخیرا برادرم را از دست دادم به خاطر بیماری کرونا...فوت ایشون فوق العاده غیر منتظره بود خانواده خیلی خیلی ناراحتن بخصوص مادرم خیلی بی تابی میکنه برادرم از ناحیه پا جانباز بودن من همیشه دوست داشتم و دعا می کردم که خانواده ام تا زمان ظهور صاحب الزمان باشند و در خدمت صاحب الزمان باشن...باورمان نمیشود ایشان رفته می خواستم ببینم میتوانم به نیت برادرم چله دعای عهد بگیرم بعد از نماز صبح...آیا امیدی هست ایشان جزء رجعت کننده گان باشند من دلم را به این خوش کردم ولی بعضی مرا مسخره می کنند...لطفا راهنمایی کنید

------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe+635

http://btid.org/node/183356

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
11 + 2 =
*****
تصویر عبد آبق

سلام. ممنون از سوال شما.

از دست دادن عزیزان مصیبت بزرگی است که انسان مومن می تواند ایمانش را در این رابطه آزمایش کند. خداوند در قرآن فرموده مومنان کسانی هستند که در مصیبت ها صبر پیشه میکنند و باور دارند که همه به خدا بازمیگردند.[1]

عقیده به رجعت از ضروریات مذهب شیعه است که پیش از قیامت و پس از ظهور امام زمان (علیه السلام) رخ میدهد و مخصوص دو گروه از افراد است. افراد صالح و متقی و افراد گنهکار و ظالم. رجعت کنندگان به این دنیا بازمیگردند تا عدالت در مورد آنها رعایت شود.[2]

این نذر شما برای برادرتان می تواند به آرامش روح ایشان و حتی خود شما بسیار کمک کند و هیچ بعید نیست که ایشان با توجه به خوبی هایی که داشته, از افراد صالحی باشند که رجعت میکنند.

پی نوشت
[1] بقره/155-156.
[2] راهنماى حقيقت، ص: 90.