با زن سر به هوا چه باید کرد؟

سلام

من يه مشكل بسيار جدي با همسرم دارم كه مرا تا حد خودكشي برده و متاسفانه كسي نيست كه بتوانم با او درد دل كنم و از او راهنمايي بگيرم. داستان ما طولانيه ولي خلاصه آن را مي گویم. تو را به روح رسول الله قسم ميدم مرا راهنمايي صحيح كنيد.

7 سال پيش كه من تازه مدرك ليسانسم را گرفتم، تو كوچه دختر همسايه يه نامه از طريق خواهرزاده كوچيكش به من داد. من گرفتم كه بعد از يه سري جملات عاشقانه از من خواسته بود كه با او ازدواج كنم. پس از كلنجار زياد و چندين بار تماس و يه بار ديدار، تصميم گرفتم جلو بروم.

ما ازدواج کردیم و زندگي خوبي داشتيم. البته تلخي هم داشتيم ولي در زندگي مواردي از او ديدم كه روز به روز حساس ترم مي كرد. زنم بسيار احساسي و عجول و ولخرج است و دوست دارد خودش را نشان بدهد. ولي من خيلي ارام ساكت هستم. 9سال هم اختلاف سني داريم.

سه ماه که از زندگيمان گذشته بود كه به اصرار خودش، دم يه مغازه به عنوان فروشنده مشغول كار شد. وضع مالی من خوب نبود و برای همین گفتم كمك خرجم شود؛ ولي تماس هاي مشكوكی داشت. دو سه بار به او سر زدم تا اينكه يه بار كه از مغزه خارج شد، يک پسر كه قبلا هم دوز و اطراف پاساژ او را ديده بودم تو تاكسي كنارش نشست. دود از سرم بلند شد. جلوي تاكسي را گرفتم؛ پياده شد و تاكسي با سرعت رفت. گفت خواستگارم بوده و نمي دانسته متاهلم. بعد دو سه روز قهر كه البته من به خانواده ش قضیه را نگفتم، برگشت.

بعد از آن، تصميم گرفتيم صاحب بچه بشويم. صاحب يک پسر شديم. دو سه سال با فراز و نشيب گذشت و مشكل خاصي نداشتيم تا اينكه تصميم گرفت دوره ارايشگری ببيند. من هم موافقت كردم. محل اموزشگاهش هم توي شهر بود و از محل زندگي ما دور و اكثرا خودش تنها ميرفت و مي امد. اخلاقش كاملا عوض شده بود. ايراد مي گرفت؛ تلخكامي ميكرد؛ از وضعيت اقتصادي من گله ميكرد؛ مزاحماش هم خيلي زياد شده بودن كه همه اش سر این مسئله دعوایمان مي شد. در اين مدت ازدواج، بيش از 10 سيم كارت عوض كرد. من ديگه كلافه بودم و يه بچه هم از او داشتم. يكي از مزاحماش تماس كه گرفت من سخت پيگيرش شدم. گفت اقا خانمت خيلي تو خيابان ها ميگرده؛ جلویش را بگير.

باز يه مدت قهر بود تا برگشت و اريشگاهی راه انداخت. بي جهت و با جهت بيرون مي رفت؛ يه بار مي گفت كرم بگيرم؛ يه بار مي گفت رنگ مو بگيرم؛ طوري كه هر روز به مركز شهر مي رفت. (ما توي يكي از مراكز استانها زندگي ميكنيم) من هم چون دو شيفت سر كار بودم نمي توانستم مانع شوم يا چكش كنم و خيلي وقتها دروغ مي گفت. بخاطر همين رفتار، خيلي دعوایش كردم و چند بار زدمش تا اينكه يه بار به خاطر دير امدنش دو سه بار زدم تو صورتش و ابرويي كه تازه تتو كرده بود شكافته شد و دو بخيه خورد. مي دانم اشتباه بود؛ ولي رفتارش قبال تحمل نبود. به هيچ صراطي مستقيم نمي شد. ناز؛ خواهش؛ تمنا؛ داد و بيداد؛ دعوا؛ هیچی!! يه مزاحم داشت كه يه روز گوشيش را همراه بردم و به جاش پيام دادم. طرف همسايه بود و از خانواده شهید!! زنم مي گفت خواستگار دوستش بوده؛ ولي دروغ مي گفت. حرفهایش به هم نمي خواند. باباش آمد دستم را بوسيد و مرا از شكايت منصرف كرد.

يک دوست جديد پيدا كرده بود كه به بهانه هاي مختلف به من زنگ ميزد كه تو خيال خودشان مرا چك كنن. يک بار كه گفت بازار هستم، رفتم تعقيبش كردم تا سر از يک رستوران در اورديم. با يک پسر رفتن داخل نشستند. داغون بودم؛ نمي دانستم چه كار كنم؟ به خانوادهش بگویم؟! به پليس بگویم؟! درگير شوم؟! یا ... . دل به دريا زدم و رفتم بالای سرشان. پسره ميگفت خامت گفته طلاق گرفتم. من خواستم 110 زنگ بزنم كه پسره يک اسپري زد تو چشمام و فرار كرد. به خانواده اش هم گفتم و كتكش زدن و ...

من به خاطر بچه دلم راضي به طلاق نبود تا رضايت دادم و برگشت؛ ولي باز بيرون رفتن هایش ادامه يافت؛ باز مزاحم؛ باز سردرد؛ باز دعوا. زندگي جهنم شده بود. نزديك يك سال پيشم نمي خوابيد تا تصميم گرفتيم توافقي جدا بشويم. ميخواستم بترسانمش. يه چند ماهي مشاوره رفتيم ولي فايده اي نداشت. مرا مي فرستاد طبقه بالا تا پيام بدهيم كه رو در رو نباشيم؛ ولي متوجه شدم همزمان با يكي ديگه پيام ميدهد!! يواشكي كه پايين امدم گوششيش را ديدم با يک سيم كارت ديگر كه از من پنهان كرده بود با او در تماس بود!! باز به خانواده ش گفتم؛ آمدن بردنش؛ دعوایش كردن؛ گوشي ها را از او گرفتن؛ تابعد از 20 روز برگشت. بعد از آن هم 10 روز افسرده بود؛ غذا نمي خورد؛ ارايشگاه را هم بستم.

دو هفته گذشت تا اينكه من يه روز زودتر امدم خانه؛ ديدم دارد با گوشي حرف مي زند و خودش را با اسم ديگری جا زده. ظاهرا مي خواست از يک طلا فروش به ضمانت يكي ديگر طلا بگيرد. من وارد شدم و گوشيش را به زور گرفتم. يک شماره به او پيام عاشقانه داده بود كه شماره اش در گوشي  قبلی هم بود. دعوایش كردم؛ اون هم تهديد كرد به خانواده اش نگویم وگرنه فرار مي كند. من سردرگم بودم و نمي دانستم به چه چیز او باید اعتماد كنم؟! مي خواستم تمامش كنم. گوشی زنگ خورد؛ ميخواستم جواب بدهم كه از خانه زد بيرون. شب با خانواده اش دنبالش رفتيم ولي اثري از او نبود. صبح زنگ زد گفت شب بيمارستان بوده و ازم خواست كه تمامش كنم. رفتيم خانه ابجي من؛ ولي من به خاطر بچه و اينكه مادر بچه ام، رسوا ميشود، التماسش كردم که برگردد. آمد خانه؛ پيگير آن شخص هم شديم و از طريق اگاهي مشخصاتش را پيدا كرديم؛ متوجه شديم يك سال با هم دوست بودن ولي نزديكي نداشتن. فقط در خيابون با ماشينش دور ميزدند.

ايام عيد بود؛ تا جايی كه توانستم برای او كم نگذاشتم تا آن ايام را فراموش كند. بعد از عيد يكم بهتر شديم؛ ولي باز يه بار بدون اجازه بيرون رفت. من هم رفتم و سير حرفش كردم. الان دو سه روزه قهري هستیم. با توجه به وضعيت اقتصادي بسيار خرابم، چند راه جلویم هست: 1.طلاقش بدهم – البته نوع طلاقش را نمي دانم.

 2.با او زندگي كنم كه از اخرش ميترسم و نياز به راهنمايي دارم

3. خودم را بكشم

4. فرار كنم و او و بچه اش را بگذارم و بروم

5. يه دلم ميگه بزارم بچه دار شود تا شايد درگير بچه ش شود و تا بچه هم بزرگ مي شود ايشان هم سنشان بالا ميرود و به خودش مي اید. پسرمان هم 7 سالش مي شود. شايد به خاطر او بيشتر به زندگيش فكر كند.

حاج اقا و عزيزاني كه اين پست را ميبينيد، اين مسئئله خيلي براي من مهم است. تو رو خدا حساب شده و از روی تجربه راهنمايي كنيد كه من بيشتر به بيراهه نروم.

پاسخ سوال:

سلام

علت چنین رفتارهایی از طرف همسر شما دو حالت می تواند داشته باشد:

1- رفتار و برخورد و اخلاق شما طوری نبوده که بتواند همسر شما را به شما متعهد نگه دارد و چون احساس کمبود می کند سعی می کند این کمبود را با رابطه با افراد دیگر جبران کند

2- این نوع برخورد برای همسر شما عادی شده و از این تنوع طلبی لذت می برد.

اگه مورد دوم ثابت شود، چاره ای جز طلاق دادن ایشان وجود ندارد. چون اگر بخواهد به همین رفتارش ادامه بدهد، نه تنها آینده فرزند شما را نمیسازد بلکه خراب هم میکند. بعلاوه مشکلات زیادی هم برای خود شما درست  می شود که شاید قابل جبران نباشد. البته نوع طلاق و اینکه چطور این کار انجام شود نیاز به مشاوره حقوقی دارد. چون اگر بی گدار به آب بزنی ممکن است سالها عمرت روی این مسئله تلف شود و ... . با این حال مسئله اساسی این است که بتوانی تشخیص بدهی علت رفتارهای ایشان چیست.

اما اگر مورد اول باشد در این صورت این مسئله قابل حل است و با کمی مدیریت و گذشت زمان، می توانی همسرت را به زندگی عادی برگردانی. برای اینکه بتوانی متوجه این مسئله شوی باید تمام گذشتت را مرور کنی و ببینی چه برخوردهای با ایشان داشتی. چقدر به خواسته های خود توجه کردی؟ چه مقدار اختلاف نظر و سلیقه داشتین و شما چقدر تو این مدت کوتاه اومدی؟ و ... برای این کار می توانی از مشاوره حضوری هم کمک بگیری.

از طرفی در کنار این، باید اطاعات خودت را در مورد روحیه جنس مخالف بالا ببری تا بتوانی رفتارهای اشتباه از درست را از هم جدا کنی. یک زن به راحتی تحت تاثیر قرار می گیرد و به راحتی غرق محبت شما  می شود. فقط کافی است راهش را بلد باشی. توجه به زن از اهیت زیادی برخوردار است؛ به طوری که خیلی از مشکلات به خاطر توجه نداشتن مردان به همسرشان می باشد. اینکه زنی با داشتن همسر خوب و ایده آل، باز هم دنبال مرد دیگری باشد(به خلاف مردان) قاعدتا علت خاصی دارد و بی دلیل نیست و اگر هم چنین زنانی باشند انگشت شمارند. لذا احتمال دوم خیلی ضعیف است و باید بیشتر همتت را برای احتمال اول خرج کنی. این موارد را می توانی در کتاب هایی مثل: مردان مریخی و زنان ونوسی، آیین همسرداری آیت الله امینی، نظام خانواده حاج آقای انصاریان و ... مطالعه کنی.

وقتی برخوردهای نادرستت را پیدا کردی و نوع برخورد درست را از این کتاب های یاد گرفتی، آن موقع می توانی به آنها عمل کنی و نتیجش را ببینی. البته این کار نیاز به صبر زیادی دارد چون با گذشته ای که زندگی شما داشته، ممکن است کمی طول بکشد تا همسر شما بتواند شما را با شخصیت جدید باور کند و بتواند به شما دل ببندد و بهتان تکیه کند.

بنابراین قدم اول شما این است که تمام تلاشت را برای درست کردن زندگیت انجام بدهی و اگر نتوانستی یا نشد، آن موقع می توانی اقدام به جدایی و ساختن زندگی جدید کنی.

پیروز و سربلند