سوال اعتقادی: چرا خدا کاری نکرد که ملائکه برای همه قابل مشاهده باشند و الهام بدهند؟

با سلام و عرض ادب خدمت شما

عدم اطلاع از غیب، خود یکی از نردبان‌های پیشرفت انسان است. خداوند متعال در قرآن کریم ایمان به غیب را یکی از صفات متقین می‌داند.[بقره، 3] کسی که نادیده به مسائل ایمان آورد، مقامی بسیار بالاتر از او دارد که همه چیز دربرابرش عیان است. فرض کنید کیکی خوشمزه را تهیه کرده‌اید، اما از دستتان افتاده و کثیف شده است. شما آن را درون یخچال گذاشته‌اید تا بعدا آن را بیرون بیندازید. در اینجا به دو فرزند خود می‌گویید فلان کیک که درون یخچال است را نخورید. یکی از آنها شاهد ماجرای افتادن کیک بوده و میلی به کیک ندارد و دیگری نمی‌داند علت نهی شما از خوردن چیست. اگر هیچ کدام دست به کیک نزنند، کدامشان از نظر شما ارزش بالاتری دارند؟ او که می‌دانست کیک کثیف است یا نخورد؟ یا او که نمی‌دانست کیک کثیف است و با اینکه میل به خوردن آن داشت، حرف شما را گوش داد، با نفسش مبارزه کرد و دست به کیک نزد؟ بی شک کار فرزند دوم ارزشمند‌تر است و او را نزد شما محبوب‌تر می‌کند.

خداوند متعال نیز با پوشاندن قسمتی از غیب، فضایی را مهیا کرده است که ما بتوانیم خودمان را نشان دهیم و به ارزش‌های والاتری دست یابیم. از همین روست که اهل‌بیت علیهم‌السلام فرموده‌اند: ما بسیار صبور هستیم؛ ولی شیعیانمان از ما صبورترند؛ زیرا ما می‌دانیم که (عاقبتِ کار چه می‌شود و چه مصالح و حکمت‌هایی پشت پرده وجود دارد)؛ ولی شیعیانمان بدون اینکه چنین علمی داشته باشند، صبر می‌کنند.[بحارالانوار، ج24، ص216]

البته این بدان معنا نیست که خداوند مسائل را به صورت کامل بر انسان پوشانده است. خداوند متعال حجت باطنی را در درون همه انسان‌ها قرار داده است. عقل انسان فارغ از هر پیامبر و فرشته‌ای به او می‌گوید که امکان ندارد خداوند جهان را عبث و بدون هدف آفریده باشد(برهان حکمت). همچنان که عقل می‌گوید امکان ندارد شخصی مانند نتانیاهو که هزاران نفر را کشته، از مکافات اعمالش فرار کند و مانند شخصی باشد که هیچ کار خطایی نکرده است. عقل می‌گوید باید در ورای این عالم زودگذر جهانی باشد که افراد نتیجه اعمالشان را ببیند(برهان عدالت). برای مشاهده کامل استدلال‌ها روی اسم آن‌ها کلیک کنید. در کنار این حجت باطنی، پیامبران نیز به سوی ما آمده‌اند و حقایق غیبی را بیان نموده‌اند.

پس درواقع آن چیزی که غیب به حساب می‌آید، جزئیات مسائل قیامت و ملکوت عالم است و الا اصل وجود خدا، قیامت و... اموری عقلی است و توانایی درک آن در همه انسان‌ها وجود دارد.

علاوه بر اینها، خداوند متعال این ظرفیت را در دنیا قرار داده است که کسانی که در مسیر حق قدم برمی‌دارند، با مشاهده شواهدی اطمنیان خاطر بیشتری پیدا کنند. کسانی که با نفس مبارزه می‌کنند، می‌توانند تا حدی حقایق عالم دیگر را مشاهده نمایند. افراد و بزرگانی که چشم برزخی به آنان عطا شد، یا علمایی که مشاهداتی از عالم غیب داشتند، به ما نشان دادند که مسیر مشاهده بخشی از غیب برای ما هم مهیاست. این خود ماییم که زنگار دنیادوستی و دنیاطلبی را حجاب خود کرده‌ایم و مانع دیدن خود شده‌ایم.

خداوند متعال درباره قیامت می‌فرماید: «(به او خطاب می‌شود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملاً تیزبین است!»[ق، 22] خدا نمی‌فرماید این امور دیدنی نبود. بلکه می‌فرماید تو پرده‌ای بر چشمان داشتی و امروز که دیگر از دنیا جدا شده‌ای، می‌توانی حقیقت را مشاهده کنی. حال اگر انسانی درهمین دنیا، بتواند خود را از مادیات رها کند، پرده را از چشمان خود برداشته است و حقیقت را مشاهده خواهد کرد.
 

امیدوارم پاسخ سوالتتان را دریافته باشید. موفق باشید.