ترس و اضطراب

با سلام به شما کاربر محترم

شرایط شما قابل درک است. معمولا تنهایی یا حتی ترس از تنها شدن باعث ایجاد حس ناامنی، اضطراب و افسردگی به آدمها می‌دهد. اگر واقعا از تنهایی می‌ترسید، احتمالا بیش از اندازه به انسانهای اطرافتان به ویژه والدینتان وابستگی دارید و ممکن است احساس کنید باید همیشه کنار دیگران باشید. البته باید سعی کنید بفهمید که این ترس شما از تنهایی در واقع از کجا سرچشمه می‌گیرد و تا چه میزان این ترس، شما و رفتارهایتان را کنترل می‌کند؟  مثلا آیا عنصر اجتماعی، دلیل این ترس است؟ آیا با تنهایی، افکار منفی به ذهن شما می‌آید و درواقع شما از افکارتان ترس دارید؟ آیا تمرکزتان بیشتر روی یک فرد خاص یا یک نوع افراد خاص است نه هر آدم دیگری، مثلا روی حضور والدینتان حساس هستید ولی نسبت به مثلا خواهر یا برادر چنین حسی را ندارید؟

گرچه اطلاعات زیادی درباره علت یا علل ترستان نداریم، ولی نکاتی را به عرض شما می‌رسانیم که می‌تواند مفید باشد:

1- اولین قدم این است که قبول کنید با تنها ماندن مشکل دارید و می‌خواهید احساس و رفتارتان تغییر کند. یادتان باشد همه ما نقاط قوت و ضعف‌هایی داریم. پس از وجود این مسئله نباید خودتان را خیلی نگران کنید.

2- ارتباط و توکل برخدا در هر رویدادی به انسانها آرامش می‌دهد. قرآن كریم راه رسیدن به آرامش را به بشر معرفی می‌نماید: «أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛ همانا با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد.»
از طرفی از روایات استفاده می‌شود خانه‌ای كه ذكر خدا در آن بسیار شود، بركتش بسیار می‌شود و ملائكه در آن خانه حاضر و شیطان‌ها دور می‌گردند و آن خانه برای اهل آسمان‌ها آن چنان درخشنده است كه ستارگان برای اهل زمین، و خانه‌ای كه در آن قرآن خوانده نشود و ذكر خدا در آن نشود، بركتش كم است و ملائكه از آن خانه گریزان می‌شوند. بنابراین با ذکر خدای متعال، شما احساس تنهایی نخواهید کرد و همیشه احساس خواهید کرد که کسی هست که بیشتر از خودتان، مراقب شماست و جای هیچ گونه نگرانی و اضطرابی نیست؛ چرا که نیاز انسان به خدا مانند احتیاج نوزاد است به مادر. به همان میزان كه جسم برای ادامه حیات به هوا و غذا نیازمند است، روح و باطن نیز به هدایت الهی و روح ربانی محتاج است. 

هرچه ارتباط شما با خدا، «آن نیروی عظیم و خرد لایتناهی» بیشتر و بیشتر شود، آرامش و نشاط بیشتری را در خود تجربه می كنید و هر چه ارتباط شما با خدا محدودتر شود، ترس و اضطراب بیشتری بر شما چیره می شود.

3- رفتارهای مثبت انجام دهید.

رفتار مثبت، باعث ایجاد یک هیجان و احساس مثبت در شما می‌شود. همچنین باعث می‌شود که افکارتان هم مثبت شود. پس رفتار مثبت باخودش هیجان و احساس مثبت و افکار مثبت را به دنبال خواهد داشت. رفتارهای مثبت، آن رفتارهایی است که به شما آرامش، قوت قلب، احساس خوب، امیدواری، رضایتمندی و... می‌دهد. مثلا همین تلاوت قرآن یا خواندن دعا باعث احساس مثبت، آرامش، امیداواری و ... می‌شود و این هم هیجان مثبت که همان فرح و شادی درونی است به دنبال دارد. بالطبع وقتی احساسات ادمی و هیجاناتش مثبت شود، افکارش نیز مثبت و امیدوارکننده خواهد شد.

4- بیشتر افرادی که دچار ترس و اضطراب از تنهایی هستند، زیاد در منزل می‌مانند و کمتر بیرون می‌روند. اینگونه افراد باید سعی کنند بیشتر بیرون بروند و به بهانه‌های گوناگون؛ همچون خرید و پیاده‌رویی، مسجد و.. بیشتر در میان مردم و جامعه باشند تا ترس بی‌مورد آنها کاهش یابد و اعتماد به نفسشان بالا رود.

موفق باشید.