در شرف ازدواج با مردی هستم که خونوادم تاییدش کردن اما درباره طرف مقابل هنوز مطمئن نیستم، اینکه واقعا میتونه زندگی اداره کنه یا نه، از اونجایی که فرزند آخر خانوادش هست و تک پسره مادرش هم تو کاراش دخالت میکنه، من واقعا از مردای ضعیف متنفرم و فکر می‌کنم این مسئله بعدا زندگی منو بهم بزنه اما از طرفی اون شخص شرایط خوبی واسه ازدواج داره واز اونجایی که من بیست و سه سال رو تموم کردم و تا حالا خاستگار خوبی برای ازدواج نداشتم میترسم که موقعیت بهتری برام نباشه که این قضیه باعث شده به خاطر ترس بهش جواب مثبت بدم، واقعا باید چیکار کنم اون مردی نیست که همیشه آرزو شو داشتم خیلی ضعیف و بی دست و پاست این ضعفش منو خیلی سرد میکنه، پای حرف این مشاور های ازدواج که میشینم همه میگن موقعیت های ازدواج برای دختران کم کم کاهش پیدا میکنه و من تا الان موقعیت بهتری از این آقا نداشتم چه برسه به اینکه بمونم سنم بالا بره، لطفا راهنمایی کنین من نمیدونم به خاطر شرایط بدی که الان برای ازدواج دخترا وجود داره من باید بهش جواب مثبت بدم یا اینکه منتظر مردی باشم که واقعا دوسش دارم، خیلی درگیرم با خودم لطفاً راهنمایی کنین.
منظورتون از ضعیف ، بی دست و پا چیه ، توضیح بدید کاملا
همون مرحله اول بهش جواب نده سعی بازم بشناسیش شاید خوبیای دیگش اونقدری باشه که این ضعفشو بپوشونه شایدم اصلا چنین ضعفی نداره و جلسات اول مثلا توی خواستگاری هول شده و بی دست و پا بنظر رسیده بهرحال باید بیشتر بشناسیش و ببینی اگه و اقعا بی دست و پاست میتونی با این اخلاقش کنار بیای یا نه جلسات و تستای مشاوره ازدواج هم میتونه بهتون در تصمیم گیری کمک کنه
اگه از آدمهای بی سرو پا و ضعیف بدت میاد و او هم همینطوریه پس همون بهتر که ردش کنی تا خودت رو به دستش بدبخت نکنی
سلام
ببین دوست عزیز شماهنوزسنی ندارین که بخواین نگران باشید !!
ازطرفی دلایل تون برای رد این خواستگار زیاد منطقی به نظرنمیرسه کاش بیشتر وبهتر توضیح میدادین ولی کلا زیاد آرمان گرا نباشید منم سن شمابودم فکرمیکردم بایدحتما بایه فرد خیلی خاص ازدواج کنم که ازهرنظر ایده آل باشه، کم کم فهمیدم اصلا همچین کسی وجود نداره وهرخواستگاری بالاخره یه عیب وایرادی داره، شماباید ببینید خوبی های این آقا اونقدرهست که این ضعف رو پوشش بده یانه؟ اگه همه چیزش خوبه و فقط کمی بی دست وپاست ( به قول خودتون) زیاد مهم نیست، درست میشه ولی خب اگه واقعا هیچ علاقه ای به عنوان همسر بهش ندارین، هزارتاحسن هم داشته باشه به چشم تون نمیاد دیگه خودتون باید سبک سنگین کنید تصمیم بگیرید موفق باشید
میشه توضیح بدی منظورت از ضعیف و بی دست و پا چی هست؟ مثلا چه کارهایی میکنه که شما بهش میگی بی دست و پا.
این چه تصوریه عزیزم مطمئن باش خواستگار هنوزم برات میاد هیچوقت از ترسه تنهایی تن به ازدواج نده
ترست کاملا اشتباس
ممکنه اون مردی که شما منتظرشی هیچوقت نیاد خواستگوری شما
ولی اگه دوسش نداری باهاش ازدواج نکن، چون زندگی هردوتون خراب میشه
من خودم فرزند ارشد هستم و برادری هم دارم که فرزند 4 امی هست
برادر دوم من (فرزند آخر) یه آدم بی مسئولیتی هست
از بس مادرم هی هوای این بچه رو داشت و هر کاری که ازشون خواست رو براش کردن
مسئولیت پذیریش صفر هست، چون زیادی بهش توجه شده
البته بستگی به خیلی چیزا داره ، نمیشه به صورت مطلق گفت که همه کسایی که این شرایط رو دارن اینجوری هستن ولی تو اکثر موارد اینجوریه
با سلام، ابتدا از اینکه مارا به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.
شما هنوز نسبت به طرف مقابلتان اطمینان کامل ندارید که آیا می‌توانید به عنوان همسر به او تکیه بزنید یا نه. از این رو برای تشخیص این مسأله چند راه وجود دارد: 1. از طریق گفت‌وگو در جلسات خواستگاری و رابطه‌ای که در ایام نامزدی برقرار می‌کنید. 2. از طریق نظر مشاوران و صاحب نظران 3. از طریق تحقیق و دریافت نظر کسانی که طرف مقابلتان را می‌شناسند.
بعد از سپری کردن مراحل شناخت، شما دو راه دارید: یا واقعا به این نتیجه می‌رسید که طرف مقابلتان کسی است که می‌توانید به او به عنوان همسر اعتماد کنید که دراینصورت مشکلی وجود ندارد. یا اینکه خواستگارتان کسی است که اعتماد به نفس کمی دارد و مهارت‌های زندگی را به اندازه کافی ندارد.(البته این نکته را متذکر باید شد که بیشتر جوانانی که در آستانه ازدواج هستند، معمولا از مهارت‌های زندگی به اندازه کافی برخوردار نیستند و این نیازمند گذر زمان، مشورت، یادگیری و کسب تجربه است.)
در اینصورت با توجه به اینکه اشاره کردید که تابه حال خواستگاران قابل قبولی نداشته‌اید و زمان هم در حال سپری کردن است و این امکان وجود دارد که با رد کردن این خواستگار، مورد مناسب‌تری به خواستگاری شما نیاید، باید با دقت و واقع بیانه‌تر به این مورد بنگرید.
از این رو برفرض که طرف مقابلتان جدای از نقاط و ویژگی‌های مثبتش، فردی است که متاسفانه اعتماد به نفس کافی ندارد و از مهارت‌های ارتباطی و زندگی به اندازه کافی برخوردار نیست، در اینجا باید توجه داشت که این مسأله با گذر زمان، کسب تجربه و تدبیر قابل حل است. فقط این موضوع بستگی به صبر و حساسیت شما برمی‌گردد که آیا می‌توانید با این موضوع در زندگی مشترک برای مدتی کنار بیایید یا نه.
بنابراین اگر شما فردی هستید که آستانه صبر و تحملتان در برابر ناملایمات زندگی پایین است، هرگز شما را به چنین ازدواجی توصیه نمی‌کنیم، ولی اگر آستانه صبر و تحملتان پایین نیست می‌توانید با تدبیر، مشورت و کسب تجربه در زندگی مشترک، زندگی رضایت بخشی را تجربه کنید.
ضمنا نمی‌توان از این نکته غافل شد که افرادی که آستانه صبر و تحمل پایینی دارند، معمولا از زندگی خود رضایت کافی را ندارند؛ زیرا به هرحال در زندگی، مشکلات و ناملایماتی وجود دارد و نداشتن صبر و تحمل کافی در برابر آنان، زندگی را برای اینگونه افراد تلخ و سخت خواهد کرد. لذا باتوجه به شرایط فعلی خود، سعی کنید منطقی و واقع‌بیانه‌تر برای زندگی خود تصمیم گیری کنید.
با آرزوی موفقیت
در ضمن برای انتخاب همسر، همین که طرف مقابلمان حدود 70 درصد ملاک‌ها و معیارهای ما را داشته باشد کافی است. گرچه اگر صد در صد ملاک‌های مارا داشته باشد، عالی است ولی معمولا این مسأله کم اتفاق می‌افتد. لذا همین که شخصیت و شرایط طرف مقابل با بخش زیادی از ملاک‌های ما مطابقت داشته باشد، می‌توان گفت که طرف مقابل فرد مناسبی برای شریک زندگی ما خواهد بود.