عشق قبل از ازدواج یا بعد آن؟

سلام

در ازدواج ما چند اصل مهم داریم، که با رعایت این اصول ازدواج ما عاقلانه می شه و مهم همینه که یک ازدواج عاقلانه داشته باشیم نه عاشقانه،شوخی نیست پای یک عمر در میان است ،اگر قرار باشه یک زندگی را با عشق آتشین شروع کنیم بر فرض که به گناه هم نیفتیم،وقتی ازدواج صورت گرفت و شعله های عشق بعد از مدتی فروکش کرد، آنوقت بعضی ها متوجه می شوند این موردشان چه عیوبی دارد که قبلا متوجه نبودند و یا بودند ولی بخاطر علاقه برایشان مهم نبوده اما حالا که شعله های عشق فروکش کرده این عیوب همسرشون برایشان خیلی مهم شده است و او اصلا برایشان قابل تحمل نیست

از اصول ازدواج برخوردار بودن طرفین از تناسبهای لازم فکری اعتقادی اخلاقی رفتاری ست که این تناسبها در پایداری زندگی بسیار مهم هستند حتی این تناسبهاست که ضامن بقای زندگی و علاقه طرفین است 

کارشناسان ازدواج می گویند،علاوه بر داشتن این تناسبهای اصلی،پسند اولیه نیز باید باشد یعنی طرفین مورد پسند هم قرار گیرند و یک علاقه ای هر چند حداقلی که به حد عشق نرسید باشد هم کافی است.فلذا عشق قبل از عقد و..لازم نیست ولی این به این معنا نیست که بدون علاقه و فقط با وجود تناسب تن به ازدواجی بدهیم ،بلکه علاقه و پسند هم باید باشد،اما نباید عشق و علاقه ای  باشد که جلوی انتخاب عاقلانه را بگیرد بلکه انتخاب عاشقانه شود که در اینصورت همانطور که گفتم جلوی شناخت واقعی را میگیرد یعنی یا عیوب طرف را نمی بینیم یا اگر م ببینیم آنها را بخاطر علاقه مان نادیده می گیریم

راستی  اقا شکیب راهنماییس تکمیل تره

به حرفش گوش کن

هر گروه معایب و مزایایی رو دارن اما به نظر من بهترین  حالت اینطوره که علاقه و محبت ابتدایی وجود داشته.یعنی ازش خوشمون بیاد .و زیاد سعی نکنیم که مجنون طرفمون بشیم که چه در صورت وصالو چه در صورت فراق در هر دو حالت به ضرر ما تموم میشه.

سلام

بنده هم با نظر جناب یه دوست کاملا موافقم.به نظر من که تا حالا چند جا برای خواستگاری رفتم باید در جلسات خواستگاری حداقل یه حسی به طرف مقابلتون پیدا کنید نمیگم تو دو سه بار دیدن عاشقش بشید ولی به قول معروف مهرش به دلتون بیفته.برا خود من مورد بوده با اینکه طرف موقعیتش خوب بوده و از لحاظ ظاهری هم به نظر دیگران خوب بوده ولی چون برای من همچین حسی وبوجود نیومده نتونستم خودم رو راضی به ادامه جلسات اشنایی کنم...

و به این هم اعتقاد ندارم که یه عده میگن ازدواج کنید بعدا به همدیگه علاقه مند میشید.اگه زد و یه درصد علاقه مند نشدیم چی...

بعدا تا یه مشکل پیش بیاد میگید من از اولم بهش علاقه نداشتم...

یا حق

سلام منم ثبت نام کردم .امیدوارم سرعت اینجتا خوب باشه ....

سلام به همه دوستان

راستش من در حال حاظر درگير اين موضوع هستم

اگه ميشه من رو راهنمايي كنيد

راستش پسر عموي من 7 سال پيش از من توسط خانوادش خاستگاري كرد و من اون موقع اصلا بهش فكر نكردم و جواب نه دادم چون اون موقع به ازدواج فكر نميكردم

الان بعد 7 سال مجدد خودشون تماس گرفتن و گفتن كه اين 7 سال فقط به شما فكر ميكنم و بغير شما براي ازدواج به كسه ديگه اي فكر نميكنم.

الان من هيچ حسي به ايشون ندارم ولي واقعا از اين دوست داشتن پاك ايشون برام با ارزشه

به نظر شما واقعا ممكنه بعد ازدواج احساسي بوجود بياد؟؟؟؟ يعني حس من الان قابل تغييره؟؟/

سلام

اگر منظورتون عشق و شیفتگی در حدی باشد که قضاوت را مختل کنه، مسلما ضرر داره. این نکته رو از تذکرات اطرافیات (عاقل) می توان فهمید.

ولی وجود حداقلی از علاقه و محبت قبل ازدواج لازمه که پایه ای برای بنای و استمرار عشق باشه. اگر قبل از ازدواج علاقه وجود نداشته باشه چه کسی میتونه  تضمین کنه بعد از ازدواج علاقه بوجود میاد؟ در واقع خلاف آن بسیار محتمل تر است. چرا که بعد از ازدواج آتش تند فرو نشسته و زن و مرد باید با واقعیت ها و مشکلات زندگی روبرو شوند و مجال کمتری برای عاشقی و دلایل بیشتری برای بحث دارند.

اگه عشق قبل از ازدواج باشه خطراتی داره از جمله:

1)بدلیل عشق وعلاقه وابستگی به وجود می آید که دراین صورت بقول معروف عشق عقل را کور می کند یعنی اینکه شما شناخت کافی و کاملی از طرف پیدا نمی کنی و یا عیوب او را نادیده می گیرید ،بعد از اینکه برفرض به عشق تان هم که رسیدی و آتش عشق که فروکش کرد ،حالا عیوبی که قبلا نادیده گرفته بودی الان می شود سوهان روح شما و دیگه برای شما قابل تحمل نیست

2)عشق قبل از ازدواج در صورتی هم که ارتباط به ازدواج ختم نشود،برای فراموش کردنش دچار عذاب خواهی شد.

سلام

بنظره من دوامه عشق قبل و بعد از ازدواج  به زوجین بستگی داره واینکه بهم وفادار باشن و همدیگرو متقابلا درک کنند.