شیوه ارتباط با فامیل هایی که تقید دینی و مذهبی ندارند

19:21 - 1400/02/13

سلام و طاعات قبول....ببخشید یه سوالی داشتم

من خودم طلبه هستم و مقید به احکام و دین....اما متاسفانه اطرافیان نزدیکم مخصوصا خانواده همسرم به شدت برضد دین و احکام هستن و جدیدا همه چیز رو به تمسخر واستهزا میگیرن و خیلی به امثال ما توهین میکنن

الحمدلله همسرم مقید هستن اما خواهرها و برادران و خانواده اونا خیلی خیلی جلوی ما به خودشون اجازه توهین به امثال ما میدن و حتی گاهی منکر خداوقیامت هم میشن...ِالبته خودشونم میدونن که بیخود حرف میزنن اما گاهی جوزده میشن و حرفای زشتی میزنن یا گاهی میگن فقط خدا رو قبول داریم بقیه چیزا رو اخوندا دراوردن از خودشون و بقیه چیزایی که مطمئنا خودتونم بهتر از من میدونید و خیلی باب شده این روزا

الان مشکل من اینه که هرهفته 5شنبه ها حتما همه خونواده باید خونه مادرهمسرم جمع بشن و ماهم مجبوریم بریم....البته گاهی بهونه ای جور میکنم و نمیریم اما همسرم خیلی دوست داره حتما شرکت کنیم

اما عذاب وجدان دارم بابت حرفای چرت و پرت شون.....البته اینم بگم خیلی خیلی خودمو کنترل میکنم و چیزی نمیگم اما واقعا عذاب میکشم.....حالا من چکار کنم؟؟؟؟اینکه تو مجلس اونا هستم مرتکب گناه میشم؟؟؟؟

گاهی هم که میخوام دفاع کنم اما واقعا جلوی اونا کم میارم و اوضاع بدتر میشه....چون اونا مشاور و ....هستن اما من اصلا زبان مجادله ندارم

 

-----------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe

http://btid.org/node/163637

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
4 + 7 =
*****
تصویر mostafavi
نویسنده mostafavi در

با سلام به شما کاربر محترم

دغدغه مندی شما نسبت به خانواده همسرتان درباره وضعیت دینی آنها بسیار ارزشمند و قابل تقدیر است. قطعا شما هم با بنده موافقید که هرگونه قطع ارتباط یا کاهش ارتباط از سوی شما باتوجه به رسالتی که دارید اصلا راهکار مناسبی نیست. بنابراین با توجه به رسالتی که دارید حضور و ارتباط موثر شما می تواند تاثیرگذار باشد. ولو اینکه برخی از رفتارهای آنها مطلوب و مورد انتظار شما نباشد.

در قدم اول توصیه می کنم از آنجایی که رسالت تبلیغی دارید، لازم است دوره های ارتباط موثر را بگذارنید. ارتباط موثر به شما کمک می کند که چگونه بتوانید با دیگران ارتباط برقرار کنید که این ارتباط موثر باشد نه خنثی و بی اثر! 

اما درباره حرفهایی که از سوی خانواده همسرتان می شنوید، باید همواره ذهن تحلیل گری داشته باشید؛ یعنی بررسی کنید که علت این حرفهای نادرست و اعتراض گونه آنها چیست؟ گاهی افراد به دلیل ناراحتی از وضعیت موجود سیاسی کشور، هجمه به عقاید و باورهای دینی می کنند و چه بسا ته قلبشان هم باورهای دینی را قبول دارند، ولی با این کارشان می خواهند اعتراض خود را بیان کنند و به عبارتی دنبال تخلیه هیجانی خود هستند. از این رو در اینگونه موارد باید اجازه بدهید کاملا تخلیه اتفاق بیفتد. گرچه تحمل این شرایط می تواند برای شما به عنوان یک فرد شخصی بسیار سخت باشد، ولی اگر خود را به عنوان یک مبلغ دینی که رسالتی همچون پیامبرگونه دارید را بپذیرید، تحمل این شرایط برای شما آسانتر خواهد کرد و چه بسا با تبسم و خنده بتوانید این موضوع را جمع کنید.

توصیه می‌کنم در جمع‌های خانوادگی با توجه به شرایط و فضای جمع از بازی استفاده کنید. بازی های خانوادگی مناسب و مشروع می تواند دلهای افراد را بهم نزدیک تر کند و فضای گفتگو و معاشرت را از یک فضای ناخوشایند و نامطلوب به یک فضای خوشایند و لذت بخش تغییر بدهد. جالب است که در بازی شما می توانید پی به ذات شخصیتی افراد ببرید. چرا که معمولا در بازی، رفتارهای افراد بیشتر حاکی از غرایز و امیال آنهاست و تاحدودی متوجه خواهید شد که در پس ذهنشان چه می گذرد و نکته بسیار مهم تر این است که در بازی به ویژه بازی های هیجانی، تبادل عواطف اتفاق می افتد و باعث می شود که افراد نسبت بهم در بازی حس خوب پیدا کنند.

نکته: هیچ گاه و هیچ گاه در جمع با کسی بحث نکنید! به چند دلیل: اولا بحث و جدل کردن ولو اینکه منجر به این شود که شما هم بتوانید بر طرف مقابل فائق آیید، ولی شک نکنید که با این کار ممکن است طرف مقابلتان را از دست بدهید و دیگر نتوانید یک ارتباط موثری با او داشته باشید. بنابراین از هرگونه بحث و جدل در جمع خودداری کنید. ثانیا ممکن است در بحث و جدل موفق نشوید و کار از اینی که هست بدتر شود. 

گاهی این حرفها ممکن است که ریشه در شکل گیری باورهای آنها داشته باشد؛ یعنی کم کم چنین باوری در اعضای خانواده شکل گرفته است. راهکار چیست؟ و چگونه باید با اینگونه موارد ارتباط موثر داشت؟

در چنین مواردی هم توصیه می کنم در جمع از هرگونه بحث کردن خودداری کنید. بلکه بررسی کنید که مثلا پدر خانمتان فرض بگیرید شبهه ای را مطرح کرده و ... خب در یک فضای بهتری که تنها هم هستید و طرفین حال گفتگو را دارند، می توانید از قبل با مطالعه درباره آن موضوع با هم صحبت کنید و جواب شبهه را به او بدهید. یعنی شما بعد از دریافت شک و شبهه، فرصت مطالعه دارید. سپس سعی می کنید با مقدمه سازی و شکل گیری یک ارتباط خوشایند با پدرخانمتان درباره آن موضوع با هم در یک فضای آرام و بدون تنش گفتگو کنید. این کار احتمال اینکه به نتیجه برسید بسیار بالاست؛ زیرا اولا شخص دیگری نیست که بخواهد مداخله کند و پدر خانمتان تحت تاثیر او قرار بگیرد. ثانیا در اینگونه موارد پدر خانمتان احساس دین به شما می کند؛ چرا که شما به او احترام گذاشته و با او یک گفتگوی دو نفره ترتیب دادید. ثالثا احتمال اثرگذاری بالاست زیرا وی در جمع حضور ندارد که اگر بخواهد نظر شما را تایید کند، یک جورایی در جمع زیرسوال رود. لذا در جمع دو نفره می تواند راحت تر پی به اشتباه خود ببرد و بپذیرد.

نکته: سعی کنید در گفتگوی دو نفره خود گاها عواطف طرف مقابل را از طریق تعریف کردن، تشویق کردن، ابراز علاقه کردن، محبت کردن، احترام خاص و ویژه (مثلا بلند شدن از سر جای خود و او را در صدر نشاندن یا ...) تحریک کنید. این کارها حکم ادویه برای خوش طعم کردن غذا را دارند. غذا بدون ادویه و نمک طعم لذت بخشی ندارد ولی اضافه کردن اینها به غذا طعم و مزه ی ویژه می دهد. بنابراین شما با محبت و احترام و ابراز ارادت خود سعی می کنید تا محتوای شما برای طرف مقابل خوشمزه و خوشایند باشد. 

تکرار این تکنیک ها در برابر دیگر اعضای خانواده، رفته رفته مخالفتهای غیرمنطقی آنان در برابر شما را کمرنگ خواهد کرد و به حضور شما در خانواده جایگاه و اعتبار می دهد و این باعث شکل گیری یک ارتباط موثر بین شما و خانواده همسرتان خواهد شد. قطعا کار مشکل و زمان بری است، ولی به شدت تاثیرگذار و پایدار خواهد ماند. شک نکنید که توکل بر خدا در این زمینه کلام شما را پر نفوذتر و موثر تر می کند؛ چرا که شما کلام الله را تبلیغ می کنید و قطعا خدای متعال در این زمینه به شما کمک می کند.

موفق باشید.   

تصویر منتقد.m

سلام

حاج اقا نیازی نیست بحث و جدل کنید.موضوع بستن دهن دیگران نیست.شما اگه استاد مناظره و گفتگو هم که باشی بهتره هیچی نگی.چون هیچ کدوم این افراد نیازی به جواب شما ندارن ملت دلشون خونه تا میبینن یکی داره از حکومت دفاع میکنه هر چی ته دلشون دارن رو سر این خالی میکنن .یجورایی انگار میخوان فقط خالی بشن.منم از قشر خودتونم دیگه ولی اینجا تا میبینم یکی سعی میکنه از اوضاع دفاع کنه و یجور ماله کشی کنه ناراحت میشم.اخه مگه شما باعث و بانی این مسائل هستی که خودت رو فحش خور یعده بکنی.قبول کنیم که اوضاع اصلا خوب نیست.این حرف که معناش حمله به ارکان نظام نیست خود رهبری هم اگه ازش بپرسی دلش خونه.خب خراب کردن یعده دیگه .انتقادهایی هم وارده.واقعا هم وارده.چرا بیخودی فیلم بازی کنیم و سعی کنیم دفاع کنیم دفاع از چی .از باطل؟! شما برو از شخص رهبری راجع بانکها بپرس قطعا میگن اشکال داره اصلا فتوای ایشون هست نقد ایشون هست.وقتی خود رهبری میگه رباست منو شما بیاییم بزور چیو توجیه کنیم.

مسائل اعتقادی رو مردم یبخشیش بخاطر مسائل سیاسی دارن لجاجت میکنن.اگه طلبه ها بگن شبه اونا میگن نه روزه.فقط چون نمیخوان جوری بشه که حامی این تفکر محسوب بشن .

شما برو در جمع فامیل اتفاقا حضورت رو پررنگتر هم بکن و تا جایی که میتونی از قبل چند تا موضوع خاص پیدا کن که بهش مسلط هستی و راجع اونا حرف بزنید.اگه هم انتقادی کردن بشین گوش بده .میگن نماز رو اخوندا در اوردن خب بگن.شما بگو پس نظر شما اینه .عجب !! نظرتون محترمه !! حتی سعی نکن نظر خودت رو بگی.واقعا هم براشون احترام قائل باش این مردم حق دارن .شما اصلا رفتی حوزه چیکار کنی.اولویت برای تبلیغ همین اقوام هستن.بهترین تبلیغ هم اینه درد مردم رو بشنوی هم دردی کنی و دنبال نقاط مشترک باشی.تعصب نشون نده.و باهاشون مهربان باش.ولی خودت خودت رو باور داشته باش.محکم باش و بین فامیل.تو هم اونا رو دعوت کن خونه تون.بخندونشون.و بذار متلکهاشون رو بندازن.بجایی نمیخوره.زورشون به شما میرسه بزار بگن خالی بشن.ولی جوری رفتار کن که اونا هم دوست داشته باشن.هر وقت دیدنت جبهه نگیرن.کم کم اخلاق خوبت رو ببینن خودشون رفتارشون رو عوض میکنن و محبت میکنن بهت.

اما اگه همش با اخم و تخم بری و تو دلت بگی گیر عجب ادمایی کافری افتادیما.همش هم خدا خدا کنی این چند ساعت زود تموم بشه بری خب اثار این تفکر و احساس خودش رو نشون میده و بیشتر اذیت میشی.اونا هم ازت فاصله میگیرن.

اصلا ببین حاج اقا این تفکر رو فراموش کن که فقط ما خوبیم .فقط نماز خونها خوبن..کی همچین حرفی زده.از کجا مطمئنی همونی که مجلس  رو علیه شما گرم میکنه از شما محبوبتر نباشه.اونا هم بندگان خدا هستن فقط یجور دیگه فکر میکنن.همین.دلیلی نداره فکر کنی اینا ادمای بدی هستن.کافیه خودت رو هم یکی از اونا بدونی و واقعا دوسشون داشته باشی.سخت نگیر.خود پیامبر هم اگه بود همین رفتار رو که عرض کردم داشت.

قبول داری؟