خیلی بدهنه و عصبیه، توهین میکنه...

با سلام به شما کاربر محترم

با توضیحاتی که از طرف مقابل داده‌اید، خودتان هم به این نتیجه رسیدید که این رابطه سرانجامی ندارد. به ویژه فردی که مدام حرف از تهدید و توهین می‌زند، نمی‌توان برای آینده او امیدوار بود. لذا به جای اینکه دچار انفعال در رابطه با او باشید و بخواهید تحت تأثیر تهدیدهایش این ارتباط بی‌سرانجام را ادامه دهید، تصمیم جدی به قطع ارتباط بگیرید. گرچه درباره موضوع تهدیدهای او چیزی نگفته‌اید، ولی کوتاه آمدن شما در برابر چنین فردی و تن دادن به خواسته‌هایش، تنها این ارتباط معیوب و ناسالم رفتاری را تقویت می‌کند. با این توضیحات چه‌کار باید کرد تا این مسئله برطرف شود؟

گام اول این است که تصمیم خود را با این رابطه مشخص کنید. اگر بخواهید اسیر تهدیدهایش باشید و تن به خواسته‌هایش بدهید، باید تبعات و عواقب آن را بپذیرید. اما اگر به صورت جدی بخواهید این رابطه را تمام کنید، با توکل بر خدا این اقدام را انجام دهید و از چیزی نترسید؛ چرا که خدای متعال قطعاً در این مسیر از شما پشتیبانی خواهد کرد. امیر مؤمنان علی (ع) فرمود: «مَن تَوَكَّلَ علَى اللّه ِذَلَّت لَهُ الصِّعابُ و تَسهَّلَت علَيهِ الأسبابُ؛ هر كه به خدا توكّل كند، دشواری‌ها براى او آسان شود و اسباب برايش فراهم گردد.»[1]

اما برای اقدام به جدایی با توجه به اینکه اشاره کردید ایشان، بارها شما را تهدید کرده است؛ اولاً باید بررسی کنید که این تهدیدش چقدر منطقی و جنبه عملی دارد؟ اگر تهدیدش جنبه عملی ندارد و تنها برای تحت فشار قرار دادن شما چنین کاری می‌کند، بهتر است اسیر تهدیدهایش نشوید؛ به ویژه شما می‌توانید به صورت قانونی هم اقدام کنید و او را محکوم کنید. درنتیجه از مشاوره حقوقی در این زمینه غافل نشوید.

اگر هم واقعاً نگران تهدیدهایش هستید و ... می‌توانید قطع رابطه را به صورت تدریجی و گام به گام پیش ببرید تا کم کم حس تعلق او نسبت به شما کاهش یابد و درنهایت نسبت به شما ناامید شود. بدین صورت که شما می‌توانید طی یک فرایند زمانی، میزان ارتباط خود را به حداقل ممکن برسانید؛ مثلاً اگر قبلاً روزانه چند بار باهم در تماس بودید، آن را به یک‌بار در روز برسانید. پس دلیلی ندارد به هر تماسش جواب بدهید. سپس آن را به یک روز در میان کاهش دهید و به همین ترتیب روند کاهشی ارتباط را در پیش بگیرید.

در کنار آن باید مدت زمان ارتباط را هم به بهانه‌های مختلف کوتاه کنید؛ مثلاً تماس‌هایتان را به زیر یک تا دو دقیقه یا دیدارهای حضوری‌تان را به زیر یک ساعت کاهش دهید.

در کنار کاهش روابط باید از هر نوع تبادل احساس و عاطفه با طرف مقابلتان هم جدا خودداری کنید. هرگز نه با او درد و دل و نه تبادل عاطفه کنید. حتی اگر گفتگوهایتان به سمت ابراز عواطف و احساسات کشیده شد، بالا فاصله بحث را تغییر دهید و اجازه ندهید تا تبادل عاطفه اتفاق بیفتد، چراکه طرف مقابلتان به شدت هیجان مدار است و افرادی که هیجانی هستند، هیجانی هم تصمیم می‌گیرند. از این رو وقتی طرف مقابل نیاز عاطفی‌اش با شما تأمین نشود، احساس خلأ می‌کند و به مرور آن شور و هیجانش نسبت به شما فروکش خواهد کرد.

در آخر نیز این روند کاهشی را به گونه‌ای پیش ببرید تا آن حس تعلقی که در طرف مقابلتان شکل گرفته، کم کم کمرنگ شود و خودش به این نتیجه برسد که امیدی به شما نمی‌تواند داشته باشد.

موفق باشید.

پی‌نوشت:
1- غرر الحكم، ح 9028.