آیا حضرت آدم علیه السلام گناه کرد؟

12:04 - 1393/06/03

چرا حضرت آدم که خدا، بهشت،جهنم و شیطان را دید از امر الهی سرپیچی کرد؟

پاسخ:

برای روشن شدن پاسخ به چند نکته اشاره می شود:

نکته اول: بهشتی که حضرت آدم علیه السلام سکونت داشت بهشت برزخی بود نه دنیوی (تفسیر تسنیم، آیت الله جوادی آملی ذیل آیه 36 سوره مبارکه بقره)، در بهشت برزخی تکلیف وجود ندارد لذا در چنین عالمی سرپیچی معنی ندارد.
همانطور که حضرت عالی اشاره فرمودید حضرت ادم علیه السلام بهشت رو دیده بود، در حقیقت تمام انبیاء از طفولیت چشم برزخی داشتند لذا به هیچ عنوان فریفته دنیا نمی شوند چون لذات بهشت رو قابل قیاس با لذات دنیا نمی دانند.

نکته دوم: حضرت ادم علیه السلام از ابتدا، برای سکونت در زمین خلق شده بود نه در بهشت، لذا حضرت آدم باید به زمین می آمد، اما اینکه چرا از ابتدا در زمین خلق نشد حکمتش این است که چون حضرت آدم علیه السلام اولین انسان بود با مفاهیمی همچون حیله, دروغ و نیرنگ و ... آشنا نبود، به همین خاطر خداوند محیطی آزمایشی برای وی ترتیب داد تا در این محیط خود را محک زده و کسب تجربه کند.
لذا خداوند متعال او را خارج از محدوده ی تکلیف شرعی قرار داده و تکلیفی ارشادی به وی نمود ، تا از این طریق معنی تکلیف ، وسوسه ، دروغ ، فریب ، محرومیّت در اثر ترک طاعت و امثال آنها را عملاً به او آموزش دهد. به تعبیر دیگر ، خداوند متعال کنکوری آزمایشی از آدم (ع) گرفت تا برای کنکور حقیقی آمادگی لازم را داشته باشد. لذا در روایات آمده است که حضرت آدم(ع) فریب شیطان را خورد، چون نمی دانست که ممکن است کسی قسم دروغ یاد کند. لذا شیطان قسم خورد که خیر خواه اوست ؛ و او باور نمود. «وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحين‏ »( اعراف، 21) براي آنها قسم خورد و گفت كه من خيرخواه شما هستم.

امام رضا عليه السلام فرمود: آدم و حوّا تا آن زمان سوگند دروغ به خدا را نشنيده بودند و به همين دليل به او اعتماد كردند و از آن شجره خوردند. البتّه همان طور که گفتیم این عمل در عالمی اتفاق افتاد که تکلیف وجود نداشت و نهى تحريمى و گناهی كه مستحقّ آتش باشد نبوده است(عيون الأخبار، ج 1، ص 19)
در نتیجه حضرت آدم گناهی مرتکب نشد، بلکه در این کنکور آزمایشی متوجه شد که ممکن است موجودی همانند ابلیس قسم دروغ بخورد و همچنین متوجه شد که نتیجه گوش دادن به وعده های شیطان، محرومیت از بهشت است؛ لذا حضرت آدم بعد از هبوط به زمین هیچ گاه فریب شیطان را نخورد. این جریان می تواند درس خوبی برای ما باشد تا متوجه این خطر بزرگ باشیم و راه های فریب شیطان را شناخته و دچار فریب و نیرنگ او نشویم.

برای مطالعه بیشتر تفسیر تسنیم ذیل آیه 36 سوره بقره را ملاحظه بفرمایید.

http://btid.org/node/38404

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
12 + 3 =
*****
تصویر baseirat
نویسنده baseirat در

قرآن می فرماید: وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِی وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا
پیش از این، از آدم پیمان گرفته بودیم؛ اما او فراموش کرد؛ و عزم استواری برای او نیافتیم!«طه/115»

و اما (نسیان ) در اینجا مسلما به معنى فراموشى مطلق نیست ، زیرا در فراموشى مطلق عـتـاب و مـلامتى وجود ندارد، بلکه یا به معنى ترک کردن است همانگونه که در تعبیرات روزمره به کسى که به عهد خودش وفا نکرده میگوئیم گویا عهد خود را فراموش ‍ کردى ، یـعنى درک کردن تو همانند یک فرد فراموشکار است ، و یا به معنى فراموشکاریهائى است که به خاطر کم توجهى و به اصطلاح ترک تحفظ پیدا مى شود.

و مـنـظـور از عزم در اینجا تصمیم و اراده محکمى است که انسان را در برابر وسوسه هاى نـیـرومند شیطان حفظ کند. به هر حال بدون شک آدم ، مرتکب گناهى نشد بلکه تنها ترک اولائى از او سـر زد، یـا بـه تـعـبـیر دیگر دوران سکونت آدم در بهشت دوران تکلیف نبود، بلکه یک دوران آزمایشى براى آماده شدن جهت زندگى در دنیا و پذیرش مسئولیت تکالیف بـود، بـخـصـوص ایـنـکه نهى خداوند در اینجا جنبه ارشادى داشته ، زیرا به او فرموده بـود کـه اگـر از درخـت مـمـنوع بخورى حتما گرفتار زحمت فراوان خواهى شد