آیا اشکال داره پسرم همچنان اتاق ما بخوابه؟

با سلام وادب و احترام خدمت شما کاربر ارجمند.
از حسن توجه تان به مرکز اندیشه برتر سپاسگزاریم.
فرزندان ما هدایای زیبای خداوند وامانات الهی هستند که خداوند آن‌ها را مایه برکت و رحمت و آرامش در زندگی ما قرار داده است. ازاین‌رو توجه و رسیدگی به آنان و همت گماشتن در تربیت صحیح آنان علاوه بر اجر معنوی در تربیت و شکل‌گیری شخصیت آنان مؤثر و مورد اهمیت است.

متأسفانه علاقه بیش از اندازه والدین نسبت به کودک دلبندشان، گاهی اوقات باعث وابستگی فرزندان به والدین و بالعکس  والدین به کودک می شود. این رویه اگر به موقع درمان ومدیریت نشود باعث یک سری اتفاقاتی  از جمله : عزت نفس پایین یا پایین بودن اعتماد به نفس آنها می‌شود. معمولاً والدین بابت آسیب‌ها و مشکلات احتمالی که ممکن است برای کودک در اتاق شخصی به وجود آید، نگران هستند و در ادامه این نگرانی‌ها، برای انتقال تخت بچه در کنار تخت خود اقدام می‌کنند یا به او اجازه می‌دهند در تخت آن‌ها بخوابد.

خوابیدن کودک تا زمانی که به درک درستی برسد ایرادی ندارد اما مشکل از آنجایی شروع می شود که کودک برخی اتفاقات را تشخیص داده یا ادراک می نماید این کار باعث بلوغ زود رس در آنان می شود.
همچنین والدین باید بدانند اگر این کارشان همیشگی بوده و ادامه پیدا بکند این اتفاق نه تنها به نفع کودک نیست، بلکه والدین را کلافه خواهد کرد و از طرفی باعث به استقلال نرسیدن کودک خواهد شد.خوابیدن کودک به‌صورت طولانی‌مدت در کنار والدین، این حس استقلال، مسئولیت‌پذیری، سلامت روان و ویژگی‌های دیگر شخصیتی را از او می‌گیرد و در واقع فردی با روحیه نه‌چندان خوب وارد جامعه خواهد شد.

می‌توان  به صراحت این نکته را بیان کرد که هدف از جدا کردن اتاق کودکان از یک سنی به بعد ، تحول و تحویل کودک با روح و روان سالم به جامعه خواهد بود.
دلایلی چون: آسیب به روابط زن و شوهر، عدم استقلال کودک، بلوغ زودرس، کاهش صمیمیت میان والدین،تقویت روابط کودک و والدین و مواردی از این قبیل به ما می گوید باید از یک سنی فورا اقدام به جدا سازی کودک از اتاق والدین نمود.

مسلماً در دوران بارداری، نوزاد به فضای رحم عادت کرده بود و حالا باید با کمک والدین، به فضای بیرون از آن عادت کند.

خوابیدن کودک تا قبل از یک سالگی در کنار والدین، کمک می‌کند تا سریع‌تر به فضای بیرون اخت بگیرد و سطح آرامش او با صدای تنفس والدین به‌شدت افزایش پیدا کند.

راهکارهای اصولی برای جدا کردن اتاق بچه

راهکارهای اصولی برای جدا کردن اتاق بچه
جدا کردن اتاق بچه باید با توجه به راهکارهای خاصی انجام شود تا نتیجه دلخواه والدین را داشته باشد. به تعداد کمی از آن‌ها در تاپیک مربوط به جدا کردن اتاق خواب کودک نی نی سایت نیز اشاره شده است. این راهکارها به شرح زیر هستند:

استفاده از کلمات مثبت به جای عبارات تند

والدین برای جدا کردن اتاق خواب، گاهی از عبارت‌های تند که حس سرزنش کردن دارند استفاده می‌کنند تا به عبارتی کودک از آن‌ها حساب ببرد. در صورتی که این کار اصلاً درست و کارآمد نیست و بهتر است از کلمات و عبارات مثبت استفاده شود.

تعریف و تمجید از کودک، دادن احساس قدرت به او و مواردی از این قبیل می‌تواند در این زمینه به والدین کمک فراوانی کند.

پیروی از یک برنامه مشخص

گاهی ممکن است والدین به‌خاطر عشق زیاد به فرزندان، از برنامه مشخص خود دست بکشند و امری را که بابت آن مدت‌ها به خود و فرزند سختی داده بودند، بی‌ارزش کنند.

زمانی که والدین تصمیم به جداسازی اتاق کودک می‌گیرند، نباید برنامه خود را تغییر دهند و به کودک بگویند نه یعنی نه. حتی اگر ۴ صبح کودک بیدار شد و خواست کنار والدین خود بخوابد، باید به او بگویند نه و او را تا اتاق شخصی خود همراهی کنند.

آموزش استقلال

طبق این راهکار، والدین باید کمک کنند تا کودک استقلال را یاد بگیرد و وابستگی خود را از والدین در هنگام خواب کاهش دهد. این تکنیک در متون مختلف با نام‌های زیادی شناخته می‌شود که محو شدن حضور والدین یکی از رایج‌ترین نام‌های آن است.

در این تکنیک، والدین باید کم‌کم حضور خود در اتاق خواب کودک را کم‌رنگ‌تر سازند. به‌عنوان مثال اگر در ابتدا لازم بود تا مادر یا پدر در تخت کودک به‌صورت خوابیده حضور پیدا کنند تا او بخوابد، حال باید به این شکل عمل کند که کودک را روی تخت بخوابانند و کارهای زیر را انجام دهند:

در کنار او روی تخت بنشینند.
در کنار او روی صندلی یا زمین بنشینند.
صندلی را با فاصله بیشتری از او قرار دهند.
در چارچوب درب منتظر خوابیدن کودک در اتاق خودش شوند.
بیرون از اتاق منتظر بمانند تا کودک بخوابد.
در نهایت اجازه دهند تا او بدون حضور والدین به خواب برود.
شاید اجرایی کردن این تکنیک زمان‌بر باشد و هفته‌ها والدین را درگیر کند، اما قطعاً نتیجه دلخواه آن‌ها را خواهد داشت.

راهکارهای اصولی برای جدا کردن اتاق بچه

شروع سریع

زمانی که تصمیم به جدا کردن اتاق بچه می‌گیرید، تمامی جوانب را در نظر بگیرید و سریعاً تصمیم خود را عملی کنید. اجازه ندهید سن کودک افزایش پیدا کند و بعد از آن تصمیم به این کار بگیرید. چون نتیجه آن چیزی جز سخت‌تر کردن شرایط برای خودتان و فرزندتان نیست.

پس بهتر است زمان جدا کردن اتاق بچه را به تعویق نیندازید و بعد از تحقیق راجع به این‌که نوزاد از چند ماهگی باید در اتاق خود بخوابد، برای انجام این امر اقدام کنید.

برای راهنمایی در زمینه جدا کردن اتاق بچه می‌توانید با مشاوران متخصص روان‌شناسی همیشه آنلاین پذیرش ۲۴ در هر ساعت از شبانه‌روز صحبت کنید و بهترین تصمیم را بگیرید.

چون متأسفانه یک سری از والدین به‌خاطر علاقه، اجازه می‌دهند فرزند تا ۳ الی ۵ سالگی در رختخواب یا اتاق آن‌ها شب را سپری کند. راجع به نحوه جدا کردن تخت کودک با سن بالا، در بخش‌های بعدی صحبت خواهیم کرد.

استفاده از تشویقی

در تربیت کودک، تشویق و تنبیه بسیار اهمیت دارد. زمانی که والدین برای مسائل مختلف یک سری تشویقی و تنبیه برای کودک تعیین کنند، می‌توانند سریع‌تر به نتیجه دلخواه برسند.

برای خواباندن کودک در اتاق خود، بهتر است برای او هدیه‌های متنوعی تهیه کنید. خرید اسباب‌بازی، عروسک شخصیت‌های کارتونی موردعلاقه او، استیکر، خوراکی‌های خوشمزه و راهکارهای مشابه می‌تواند کودک را برای جدا خوابیدن از والدین ترغیب کند.

پذیرفتن ترس‌های کودک

گفتگو با کودک و پذیرفتن ترس‌های او از اتاق و محل خواب، باعث دریافت حمایت والدین از طرف کودک می‌شود. گاهی ممکن است چیزهایی که از دید یک انسان بالغ مسخره به نظر آید، ترس واقعی یک کودک باشد.

بنابراین برای این‌که اجازه دهید کودک بر ترس‌های خود غلبه کند و با شکست آن‌ها قادر به خوابیدن در اتاق خود باشد، از راهکارهایی مانند پتوی محافظ استفاده کنید.

عشق‌ورزی به کودک

بچه به محبت بی‌حدواندازه والدین خود نیاز دارد. زمانی که کودک سهمیه روزانه محبت را از والدین دریافت نکرده باشد، شب‌ها قبل از خواب بهانه‌گیری می‌کند و این امر کاملاً طبیعی است.

پس سعی کنید در طول روز به کودک عشق بورزید، او را ببویید، ببوسید و در آغوش بکشید تا انتظار و حسرت محبت والدین، فرآیند خواب او را دچار اختلال نکند.

بستن درب اتاق خواب

نور، صدا یا هر عامل خارجی دیگری باعث می‌شود تا کودک نتواند درست بخوابد. گاهی باز گذاشتن درب اتاق خواب کودک، یک محبت از طرف والدین تلقی می‌شود و اکثراً به‌خاطر نگرانی‌های موجود است.

اما لازم است بدانید که باز گذاشتن درب اتاق، محبت شما را نشان نمی‌دهد و تنها جلوی داشتن خواب راحت کودک را می‌گیرد.

اگر با بستن درب اتاق احساس نگرانی می‌کنید، می‌توانید استفاده از مانتیورهای مخصوص نگهداری از کودک را مدنظر قرار دهید و از طریق آن حرکات کودک خود را زیر نظر داشته باشید.

نکات مهم برای جدا کردن اتاق بچه

نکات مهم برای جدا کردن اتاق بچه
همان‌طور که گفتیم، جدا کردن اتاق بچه به‌سادگی انجام‌شدنی نخواهد بود و نیازمند یک سری نکات مهم است. در زیر به بعضی از آن‌ها اشاره کرده‌ایم:

دمای اتاق خواب کودک را تنظیم کنید

دمای محیط تأثیر زیادی بر پیشروی صحیح فرآیند خواب کودک خواهد داشت. طبق آزمایش‌هایی که انجام شده است، بهترین دما برای اتاق خواب کودک ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد خواهد بود.

نکات جدا کردن اتا ق بچه

صدای محیط را کاهش دهید

از دیگر عوامل محیطی که اجازه نمی‌دهد کودک خواب درستی داشته باشد، صدای محیط است. با استفاده از دستگاه‌های تولید صدای سفید می‌توانید میزان صدای محیط را کم کنید.

اما این دستگاه‌ها در طولانی‌مدت تأثیر منفی روی شنوایی کودک می‌گذارند که بهتر است قبل استفاده، با متخصص گوش، حلق و بینی مربوطه مشورت کنید.

جلوی ورود نور را بگیرید

استفاده از پرده‌های ضخیم زمانی که اتاق کودک پنجره دارد، کمک می‌کند تا او خواب راحت‌تر را تجربه کند و زودتر بتواند با اتاق خواب خود خو بگیرد.

آرامش کودک را مدنظر قرار دهید

زمانی که کودک به آرامش نسبی دست پیدا کند، مسلماً سریع‌تر برای خوابیدن در اتاق جدید آمادگی پیدا خواهد کرد. پس والدین باید توجه داشته باشند که به آرامش کودک اهمیت دهند و در آن واحد برای جدا کردن اتاق بچه اقدام نکنند.

چون این کار نه‌تنها نتیجه نهایی خوبی به همراه ندارد، بلکه باعث می‌شود اتاق و تخت جدید کودک به یک ترس برای او تبدیل شود و همیشه از آن‌ها گریزان باشد.

میزان صبر خود را افزایش دهید

صبر پیشه کردن در این زمینه بسیار حائز اهمیت است. چون روحیات و اخلاقیات هر کودکی با دیگری تفاوت دارد و به همین دلیل، مشخص کردن یک بازه زمانی خاص برای رسیدن والدین به هدف خود که جدا کردن اتاق بچه است، غیرممکن خواهد بود.

بنابراین والدین باید برای اجرایی کردن این امر صبور باشند. حتی اگر این کار چند هفته یا چند ماه به طول بینجامد.

نحوه جدا کردن اتاق بچه‌های 3 تا 5 سال

نحوه جدا کردن اتاق بچه‌های ۳ تا ۵ سال
طبق صحبت‌های گذشته، گاهی اتفاق می‌افتد که والدین به‌خاطر عشق و دلسوزی زیاد، اجازه می‌دهند کودکان بعد از ۱ تا ۱ سال و نیمی، شب را در کنار والدین سپری کنند.

اما باید گفت این کار نه‌تنها نتیجه مثبتی برای کودک به همراه نخواهد داشت، بلکه کار را برای والدین سخت‌تر خواهد کرد. در ادامه توضیح دادیم زمان جدا کردن اتاق کودکان ۳ تا ۵ سال باید به چه مواردی دقت کنید.

جدا خواباندن کودک سه ساله

در این سن، کودک به درک کلی از بسیاری چیزها رسیده است؛ بنابراین صحبت و گفتگو با او در این زمینه می‌تواند تا حد زیادی کارساز باشد.

گاهی ممکن است کودک سه ساله شما در نزدیکی‌های صبح از خواب بیدار شود و نبود شما را در اتاق جدید خود حس کند. پس از این اتفاق، مطمئناً به اتاق شما می‌آید و می‌خواهد کنار شما بخوابد. اما نباید والدین کوتاه بیایند و باید کاملاً سر حرف خود باقی بمانند.

راهکار پیشنهادی این است که پدر یا مادر کودک را تا اتاق شخصی او همراهی کنند و منتظر بمانند تا مجدد کودک بخوابد و نهایتاً از اتاق بیرون آیند.

جدا خواباندن کودک پنج ساله

جدا کردن اتاق بچه ۵ ساله به‌مراتب نیازمند صبوری بیشتری از طرف والدین خواهد بود. راهکار زیر را توصیه می‌کنیم:

ابتدا تخت کودک از تخت والدین جدا شود.
در نهایت تخت کودک به اتاق شخصی او انتقال پیدا کند.
جدی بودن برای جداسازی اتاق بچه از والدین بسیار اهمیت دارد؛ بنابراین زمانی که تصمیم به این موضوع گرفتید، در آن مصمم باشید.
چنانچه باز هم در این زمینه سوالی داشتید میی توانید در ادامه همین پست ارسال نمایید.