سلام
سال نو بر شما مبارک.
من دختری 5 و نیم ساله دارم. دغدغه من و باباش این هستش که فکر می‌کنیم اصلا اجتماعی نیست و چند وقت دیگه که قراره بره پیش‌دبستانی و مدرسه، از پس خودش بر نمیاد. با اینکه در خانه با من و باباش خیلی حرف میزنه و دایره لغاتش هم خوبه، در جمع ساکته، نیازهاشو بیان نمی‌کنه، مشکلش رو مطرح نمی‌کنه، ارتباط خوب با اطرافیان نمی‌گیره، سریع توقع می‌کنه و بغض و گریه.
الان در جمع فامیل حتی خونه مادربزرگ و فامیل‌های نزدیک که پررفت‌وآمد هم هستیم، سلام نمی‌کنه، جواب سلام نمیده، جواب سوال دیگران رو نمیده و... .
در بیرون دوست داره همش دست من یا باباش رو گرفته باشه، تا اینکه مستقل کنار ما راه بیاد.
قبل مهمونی‌ها، بعد مهمونی‌ها باهاش بارها در مورد رفتارش صحبت کردیم، بهش یاد دادیم چجوری رفتار کردن رو، واکنش نشون دادن رو، برا سلام کردنش وعده جایزه بهش دادیم؛ ولی تغییری نکرده.
حدود یک و نیم سال هستش می‌برمش کلاس ژیمناستیک، شاید اجتماعی‌تر بشه، انگار خیلی تاثیری نداشته. الان باباش اصرار دارن قبل از اینکه بره پیش‌دبستانی، بذاریمش مهد تا اجتماعی‌تر بشه.
می‌خواستم راهنمایی بفرمایید چطور باید باهاش رفتار کنیم تا آماده بشه برای ورود به مدرسه که خدای نکرده سرخورده نشه، بتونه حرفش رو بزنه، نیازهاشو مطرح کنه، دوست خوب پیدا کنه و... .
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب
از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر سپاسگزاریم.
گاهی رفتار کودکان باعث درماندگی والدین می‌شود. آنان نمی‌دانند چگونه با مسائل فرزند خردسالشان روبرو شوند و چه واکنشی داشته باشند که مناسب باشد. از نظر شما دخترتان روابط اجتماعی خوبی ندارد. این مسئله باعث کلافگی و نگرانی شما شده است. به دنبال راهکاری برای تغییر رفتار او می‌گردید و نیاز به کمک و مشورت دیگران دارید. از این رو در ادامه نکاتی را برای راهنمایی شما بیان خواهم کرد.
1. علت: باید بررسی شود دخترتان از چه زمانی این چنین برخورد می‌کرده است؟ آیا در این دوران دچار فراز و نشیب در ارتباط اجتماعی‌اش شده است؟ زیرا گاهی برخی از این گوشه گیری‌ها به دلایل رشدی کودکان اتفاق می‌افتد. همچنین باید بررسی شود دخترتان دچار اضطراب اجتماعی است یا عزت نفس او به دلایلی کاهش یافته است.
2. عزت نفس: رفتارهای والدین در شکل گیری عزت نفس بالا بسیار مهم است. سرزنش، توبیخ، دعوا، تمسخر، غر زدن، تو نمی‌توانی، بلد نیستی، خراب می‌کنی و ... باعث کاهش عزت نفس در فرزندان می‌شود و حس توانمندی را در آنان کاهش می‌‌دهد.
3. راهکار: سعی کنید با او مهربانانه سخن بگویید و برخورد کنید. رفتارهای درست او را تائید و پررنگ کنید. تشویقش کنید. از او تعریف و تمجید کنید. نیاز نیست در جمع‌های بزرگ این کار را انجام بدهید زیرا ممکن است باعث بیشتر عزت نفس او شود. رفتارهای اشتباهش را حتی‌الامکان به رویش نیاورید. دخترتان را در فعالیت‌های روزمره همراه کنید. کارهای ساده و بی‌خطر را به او واگذار کنید تا ارزشمندی و توانمندی خود را ببیند و بپذیرد.
لطفاً بعد از انجام مشاوره، نتیجه و بازخورد آن را با ما در میان بگذارید.
برای راهنمایی بیشتر می‌توانید از مشاوره تلفنی رایگان به شماره 02533130044 از ساعت 8 الی 13 استفاده نمایید.
موفق و پیروز باشید.