بی احساس خطابم میکنند

20:12 - 1397/02/23

سلام خسته نباشید من دختر 16 ساله ای هستم سعی کردم تو زندگیم همیشه شاد باشم اما محبت کردن رو بلد نیستم و نمیتونم ابراز کنم واسه همین اطرافیانم به خصوص مادرم من رو بی احساس خطاب میکنن تا حالا پیش نیومده به برادر 7 سالم محبت داشته باشم با این که او بسیار مهربونه و خسته شدم و بسیار درگیری های ذهنی دارم که امکان تسلط و غلبه کردن بر اون هارو ندارم لطفا کمکم کنید

-------------------------------------

کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: http://www.btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال و از طریق کدپیگیری که دریافت میکنید پاسخ را مشاهده نمائید: http://www.btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي را که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مديرانجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: www.btid.org/fa/user/register

http://btid.org/node/133180

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 9 =
*****
تصویر mostafavi
نویسنده mostafavi در

با سلام به شما کاربر محترم

پاسخ اجمالی:

تکنیک‌های ابراز محبت عبارتنداز:
قدم اول: از احساسات‌تان آگاهی داشته باشید.
1- احساسات‌تان را بپذیرید.
2- سعی کنید بفهمید بدن‌تان در مقابل هر احساسی چه واکنشی نشان می‌دهد.
3- کلمات بیشتری برای بیان‌ احساسات یاد بگیرید.
4- علت احساسی را که دارید، از خودتان بپرسید.

قدم دوم: احساسات‌تان را به دیگران بگویید.
1- سعی کنید در بیان احساسات خود، ضمیر «من» را به کار ببرید.
2- برای حرف زدن درباره‌ احساسات‌تان با دیگران پیش‌قدم شوید.
3- صادق باشید.
4- وقتی دیگران با شما حرف می‌زنند، واقعا گوش بدهید.

قدم سوم: روی احساسات خودتان کار کنید.
1- خودتان را آرام کنید.
2- احساسات‌تان را مکتوب کنید.
3- بعد از هرچندتا ابزار محبت، خودتان را تشویق کنید.

پاسخ تفصیلی:

در میان اعضای خانواده، تنها شما هستید که فکر می‌کنید کم محبت هستید؟ آیا فکر می‌کنید که واقعا محبتتان نسبت به اطرافیانتان کم است یا اینکه تنها شیوه ابراز محبتتان ضعیف است؟ زیرا این دو باهم فرق دارد؛ باتوجه به توضیحاتی که از خودتان داده‌اید به نظر نمی‌رسد که محبتتان نسبت به اطرافیانتان کم باشد. تنها از جهت شیوه ابراز محبتتان رنج می‌برید که آن هم با تمرین و به کار بستن چند تکنیک می‌توانید بر آن غلبه کنید و به فردی با محبت تبدیل شوید.

درواقع قابلیت ابراز عشق و محبت در درون تمام افراد وجود دارد فقط باید آن را به صورت بالفعل در آورد. آیا شما دوست دارید از دیگران محبت ببینید؟ پس محبت کنید. در روان درمانی، پدیده عجیبی وجود دارد و آن این است که وقتی احساسی خاص؛ مانند عشق، خشم، بیزاری، دشمنی و … در مُراجع ایجاد می‌شود، درمانگر نیز احساسی مشابه را تجربه می‌کند. این امری طبیعی است که وقتی ارتباطی خالص و صادقانه باشد، دو طرف از طریق انتقال فکر، احساسات مشابهی پیدا کنند. به همین شکل در زندگی عادی نیز وقتی کسی را دوست داشته باشیم، طبیعتا او هم ما را دوست خواهد داشت و به سمتمان کشیده می‌شود.

قدم‌های ابراز محبت عبارتنداز:

قدم اول: از احساسات‌تان آگاهی داشته باشید.

1- احساسات‌تان را بپذیرید.

وقتی چیزی احساس می‌کنید، نباید از خودتان عصبانی شوید. در عوض به خودتان بگویید: حس من این است و قبولش دارم.

2- سعی کنید بفهمید بدن‌تان در مقابل هر احساسی چه واکنشی نشان می‌دهد.

معمولا هیجانات احساسات را هدایت می‌کنند و اتاق کنترل این هیجانات مغز ماست. هنگامی که احساسی را تجربه می‌کنید به واکنش‌های فیزیولوژیکی خود دقت کنید. مثلا وقتی می‌ترسید، عرق می‌کنید. زمان خجالت کشیدن سرخ می‌شوید و اگر عصبانی شوید احتمالا ضربان قلب‌تان بالا می‌رود. هر کدام از عکس‌العمل‌های بدنی شما کلید شناسایی احساساتی است که در شما به وجود آمده است.

3- کلمات بیشتری برای بیان‌ احساسات یاد بگیرید.

سعی کنید تا حد امکان کلماتی که احساسات شما را به معنای واقعی بیان می‌کنند یاد بگیرید. اگر دایره‌ی لغات‌تان را افزایش بدهید، مثلا به جای کلمه‌ی «خوب» که معنایی خیلی کلی دارد، کلماتی مثل: دوست‌داشتنی یا وجد‌آور، هرکدام را در زمان مناسب خودش استفاده کنید. یا در مقابل به جای به‌کار بردن کلمه‌ی «بد» از کلماتی مثل: رنج‌آور یا دلسرد کننده، هر کدام که مناسب بود، استفاده کنید.

4- علت احساسی را که دارید، از خودتان بپرسید.

مثلا الان حس می‌کنم باید خوشحالی کنم. چرا؟ چون مادرم مرا شاد کرده است. چرا؟ چون مرا در جمع تشویق کرده است. چرا؟ چون به من اهمیت داده است. چرا؟ چون من نیاز به دیده شدن دارم. چرا؟ چون اعتماد به نفسم بیشتر می‌شود. چرا؟ چون… در تمام موارد با این چراها می‌توانید مسائل را موشکافی و احساسات‌تان را پیدا کنید.

قدم دوم: احساسات‌تان را به دیگران بگویید.

1- سعی کنید در بیان احساسات خود، ضمیر «من» را به کار ببرید.

به جای گفتن جملاتی مثل: «تو باعث شدی من عذاب وجدان بگیرم.» که معنای غیر مستقیمش؛ یعنی سرزنش کردن طرف مقابل و مقصر جلوه دادن اوست. اینگونه بگویید: «من ناراحت هستم و عذاب وجدان دارم.»

2- برای حرف زدن درباره‌ احساسات‌تان با دیگران پیش‌قدم شوید.

3- صادق باشید.

ارتباط تنها چیزی است که به‌وسیله‌ی آن می‌توانید خودتان را از هر جهت رشد بدهید. در رابطه‌ است که شما احساسات و رفتار مختلف را تجربه می‌کنید و یاد می‌گیرید. تعدادی از کسانی را که دوست دارید انتخاب کنید و با آنها درباره‌ی احساسات‌تان حرف بزنید. اما اگر می‌خواهید کمک‌تان کنند در گفت‌وگو‌هایتان شفاف باشید، کلماتی را به‌کار ببرید که احساس‌تان را به خوبی بیان کنند. اگر به دوستان واقعی‌تان بگویید در چه شرایطی هستید و چه حسی دارید، آنها به شما گوش می‌دهند و برای احساسات‌تان ارزش قائل می‌شوند.

4- وقتی دیگران با شما حرف می‌زنند، واقعا گوش بدهید.

ارتباط چیزی شبیه یک خیابان دو طرفه است، پس گوش کردن هم به اندازه‌ی حرف زدن در ارتباط مؤثر است. 

قدم سوم: روی احساسات خودتان کار کنید.

1- خودتان را آرام کنید.

وقتی آرام و متمرکز باشید، بهتر با احساسات‌تان کنار می‌آیید. وقتی استرس دارید و حس می‌کنید اعصاب‌تان بهم ریخته است، نمی‌توانید به درستی شرایط ارزیابی کنید و هیجانات منفی سراسر اندامتان را فرا می‌گیرد. در چنین شرایطی یک مکان آرام پیدا کنید، بنشینید و خلوت کنید. می‌توانید در محل آرامی قرار بگیرید و دعا بخوانید یا قران بخوانید. هرکدام از راه‌ها را که آرام‌ترتان می‌کند، امتحان کنید.

2- احساسات‌تان را مکتوب کنید.

یکی از مؤثرترین راه‌ها برای درک بهتر احساسات نوشتن آنهاست. وقتی احساسات‌تان را روی کاغذ می‌آورید، کمتر با خودتان مجادله می‌کنید و راحت‌تر می‌توانید احساسات‌ را از هم تفکیک کنید. به نوشتن روزانه‌ درباره‌ حس‌هایتان عادت کنید، تجربه ثابت کرده است نوشتن روزانه استرس و هیجان را کم می‌کند، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و حال شما بهتر می‌شود.

- روزانه ۲۰ دقیقه برای نوشتن احساسات زمان بگذارید. لزومی ندارد به دستور زبان یا نکات ادبی توجه کنید. فقط بنویسید تا از هجوم افکار غیرضروری و استرس‌زا جلوگیری کنید.

- همیشه از احساسات خوب شروع کنید، فقط در این‌صورت است که متوجه روند تغییر احساسات‌تان می‌شوید و می‌فهمید تجربیات چگونه احساسات شما را متحول می‌کند.

3- بعد از هرچندتا ابزار محبت، خودتان را تشویق کنید.

بعد از هر حس خوشایند و ابراز محبت به دیگران، خودتان را تشویق کنید. این‌ کار باعث می‌شود مغز شما برای دریافت حس خوب ناشی از تشویق، بیشتر تمایل به احساسات خوب داشته باشد درواقع ذهن‌تان عادت می‌کند برای دریافت حسِ خوبِ بیشتر، مثبت فکر کند.

موفق باشید.

تصویر معین شرافتی

سلام علیکم ممنون از ارتباط شما با این مطلب

اینکه یک دختر در برابر نامحرم ها مغرورانه بر خورد کند و احساسات خود را برای افراد نامحرم خرج نکند؛ نه تنها بد نیست؛ بلکه عالی و وظیفه الهی است. شاید این انجام وظیفه کمی داخل در فضای عاطفی خانوادگی شما شده باشد که نیازمند اصلاح است. زیرا ابراز احساسات و محبت به نزدیکان و محارم یک وظیفه انسانی و دینی است که خداوند در برابر آن نیز پاداش معین کرده و پیشوایان دینی به عنوان ایجاد انگیزه دینی مسلمانان و مؤمنان را به انجام این وظیفه ترغیب نموده اند. از این رو در احادیث آمده که پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:«ما وَلَدٌ بارٌّ نَظَرَ اِلى اَبَوَيْهِ بِرَحْمَةٍ اِلاَّ كانَ لَهُ بِكُلِّ نَظْرَةٍ حِجَّةٌ مَبْرُورَةٌ فَقالُوا: يا رَسُولَ اللّهِ وَاِنْ نَظَرَ فِى كُلّ يَوْمٍ مِائَةَ نَظْرَةٍ؟ قالَ: نَعَمْ اللّهُ اَكْبَرُ وَاَطْيَب؛ هر فرزند نيكوكارى كه با مهربانى به پدر و مادرش نگاه كند در مقابل هر نگاه، ثواب يك حجّ كامل مقبول باو داده مى شود، سؤال كردند، حتى اگر روزى صد مرتبه به آنها نگاه كند؟ فرمود: آرى خداوند بزرگتر و پاكتر است.»[بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۷۳، ص۷۱]
یا در حدیثی دیگر از پیامبر آمده است:«خَيْرُ الْمُؤْمِنِينَ مَنْ كَانَ مَأْلَفَةً لِلْمُؤْمِنِينَ، وَ لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يَأْلَفُ وَ لَا يُؤْلَف‏؛ بهترين مؤمنان كسى است كه با مؤمنان اُنس بگيرد و كسى كه انس نگيرد و انس نپذيرد، خيرى در او نيست.»[امالی، شیخ طوسی، ص۴۶۲]
پس این خیلی مهم است که افراد به دنبال انجام وظیفه عاطفی نسبت به دیگران باشند. اهمیتی که در حدیث بالا به وضوح معلوم است. اما برای انجام این مهم چندین راهکار وجود دارد. راهکارهایی که همگی به عنوان دستور العمل هایی روایی مطرح شده، ولی ما بدون بیان مستندات حدیثی تنها آنها را فهرست می کنیم:
۱- از بوسیدن پدر و مادر خود غفلت نکنید. بوسیدن دست و پیشانی پدر و مادر مورد سفارش قرار گرفته است. بوسیدن فرزند هم حسنه و عملی نیک در پیشگاه خداست. بوسیدن یکی از بهترین راه های ابراز علاقه و فهماندن عشق و محبت به محارم است. مطمئناً شما اگر برادر کوچک خود را بوسید از شما چیزی کم نشده و یک دنیا عشق را به او هدیه خواهید داد.
۲- صله رحم کنید. پدر بزرگ و مادر بزرگ و دیگر بستگان. با صله رحم هم بر عمر شما افزوده می شود هم به آسانی توانستید ابراز محبت و احساس داشته باشید.
۳- هدیه دهید. با بهانه و بدون بهانه هدیه دهید. 
۴- به دیدار دوستان و همکلاسی های قدیمی بروید.
۵- دلسوزی و نصیحت دوستانه و مشفقانه را فراموش نکنید.
۶- از تکبر دور باشید و متواضعانه با اطرافیان برخورد کنید.
۷- برای حل مشکلات خانواده و اطرافیان پیش قدم باشید.
در پایان یادآور می شویم که وقتی شما در پی دریافت راه حل بر آمده اید و برای حرف و انتقاد دیگران ارزش قائل شدید؛ یعنی فردی هستید احساسی. فقط ابراز احساس شما را اطرافیان کمی ندیدند یا کمی نشنیدند. پس بیشتر و بلندتر ابراز علاقه و احساس داشته باشید.

موفق و پیروز و سعادتمند باشید.